Сəбет Балтаұлы Бап-Баба (Бабаев)

11. Жоғары деңгейдегi сезiмдер мəнi қандай?

18-дəрiсбаян
 
  
ТЕМПЕРАМЕНТ
 
  
Жоспары:   1. Темперамент жөнiнде түсiнiк.  
2. Темперамент туралы теориялар.  
3. Темперамент түрлерi жəне олардың психо-логиялық сипаттамасы.  
                        4. Темперамент жəне iс-əрекет. 
  
1. Темперамент жөнiнде  түсiнiк 
             Темперамент - 25 ғасырдан  берi  ғылыми  ойды  қызық-тырған  мəселелердiң  бiрi. 
Оған  деген  қызығушылықтың  төркiнi - адамдар  бойында  болатын  дара  өзгешелiктер.  Əр 
адамның жан дүниесi өз алдына бiр болмыс. Оның қайталан-бастығы, бiр жағынан, адам 
тəнiнiң  биологиялық  жəне  физиологиялық  құрылымы  мен  дамуына  байланысты  болса, 
екiншiден - əлеуметтiк  ерекше  байланыстар  мен  қатынастарға  негiз  бола  алуында. 
Темперамент  адамның  биологиялық  сипатынан  көрiнедi.  Адамдар  арасындағы  көптеген 
психика-лық  айырмашылықтар:  эмоция  тереңдiгi,  қарқындылығы,  тұрақтылығы, 
ауыспалы-қозғалғыштығы - бəрi  осы  темпера-мент  табиғатымен  түсiндiрiледi.  Дегенмен, 
осы  күнге  дейiн  темперамент  мəселесiнiң  шешiлмеген,  талас-тартысты  қыр-лары 
баршылық.  Бiрақ  проблемаға  байланысты  көзқарас-тардың  көптiгiне  қарамай, 
ғалымдардың  бəрiнiң  мойындай-тыны:  темперамент - жеке  адамның  əлеуметтiк  тұлға 
ретiнде қалыптасуының биологиялық, яғни табиғи iрге тасы. Тем-перамент көбiне адамға 
тума  берiлген  əрекет-қылығының  ұдайы  қозғалыстағы  сипатын  бейнелейдi.  Сондықтан, 
темпераменттiк  қасиеттер  басқа  психикалық  құбылыстарға  қарағанда  тұрақтанған, 
өзгерiске келе бермейдi. Назар аударарлықтай ерекшелiк, темпераменттiң əрқилы қасиет-
терi бiр-бiрiмен кездейсоқ қосылмай, заңдылықтар негiзiнде түрлi темпераменттiң белгiлi 
құрылымын түзедi. 
             Сонымен,  темперамент - адамның  психикалық  əрекетi-нiң  нақты  динамикасын
айқындайтын  психиканың  дара  қасиет-терiнiң  жиынтығы.  Бұл  психикалық 
ерекшелiктер  адамның  барша  iс-əрекетiнде  оның  мазмұны,  мақсаты  жəне  сеп-
түрткiлерiне  тəуелсiз  бiрқалыпты  көрiнедi,  есейген  шақта  да  өзгерiске  түспей,  өзара 
байланыста темперамент кейпiн өрнектейдi. 
             Темперамент  түрлерiнiң  жақсы  не  жаманы  болмайды.  Олардың  əрқайсысы  өзiнiң 
ұнамды  тараптарына  ие,  сондық-тан  басты  назар  темпераменттi  реттеп,  түзетуге 
қаратылмай,  нақты  iс-əрекетте  оның  тиiмдi  жақтарын  саналы  əрi  өз  орны-мен 
пайдаланудың  жолдарын  табуға  бағытталғаны  жөн.  Адам  ежелден-ақ  əрқилы 
тұлғалардың  психикалық  бiтiстерiн  айыра  танумен,  олардың  барлығын  жалпыланған  аз 
санды  саналық  бейнелер  тобына  бiрiктiруге  тырысқан.  Мұндай  жалпыланған  бейнелер 
бiрiгiмiн  психология  тарихында  алғашқыдан  тем-перамент  типтерi  деп  атаған. 
Темпераменттердiң бұл бiрiгiмдiк (типологиялық)  жүйесi өмiрлiк iс-əрекет тұрғысынан өте
тиiмдi,  себебi  оны  пайдалана  отырып,  нақты  тұрмыстық  жағ-дайларда  белгiлi 
темперамент  типiне  жататын  адамның  бола-шақ  əрекет-қылығын  күнi iлгерi  пайымдауға 
əбден болады. 
  
