ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Иә-иә, сондай... пышақтарын жалаңдатып... /зорлық көрген адамдай зарлап жылай бастады/. Алкаши!.. Хулиганы!..
АСАЙ МҮСЕЕВИЧ. О, тоба... О жаратқан... Қарашы, қандай зәлім, ә?! Қандай зәлім?!
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Сіздер кімсіздер?!
МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. Біз осы пойыздың жолаушыларымыз!
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Жолаушы болсаңдар – билет қане? Билетті көрсетіңдер!..
ҚОШҚАРБАЙ. Жоқ! Алдымен сендер көрсетіңдер!..
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. /түсінбей/. Не?
АСАЙ МҮСЕЕВИЧ. Сендер... алдымен сендер көрсетіңдер билетті!..
САУДАГЕР ӘЙЕЛ. Әне-әне, көрдіңдер ғой, естері дұрыс емес!
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Ішкенде де осынша өліп ішуге бола ма екен?
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. /одан сайын ышқынып/. Алкаши!.. Хулиганы!..
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Қане, алға түсіңдер!.. Жүріңдер былай қарай!.. Мен сендерге көрсетейін билет тексерудің қалай болатынын! Шагом марш.
САУДАГЕР ӘЙЕЛ. Дұрыс!.. Дұрыс, інім... бұларды сөйтіп құрту керек!
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Көздерін бозартып вытрезвительге апарып қамау керек!..
МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. /даусын барынша ызғарлы шығаруға тырысып/. Тиш-ш! Тынышталыңдар! Бәрің де тынышталыңдар!.. /Саудагер әйелге қарап/. Сіздер кімге жақтасып тұрсыздар? Кімнің сөзін сөйлеп тұрсыздар? Сіздер қарапайым жолаушысыздар!.. /Пойыздың бастығын көрсетіп/. Ал мыналар кімдер? Бұлар кімнің үстінен күн көріп жүр? Кімнің қанын сорып, ақысын жеп жүр?! Қайран, халқым-ай!..
БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. /кенет айқайлап жіберіп/. А-а, таныдым!.. Енді есіме түсті!.. Бұл кісі былтыр біздің ауылға депутат болам деп келген. Осы сөздерін тура сонда айтқан!..
МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. /бұрынғыдан бетер айбаттанып/. Иә-иә, айтқам!.. Мен мұны талай жерде айтқам... Және болашақта да талай айта беретін болам!..
