АСАЙ МҮСЕЕВИЧ. Жо-жоқ, болмайды!.. Құдайақы, у беріп тұр! /рюмканы иығынан асырып төгіп тастайды/. МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. Апырмай, мынау керемет екен – басымды шыр айналдырды.
ҚОШҚАРБАЙ. Мен де... мен де сондай!.. /әндете бастайды/. Жасасын біздің қазақтар!
Ұлы қазақтар жасасын!
Дана қазақтар жасасын!
Барлық қазақтар жасасын!
АСАЙ МҮСЕЕВИЧ. /өзіне/. Айттым ғой әне, тегін емес осының бәрі...
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Мәке, Мэлис Әлібаевич, ал енді тынығам, демалам десеңіздер... түннің де біраз уағы болып қалды...
МЭЛИС ӘЛІБАЕВИЧ. Иә-иә, дұрыс... Сөйткеніміз дұрыс!.. /Жолсерік келіншекке/ Жайнаңдаған көзіңнен сол! Ат-шапан айып төлеймін деген сөзіңнен сол!
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Мэлис аға, жақсы!.. Жақсы жатып жайлы тұрыңыз! Айбымызды төлейміз сосын!..
Мэлис Әлібаевич бастаған топ купеге кіріп кетеді. ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Бірден осылай жасайтын адамсың ғой... Бостан босқа шу шығарып...
ЖОЛСЕРІК КЕЛІНШЕК. Қайдан білейін... Аяқ астынан... күтпеген жерден! /есіне бірдеңе түскендей/. Айтпақшы, бұл купедегі бір кісіні басқа жерге ауыстыру керек екен ғой... /купенің есігінен сығалап/. Ақсақал, сіз мында шығып кетіңізші. /билетсіз жолаушы шығады/. Сіз қазір басқа орынға ауысасыз...
ПОЙЫЗДЫҢ БАСТЫҒЫ. Иә-иә, сізге қазір басқа орын тауып береді.
Пойыздың бастығы мен Жолсерік келіншек кетеді. БИЛЕТСІЗ ЖОЛАУШЫ. Ой, Алла-ай! Біреу депутатпын деп билетіңді тартып әкетеді. Біреу әкіммін деп жатқан орныңнан қуып шығады. Қайтіп күн көруге болады-ей?
Купеден Асай Мүсеевичтің басы қылтияды. АСАЙ МҮСЕЕВИЧ. /өзіне./ Айттым ғой... айттым, бұлардың түрі жаман!.. Мафия!.. Қарашы, әлгі екеуі сайрап сөйлеп тұрды да, бірден тілсіз қалды... Өлді ғой деймін... /Билетсіз жолаушыға қарап./ Әне-әне, есіктің алдына күзетші қойып қойыпты.! Енді қайттім... Әлде айқайласам ба екен?! Айқайласам ба екен?!