2. Темперамент  туралы теориялар 
             Темпераменттер  жөнiндегi  ғылымның  iрге  тасын  қалаған  ежелгi  грек  дəрiгерi -
Гиппократ (б.э.д. V ғ.). Оның тұжырымы бойынша, адамдар төрт  "дене шырындарының" -
қан,  шырыш,  өт,  запыран - өзара  қатынасымен  ажыраты-лады.  Осы  психологиялық 
тағылымды арқау ете  отырып,  ежелгi  дүние дəрiгерi  Клавдий Гален  (б.э.д. II ғ.) алғашқы 
рет  темперамент  түрлерiне  ғылымдық  сипат  бердi.  Гален  темпера-мент  түрiн  денеде 
жоғарыда  аталған  шырындардың  бiрiнiң  басымдылығымен  байланыстырды.  Ол  бiздiң 
заманымызға  дейiн  жеткен  темперамент  атауларын  белгiледi:  сангвиник (sangius - қан), 
флегматик (phlegma - шырыш),  холерик (chole - өт),  меланхолик (melaschole - запыран). 
Гален ендiрген бұл ғажайып жаңалық кейiнгi жүзжылдықтар желiсiнде көптеген ғалымдар 
iзденiсiне күштi ықпалын тигiздi. 

             Ежелгi  дəуiрлерден  бастап  зерттеушiлер  адамдардың  дене  құрылымы  жəне 
физиологиялық  қызметiнiң  ерекшелiк-терiмен  сай  келетiн  көп  түрлi  əрекет-қылықтарды 
топтап,  ретке  келтiруге  ат  салысты.  Осыған  орай  темпераменттiң  көп  түрлi  типологиясы 
қалыптасты.  Бұлардың  iшiнде  назар  салар-лықтай  тип - адамның  дене  құрылымына 
байланысты дара-ланып, тума темперамент қасиеттерiне негiзделген – консти-туциялық 
типология  (Э. Кречмер). Бұл теорияның мəнi: əр адам өз дене құрылымына орай өзiндiк 
психикалық ерекше-лiкке ие. Осыдан, дене мүшелерiнiң (қол, аяқ, бас, кеуде т.б.) сырттай 
өлшемдерiне байланысты төрт конституционалды психикалық тип белгiленген: 
1. Лептосоматик - бойшаң, нəзiк денелi, көкiрек тұсы жайылыңқы, тар иықты, қол-
аяғы ұзын, сидыйған. 
             2.  Пикник - мығым,  семiзшең,  кiшi  немесе  орта  бойлы,  қарны  қампиған,  домалақ 
бас, қысқа мойын. 
             3.  Атлетик - бұлшық  еттерi  күштi  дамыған,  денесi  мығым,  берiк;  ұзынша  не  орта 
бойлы, кең иықты, жамбас сүйектерi тартылған. 
             4.  Диспластик - дене  бiтiмi  қисынсыз.  Бұл  адамдар -  əрқилы  мүшелiк  зақым-
сырқаттарға ұшырағандар (сырықтай ұзын, қауға бас, тума аяқ-қолы кемiстер). 
             Аталған  дене  құрылымы  типтерiне  үш  темперамент  типi  сай:  шизотомик, 
иксотомик,  циклотомик.  Шизотомик - дене  құрылымы  нəзiк,  əлсiз  дамыған,  тұйық, 
эмоциялары  ауыспалы,  тұрақсыз,  талаптар  мен  көзқарастар  өзгерiмiне  ере  бермейдi, 
осыдан  қоршаған  ортаға  икемдесуi  қиын.  Иксотомик - денесi  мығым,  мiнезi  байсалды, 
сезiмталдығы кем, ым-ишараға жоқ, ойлау қабiлетi шабан, көбiне майдашыл. Циклотомик
-  семiзшең,  домаланған  денелi,  эмоциялары  қайғы  мен  қуаныштың  арасында  бiрдей,  тiл 
табысқыш, көзқарастары шындықтан ауытқымайды. 
