178
Қа лай ой лай сың дар, олар дың бар лы ғы
ра қат тұр мыс кеш ті дей-
сің дер ме? Олар дың бү кіл ғұ мы ры азап пен өт ті. Адам зат үшін,
ғы лым үшін азап шек ті. Мі не, ба қыт де ген – сол.
Сұл тан. Дұр-ыс. Олар дың бар лы ғы ұлы жа ңа лық аш ты. Ал сен
ше? Сен қан дай жа ңа лық аша сың?
Кә ми ла. Мен еш қан дай жа ңа лық аш пай мын.
Сұл тан. Сон да ғы се нің айт па ғың не? Жа ңа лық аш пай сың,
дис сер та ция
қор ға май сың, де мек, азап тан бай сың. Сөйте тұ рып,
«өз ба қы тым үшін кү ре се ала мын» дей сің. Ол қан дай ба қыт, қан-
дай кү рес?
Кә ми ла. Ол – өз де ге ні міз ше өмір сү ру. Адам адам бо лып жа рал-
ға лы сол үшін кү ре сіп ке ле ді. Олар не үшін кү рес ті, не үшін құр бан
бол ды? Сол кү рес
атау лы ны қа ру лы сы бар, қа ру сы зы бар,
бә рін
жиып-те ріп ке ліп, ке ле сі ұр пақ қа қал ды ру үшін ға на ма? Жо-жоқ.
Сол кү рес тер мен же ңіс атау лы ның же мі сі – мы на біз біз. Ал дың ғы
ұр пақ соң ғы ұр пақ тың ба қы ты үшін мәң гі кү ре сіп ке ле ді ғой,
со лар дың ты ныш ұй қы сы үшін, со лар дың бей біт тір ші лі гі үшін,
ке рек бол са, со лар дың бей ғам өмі рі үшін кү рес ті ғой. Сол ба қыт ты
ұр пақ – мы на біз дер міз. Біз қа ла уы мыз ша өмір сү ру ге ти іс піз.
Достарыңызбен бөлісу: 
