Жылулық сәулеленудің заңдары идеал абсолютті қара денеге және термиялық тепе-теңдік жағдайларына қолданбалы алынған. Сәйкес түзетулер енгізумен оларды сұр денелердің немесе газдардың сәулеленуін есептеу мақсатында қолданыла алады. - Планк заңы
Сәулеленудің кванттық теориясын зерттеумен, М. Планк (1900 ж.) абсолютті қара дененің сәулелену ағыны тығыздығының толқын ұзындығы мен температураға тәуелділігін дәлелдеді:
мұндағы – толқын ұзындығы, м;
е – натурал логарифм негізі;
Т – дененің абсолюттік температурасы, К;
с1 = 3,741016, Вт/м2 – Планк тұрақтысы (бірінші);
с2 = 1,44102, мК – Планк тұрақтысы (екінші).
изотермалардан, сәулеленудің алғашқыда, қысқа толқындар бөлімшесінде, максимумға дейін жылдам жоғарылайтынын, ал содан соң баяу төмендеп, нөлге ұмтылатынын көруге болады. Толқынның бірдей ұзындығында, дене температурасы қаншалықты жоғары болса, сәулелену қарқындылығы соншалықты үлкен
Егер сәулелену спектрі үздіксіз болса, ал Еλ = ƒ(λ) қисығы сол температурадағы абсолютті қара дене үшін сәйкес қисыққа ұқсас болса, яғни толқынның барлық ұзындығы үшін Еλ/Еoλ = const болса, онда мұндай сәулелену сұр деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: |