            Жоғарыда баяндалған конституциялық типология теориясының негiзiн қалаған - Э. 
Кречмер.  Бұл  теория  Батыс  Европада  кең  қолдауын  тапты.  Ал  осы  теорияны  өзiндiк 
ерекшелiктерiмен  осы  ғасырдың 40-жылдарында  АҚШ-та  одан  əрi  жалғастырған  У. 
Шелдон  болды.  Бұл  ғалымның  да  темперамент  типтерiн  айыруда  ұстанған  принципi -
адам дене құрылымы жəне оның өзiнiң жаңалығы - эмбриологиялық белгiлер.  
             Конституциондық  тұжырымдардың  көпшiлiгi  жантану  ғылымында  өткiр  сынға 
алынды.  Бұл  теориялардың  негiзгi  кемшiлiгi - тұлғаның  психикалық  қасиеттерiнiң  қалып-
тасуында қоршаған орта мен əлеуметтiк жағдайлардың ескерiлмеуi. У. Шелдон теориясын 
сынға алған Я. Стреляу былай жазады: "Адамның тамаққа əуес болу, ұжымшыл болу не 
қайырымды  болу  сияқты  темпераменттiк  қасиеттерi  оның  дене  құрылымындай  нəсiлдiк 
белгi емес, мұндай қасиеттер анатомиялық-физиологиялық негiзге ие болғанымен тəрбие 
жəне əлеуметтiк ортада ғана қалыптасады". 
            Ал ғылым шындығына келетiн болсақ, адамдағы психикалық процестер мен оның
қылығы  жүйке  жүйесi  қызметiмен  байланысты  екендiгi  ежелден-ақ  белгiлi  болған. 
Темперамент  түрлерiнiң  кейбiр  жалпы  психикалық  процестер  ерекшелiгiне  тəуелдi  келуi 
И. П. Павлов жəне  оның шəкiрт-терiнiң еңбектерiнде экспериментальды дəлелденген. 
             И.  П.  Павлов  иттiң  шартты  рефлекстiк  əрекет  ерекше-лiктерiн  зерттей  отырып, 
олар  қылық-əрекеттерiндегi  даралық  өзгешелiктердiң  пайда  болуына  назар  аударды. 
Мұндай айырмашылықтар ең алдымен иттердiң рефлекстiк қозулары мен сол қозулардың 
сөну  теңдiгi  мен  дəлдiгiнен  көрiнген.  Бұл  жағдайлардың  көрiнуi  жүйке  процесiнде 
қалыптасатын  тұрақты  қасиеттер - қозу  жəне  тежелуге  байланысты  екендiгi  жөнiнде 
эксперименттермен  дəлелденген.  И.  П.  Павлов  тем-перамент  типiнiң  жүйке  қасиеттерi 
ретiнде қозу мен тежелу күшiн, тепе-теңдiгiн жəне қозғалмалылығын атап көрсеттi. 
            Қозу күшi мен тежелу күшi - бiр бiрiне тəуелсiз жүйке жүйесiнiң дербес қасиеттерi. 
Қозу күшi жүйке жасуша-ларының əрекетшеңдiк қабiлетiнiң белгiсi. Осы күшке орай жүйке
төзiмдi,  ұзақ  не  қысқа  мерзiмдi  əсерлi  қозуды  сақтай  алады,  тежелуге  бейiмделедi.  Ал 
тежелу  күшi  жүйке  жүйе-сiндегi  күштi  əсерлердi  басып,  сөну  жəне  бiрiктiру  шартты 
реакцияларын iске асыру қызметiн атқарады. 
            Жүйке жүйесi процестерiнiң тепе-теңдiгi қозу мен тежелу құбылыстарының өзара 
бiрдейлiк  сипатын  көрсетедi.  Осы  екi  процесс  күштерiнiң  аралық  қатынастарынан,  бiр 
процесс күшi екiншiсiнен басым болуынан тұлғаның ұстамды, байсалдылығы не ұстамсыз, 
ауыспалылығы  туын-дайды.  Жүйке  жүйесiнiң  үшiншi  қасиетi - жүйке  процесiнiң 

