Байланысты: С ж та ырыбы Жылдамды ты турбулентті л пілдерін лшеу н тижеле
Аэродинамикалық құбырдың құрылымы Аэродинамикалық құбырларда қозғалыстың айналу шарттарынан шығатыны, тәжірибелер кезінде зерттелетін денелер орнатылатын құбырдың бөлігіндегі, яғни жұмыс бөлігіндегі ауа ағынының жылдамдықтар мен қысымдар өрісі біркелкі болуға тиіс. Осындай өрісті қамтамасыз ету үшін құбыр мен құбырда орналасқан құрылғының аэродинамикалық контурын орындау қажет, олар қозғалып келе жатқан газда ауытқулардың (шектес қабаттың ажырауының және ағын құйындарының, қисаюының және т.с.с. түзілуінің) туындауына жағдай жасамауға тиіс. Контурдың қандай да бір бөлігінде туындаған бұл ауытқулар ағынның біркелкілігін бұза отырып, алшақ төмен жағындағы, соның ішінде жұмыс бөлігіндегі ағынды бұрмалайтын болады.
Қазіргі уақытта жасалып жүрген құбырлардағы жылдамдық бағытының құбырдың осінен ауытқуы градустың ондық үлестерінен аспайды. Қабырғалардың немесе сыртқы жылжымайтын ауа әсерінің (сәйкесінше жұмыс бөлігі жабық немесе ашық құбырлардағы) салдарынан жұмыс бөлігінің сыртқы шекарасындағы жылдамдық нөлге түсіп қалады және осы аймақтағы ағын біркелкі болмайды. Құбырдың жұмыс бөлігінің lр ұзындығы әдетте 1÷2 d мөлшеріндегі шаманы құрайды, мұндағы d–жұмыс бөлігінің диаметрі.
Турбуленттік пульсацияларды және сопло кіру жерінің жанындағы жылдамдықтың әркелкілігін азайту үшін торлар және хонейкомб деп аталатын түзеткіш тор – құбырдың бүкіл қимасын толтыратын, жұқа қабырғалары бар ұзыншақ ұяшықтардың жүйесі орнатылады. Ұяшық шаршысы қабырғаларының мөлшерлері d жүздік бөліктердің тәртібіне ие болады, ұзындықтың ұяшық қимасының қабырғасына қатынасы 5÷8 деп қабылданады, ұяшықтардың қабырғалары барынша жұқа етіп жасалады. Соплоның (коллектордың) ондағы ауаның ағынына және сәйкесінше жұмыс бөлігіндегі жылдамдықтардың өрісіне тигізетін әсері С сығылу шамасына ғана емес, соплоның пішініне де тәуелді болады. Дыбысқа дейінгі соплоның қабырғалары кіру жеріндегі ағын біркелкі болатындай етіп, ал ондағы газ ағыны жұмыс бөлігінің өсіне параллель қозғалатындай етіп жасалады.
Атмосферадағы турбуленттілік шамамен алғанда 0,02%-ды құрайтыны белгілі. Аэродинамикалық құбырдың жұмыс бөлігіндегі ε мәні әдетте жоғары және құрылымдық ерекшеліктерге байланысты. Жоғары бастапқы турбуленттілік эксперименттік нәтижелердің бұрмалануына әкеп соқтырады және сондықтан тәжірибелердің қандай ε мәні кезінде жүргізілгенін білу қажет. Қозғалыстың турбуленттік сипатына байланысты арнайы зерттеулерді жүргізген кездегі бірқатар жағдайларда бастапқы турбуленттіліктің ұлғаюы қажет. Әдетте бұған соплоның шығу кесіндісінде турбулизациялағыш торларды орнату арқылы қол жеткізіледі.
Аэродинамикалық құбырдағы ағынның жылдамдығын қондырманың (мысалға, Прандтль түтігінің, цилиндрлік қондырманың және т.б.) көмегімен өлшеуге болады. Ол үшін қондырманы аэродинамикалық құбырдың жұмыс бөлігіне, зерттелетін денеге жақын жерде орнату қажет. Бұл жағдайда зерттелетін дене қондырманың көрсеткіштерін біршама бұрмалайды, ал қондырма өз алдына денеге жүргізілетін сынақтардың нәтижелеріне әсерін тигізеді. Осы кемшіліктерді болдырмау үшін құбырдың жұмыс бөлігіндегі жылдамдық көбінесе соплодағы қысымның айырмасы бойынша өлшенеді.