қозғалмалылығы - бiр  жүйке  процесiнiң  екiншi  түрiне  ауысу  жылдамдығында  көрiнедi. 
Сонымен бiрге, жүйке процестерi-нiң қозғалмалылығы адам қылық-əрекетiнiң өмiр жағдай-
ларының өзгеруiне сай қалыпқа ене алу қабiлетiн де танытады.  Жүйке жүйесiнiң мұндай 
қасиетiнiң  өлшемiн  бiр  əркеттен  екiншiсiне,  енжарлықтан  белсендiлiкке  немесе  керi  өту 
шапшаңдығымен бағалаймыз. Жүйке қозғалмалылығына қарсы құбылыс - жүйке жүйесiнiң 
селқостығы.  Бiр  процесс  түрiнен  екiншiсiне  өту  үшiн  қаншалықты  көп  уақыт  пен  күш 
қажет болатын болса, жүйке жүйесiнiң селқостығы сонша үлкен болғаны. 
             Аталған  жүйке  процестерiнiң  қасиеттерi  негiзiнде  жүйке  жүйесiнiң  типi  немесе 
жоғарғы  жүйке  қызметiнiң  типi  деп  аталатын  құрылым  түзiледi.  Бұл  жүйе  əр  дара 
тұлғаның жүйке жүйесiне тəн негiзгi қасиеттер бiрлiгiнен құралады. Ол қасиеттер: қозу мен 
тежелу  процестерiнiң  күшi,  тепе-теңдiгi,  қозғалмалылығы.  Осы  үш  қасиеттi  негiзге  ала 
отырып,                   И.  П.  Павлов  жүйке  процесiнiң  күшiне  орай  жəне  күштi  тип  пен  əлсiз 
типтi  айыра,  дəстүрлi  Гиппократ  типологиясына  жақын  жүйке  жүйесiнiң  төрт  негiзгi  типiн 
ажыратты: 
•
      
күштi, қозу мен тежелуi теңдей, қозғалмалы - сангвиник; 
•
      
күштi, қозу мен тежелуi теңдей, салғырт - флегматик; 
•
      
күштi, қозуы басым - холерик; 
•
      
əлсiз тип - меланхолик. 
            Сонымен, И. П. Павлов түсiнiгiнде, жүйке жүйесiнiң типi тума берiледi, тəрбие мен 
қоршаған  орта  ықпалынан  өзгерiске  келе  бермейдi.  Осыдан  жүйке  жүйесiнiң  қасиеттерi -
жүйке жүйесiнiң жалпы психикалық көрiнiсi болған темпера-менттiң физиологиялық негiзiн 
қалайды,  яғни  адам  темпера-ментi - жоғары  жүйке  жүйесiнiң  сырттай  əрекет
қарқынында танылатын психикалық бейнесi. 
             И.  П.  Павлов  негiздеген  типология  темперамент  психологиясы  саласындағы
көптеген лабораториялық зерттеу-лерге бастама бердi. 50-жылдары жүргiзiлген осындай 
iзденiс-тер нəтижесiнде И. П. Павловтың шəкiрттерi В. М. Теплов, кейiн В. Д. Небылицын 
темперамент  типологиясын  жаңа  элементтермен  толықтырды.  Ересек  адамның  жүйке 
жүйесiн эксперименталды талдауға ала отырып, жүйке процесiне байланысты екi қасиеттi 
ашты:  лабильдiк  жəне  динамикалық.   Жүйке  жүйесiнiң  лабильдiгi - жүйке  процесiнiң 
туындау  жəне  сөну  шапшаңдығында  көрiнедi  де,  ал  динамикалылығы - қоздырғыш, 
ұнамды  жəне  керi  əсерлi,  тежегiш  шартты  рефлекстердiң  оңай  жəне  жылдам  түзiлуiнен 
байқалады. 
            Көп зерттеулердiң нəтижесiнде осы заман психология-сының теориялық тоқтамы: 
əрқандай  адам  белгiлi  типтi  жүйке  жүйесiне  ие.  Нақты  жүйкелiк  типке  сай  темперамент 
қасиетi дара психологиялық өзгешелiктердiң мазмұнын құрайды. 
  
3. Темперамент түрлерi  
             Сонымен,  темперамент
 - 
бұл  адамның  психикалық  əрекетiнiң  динамикасын 
айқындайтын  дара  қасиеттерiнiң  жиынтығы.  Ал  қасиеттер  iс-əрекеттiң  барша  түрiнде 
мазмұн,  мақсат, сеп-түрткiлерге тəуелсiз, бiрдей сипатта көрiнiс бередi, ересек шақта да 
өзгерiссiз  тұрақталады.  Психикалық  қасиеттер  өзара  байланысқа  келумен  белгiлi 
темперамент типiне негiз болады. Темперамент типiнiң нақты көрiнiсi сан алуан. Олар тек 
сырттай  əрекет-қылықта  ғана  емес,  сонымен  бiрге  барлық  психикалық  құбылыстар  да: 
сезiмде,  ниет  пен  əрекетте,  ақыл-ой  жұмысында,  тiлдесу  ерекшелiктерiнде  т.б.-
байқалады. 
            Қазiргi кезеңде психология ғылымы белгiлi жүйеде темперамент типтерiнiң бəрiне 
толық  психологиялық  сипат-тама  беруге  негiз  боларлықтай  деректер  топтаған.  Алайда, 
дəстүрлi қабылданған темпераменттiң төрт (сангвиник, холерик, флегматик, меланхолик) 
түрiнiң  психологиялық  сипатын  түзу  үшiн  көбiне  төмендегi  аталған  негiзгi  темпера-мент 
қасиеттерi қолдануда: 
             Сезiмталдық   -  адамның  қандай  да  психикалық  жауап  əрекетiнiң  пайда  болуына 
себепшi  сыртқы  əсер  күшiнiң  ең  төменгi  деңгейi  мен  сол  жауап-əрекеттiң  туындау 
шапшаңдығы. 
            Жауап-əрекетке келу  - бiрдей ықпалды сыртқы не iшкi əсерлерге болған ырықсыз 
жауап-əрекет дəрежесi.

             Белсендiлiк - мақсатқа  жетуде  адамның  қоршаған  дүниеге  ықпал  жасау  жəне
кедергiлердi  жеңу  үшiн  жұмсалған  əрекет-қылығының  қарқындылығы  (табандылық,  зейiн 
қою, бағдар таңдау т.б.). 
             Жауап-əркетке  келу  мен  белсендiлiк  қатынасы - адам  iс-əрекетiнiң  өзiн  пайда 
еткен  себепке  қаншалықты  тəуелдi  екенiн  бiлдiруi:  кездейсоқ  сыртқы  немесе  iшкi 
жағдайлар (көңiл-күйден, кездейсоқ оқиғалардан), болмаса ниет, мақсат, талғам т.б. 
             Икемдiлiк - адамның  сыртқы  əсерлер  мен  өзгерген  жағдайларға  қаншалықты 
жеңiл əрi жылдам үйренiсе алуы немесе жаңа жағдайға салғырт, тiптi жат қылық көрсетуi. 
             Жауап-əрекет  қарқыны - əрқилы  психикалық  əрекет-тер  мен  процестер,  сөйлеу, 
ым-ишара қозғалыстары мен ой бiлдiру шапшаңдығы. 
             Экстраверсия,  интраверсия - адамның  жауап  əрекетi  мен  iс  қимылына  себепшi 
жағдайлар - нақты мезеттегi сыртқы сезiмдер  немесе өткен мен болашаққа байланысты 
санадағы бейне, елес пен ойлар. 
             Сезiмдiк  қызбалық  -  эмоционалдық  жауап  болуы  үшiн  қажет  ең  төменгi  əсердiң 
шамасы мен оның туындау жылдамдығы. 
             Аталған  қасиеттердi  ескерумен  қазiргi  заман  психо-логиясында  темпераменттiң 
барша ғылыми қауым қабылдаған төрт типiнiң сипаттамасы төмендегiше: 
            Сангвиник - жоғары дəрежелi əрекетшең адам, дегенмен, бұл əрекетшеңдiк оның 
белсендiлiк қасиетiне сай, қозу мен тежелуi тепе-тең. Назарын тартқанның бəрiне араласа 
кетедi, ым-ишарасы мен қозғалыс қимылдары мəнерлi, шапшаң. Сəл нəрседен қарқылдап 
күледi,  болмашы  себептен  көңiлi  қалып,  мұңаяды.  Бет-жүзiнен  көңiл-күйi,  заттар  мен 
адамдарға  болған  қатынасы  бiлiнiп  тұрады.  Сезiм-талдығы  өте  жоғары,  сондықтан  ол 
оншама əсерi болмаған дыбыстар мен жарыққа елеңдей бермейдi. Мұндай адам көтерiңкi 
белсендiлiкке  ие,  жұмыс  қабiлетi  мен  қуатының  жоғары  болуынан  жаңа  iске  қаймықпай 
кiрiседi,  ұзақ  уақыт  талып-шаршамастан  қызметiн  жалғастыра  алады.  Зейiнiн  таңдаған 
объектiне  тез  шоғырландырады,  тəртiптi,  қажет  болса,  өзiнiң  ырықсыз  əрекеттерi  мен 
сезiмдерiне тоқтау, тиым бере алады. Əрекетi жедел, ақылы-ойы икемдi, тапқыр, сөйлеу 
қарқыны  шапшаң.  Сезiмдерi,  көңiл-күйi,  қызығулары  мен  ниеттерi  өзгерген  жағдайға 
байланысты  жеңiл  ауысып  отырады.   Сангвиник  төңiрегiндегiлермен  тiл  табысқыш,  жаңа 
талаптар мен жағдайларға икемшiл. Қиналмастан бiр iстен екiншiсiне ауыса алады, қажет 
болса, қайта үйренiп, жаңа дағыларды қабылдауға шебер. Əдетте, бұл типтi адам өткенi 
мен  болашағын  болжастыруда  өзiнiң  субъектив  пайымдау-ларының  жетегiнде  қалып 
қоймай, көбiрек сыртқы əсерлердi объектив бағамдауға бейiм, экстраверт. 
            Холерик. Сангвиник сияқты жай əсерлерге берiлмейдi, əрекетшең жəне белсендi. 
Бiрақ  холериктiң  əрекетшеңдiгi  белсендiлiктен  басымдау,  сондықтан  ол  ұстамсыз, 
шыдамсыз,  қызба.  Сангвиникке  қарағанда  салғырттау,  икемi  кемiрек.  Осыдан - ниеттерi 
мен қызығулары тұрақтылау, табанды, зейiнiн ауыстыруы қиындау, сезiмi көбiне сырттай 
көрiнедi, сондықтан - толық экстраверт. 
            Флегматик - əрекетi енжар, сезiмталдығы мен көңiл шарпулары кем көрiнiстi. Оны 
күлдiру  де,  мұңайту  да  оңай  емес,  төңiректiң  бəрi  күлкiден  жығылып  жатқанда,  ол 
мiзбақпас.  Қай  жағдайда  да  сабырлылығы  мен  байсалдылығын  жоймайды.  Ым-ишара 
жоқ,  сөзi  сылбыр,  əрекетi  жай.  Жаңарған  жағдайға  икемделуi  қиын,  дағдылары  мен 
əрекет-терiн  өзгертуi  ауыр.  Солай  да  болса,  флегматик  өте  қуатты,  жұмыстан 
шаршамайды.  Шыдамды,  ұстамды,  сезiмге  берiл-мейдi.  Əдетте,  жаңа  адамдармен 
араласып кете бермейдi, сырттай əсерге төзiмдi. Бар бiлгенi iшiнде - интраверт. 
             Меланхолик.  Өте  сезiмтал,  бiрақ  əрекетшеңдiгi  кем  адам.  Болмашы  нəрседен 
көзiне  жас  үйiрiлiп,  өкпелегiш,  сырттай  əсердi  күйзелiспен  қабылдайды.  Ым-ишарасы 
жоқтың  қасында,  дауысы  мен  қозғалысы  өте  сылбыр.  Əдетте,  өзiне  сенiмсiз,  үркек, 
болмашы  қиындықтан  шегiнедi.  Меланхоликтiң  жiгерi  кем,  тез  шаршайды,  қызметi 
болымсыз.  Зейiнi  тұрақсыз,  оның  барша  психикалық  процестерi  əлсiз.  Көпшiлiк 
меланхоликтердiң өздерiнiң тұйықтығы мен адамдардан оқшаулануынан iшiне түйгенi көп 
- толық интраверт. 
            Əр адамның темперамент типi тума екендiгi қалтқы-сыз дəлелденген, ал қасиеттер 
түрiне байланысты белгiлi типтiң ұйымдасу проблемасы - əлi ғылыми шешiмiн таппаған. 
  

4. Темперамент жəне iс-əрекет 
             Адамның  жеке  динамикалық  бiтiстерi  оның  сырттай  əрекет-қылығында, 
қозғалысында  ғана  емес,  барша  ақыл-ой  топшылауынан,  ниеттерi  мен  қызмет  бабынан 
көрiнедi.  Темперамент  ерекшелiктерiнiң  оқу  мен  еңбек  барысына  ықпал  етуi  табиғи 
құбылыс.  Дегенмен,  темперамент  айырма-шылықтарындағы  басты  қасиет - олардың 
психикалық мүмкiн-дiктер деңгейiнде емес, өзiндiк iске асу көрiнiстерiнде. 
             Егер  iс-əрекет  қалыпты  жағдайда  жүрiп  жатса,  соңғы  нəтиже  мен  темперамент 
арасында  ешқандай  тəуелдi  байланыс  болмайды.  Бұл  ғылыми  дəлелденген.  Сонымен, 
тұлғаның  қалыпты  жағдайдағы  əрекет  нəтижесi  оның  шап-шаң  не  енжар  екендiгiне 
қарамай, бiрдей өлшемде болады, себебi соңғы өнiм нəтижесi басқа факторларға, əсiресе 
сеп-түрткiлер мен қабiлет деңгейiне байланысты келедi. Темпера-мент ерекшелiктерi сол 
əрекеттi орындау тəсiлдерiн өзгертуге ықпал жасауы мүмкiн. 
            Темпераментiне қарай адамдар соңғы нəтиже емес, сол нəтижеге жету жолдарын 
таңдауымен  ажыралады.  Темпера-менттiң  тума  ерекшелiктерi  тəжiрибе,  əлеуметтiк 
ортаға  жəне  өз  басын  билей  алуға  байланысты  психикалық  процестерде  көрiнiс  бередi. 
Жағдайға орай жауап-əрекет, бiр жағынан жүйке жүйесiнiң сипатына, екiншi тараптан - оқу 
тəрбие мен кəсiби тəжiрибеге тəуелдi (Р. М. Грановская). Мысалы, тəжiрибелi ұшқыштың, 
боксердiң,  жүргiзушiнiң  əрекет  шапшаңдығы  тума  берiлген  қасиет  емес,  жаттығу  мен 
үйренудiң  нəтижесi.  Ал  сол  əрекеттердiң  iске  асу  шегi  жүйке  жүйесiнiң  мүмкiндiктерiмен 
анықталады. 
             Көптеген  кəсiби  қызметтер  үйрету,  оқытумен  кемел-денбейдi,  ондайда 
темперамент бiтiстерi шек қояды. Мысалы, домбыраны əркiм де тартуы мүмкiн, ал шебер 
күштi  болу - кемде-кем  адамға  берiлген  өнер.  Мұндайда  маман  дайындау  үшiн  кəсiби 
таңдаумен  бiр  кəсiби  бағдарлы  тəрбие  əбден  қажет.  Психологиялық  ерекшелiктерiне 
негiздеп,  кəсiби  маман-дандырылған  адамдар  өз  еңбегiнде  үлкен  қанағаттанумен  зор 
табыстарға жете алады. 
             Адам  iс-əрекетiнiң  жемiстi  болуы  сол  адамның  тем-перамент  ерекшелiктерiне 
тiкелей  байланысты.  Мысалы,  қызмет  нысандары  тез  ауысатын,  жаңа  адамдармен 
тiлдесу қажеттiгi көп жерде, бiр өмiр қалпынан екiншiсiне көшу керек болған жағдайларда 
сангвиник  адамды  пайдаланған  абзал.  Ал  флегматиктер  əрекетте  сылбыр,  енжар 
көрiнгенiмен,  жай,  бiрқалыпты,  тұрақты  бiр  тəртiппен  орындалатын  қызметтерде  өте 
тиiмдi  келедi.  Қайталануы  көп,  жалықтыра-тын,  қарапайым  iстерде  меланхолик  шы-
дамдылық  көрсете  алады,  мұндайда  олар  басқаларға  қарағанда  онша  шаршап-
шалдықпайды.  Ал  қызмет  бабы  мен  əдiстерi  шектелген,  еркiн  қимылға  мүмкiндiк  жоқ 
жерде - сангвиник пен холерик типтi де шыдамайды. 
             Оқу  мен  тəрбиенi  оңтайластыру  мен  олардың  тиiм-дiлiгiн  көтеру  жолында  əрбiр 
педагог  өз  шəкiртiнiң  темпера-мент  типiн  мүмкiндiгiнше  нақты  анықтап  алған  жөн.  Осы 
тұрғыдан  мұғалiмдерге  кеңес:  холериктiң  оқу  iстерiн  мейлiн-ше  жиi  бақылауға  алған 
дұрыс.  Бұл  типтi  оқушымен  қатты  сөзбен,  жекiрiп  қатынас  жасауға  тiптi  болмайды  -
қатынасқа  сай  келеңсiз  жауап  əрекет  болуы  сөзсiз.  Сонымен  бiрге  оның  қай  қылығы
болмасын  орынды  талаппен,  əдiл  бағалануы  тиiс.  Сангвиниктердi  үздiксiз  жаңа,  қыз-
ғылықты,  зейiн  тоқтатып,  белгiлi  күш  жұмсауды  талап  еткен  iстерге  қосып  отыру  керек. 
Оны ұдайы белсендi iс-əрекетке араластырып, мақтауын үзбей жеткiзiп тұру қажет. 
             Флегматик  қызғылықты,  белсендi  əрекетке  келiп,  жұрт  назарында  болғанды 
ұнатады.  Оны  бiр  iстен  екiншiсiне  ауыстыра  бермеген  дұрыс.  Ал  меланхоликпен  жұмыс 
iстеуде дөрекi сөз, тұрпайы қатынас қана емес, тiптi жай дауыс көтеру, əзiл-оспақтың өзi 
орынсыз.  Онымен  жiберген  қате-кемшiлiктерi  жөнiнде  оңаша  əңгiмелескен  жөн.  Оған 
ерекше  назар  бөлiп,  əрқандай  iс-əрекетте  көрсеткен  белсендiлiк  ұшқыны  үшiн  де 
мезетiнде мақтап, қошеметтеп бару керек. Ескертулер мен ұнамсыз бағаны мүмкiндiгiнше 
жұмсартып,  байқап  жария  еткен  орынды.  Меланхолик - өте  сезiмтал,  өкпешiл  тұлға, 
сондықтан оған дегенде өте мейiрлi, жақсы ниет бiлдiре, қатынасу керек. 
            Сонымен, адамның қай мазмұнда болмасын өз iс-əрекетiн жүзеге келтiруi тiкелей 
темпераментке  байланысты.  Темперамент  психикалық  процестердiң  желiсiнде  көрiне 
отырып,  еске  түсiру,  қабылдағанды  бекiту  жылдамдығына  ықпалын  тигiзедi,  ой  жүйрiктiгi 
мен зейiн тұрақтылығын жəне оның ауыспалылығын айқындап бередi. 

жүктеу/скачать 1,88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: