3 бөлім Арнайы бөлім 3.1 тақырып Тыныс алу ағзаларының ауруларымен сырқаттанған науқастарды тексеру әдістері Сұрастыру. Негізгі шағымдары және олардың пайда болу механизмі, құрғақ және қақырықты жөтел, интенсивті немесе әлсіз, үнемі немесе ұстама тәрізді жөтелдер, пайда болу уақыты, пайда болу жағдайы және жөтелді тоқтату түрі.
Қақырық, пайда болу уақыты, түрі, түсі, мөлшері, консистенциясы, иісі, қан араласуы. Қан түкіру, өкпеден қан кету.
Кеуде тұсының ауырсынуы-үдемелігі, сипаты, таралуы, жөтелмен және тыныс алумен байланысы. Демікпе - сипаты, пайда болуы, ұзақтығы. Демікпенің түрлері.
Қызу көтерілуі, терлеу, қалтырау. Температуралық қисықтың түрлері.
Дауыс өзгерісі. Дыбыс шықпай қалуы (афония), дауыстың қарлығуы. Мұрынмен дем алудың бұзылуы. Диагностикалық мәні.
Қарап тексеру. Науқастың мәжбүрлік қалпы. Тыныс алу түрлері: мұрынмен, ауызбен, еркін және қиналып дем алу. Орталық көгеру, оның патогенезі.Кеуде пішіні: нормостениялық, астениялық, гиперстениялық. Кеуденің патологиялық пішіндері (эмфиземалық, паралитикалық, рахиттік, шөлмек тәрізді, «ладья»тәрізді). Бұғана асты және бұғанаүсті шұңқырларының айқындылығы. Кеуденің симметриялығы (томпайып шығып тұру, ішке қарай кіріп тұру, бір жаққа қарай қисаю). Омыртқаның қисаюы: лордоз, кифоз, сколиоз, кифосколиоз.
Тыныс алу түрлері: кеуделік, құрсақтық, аралас. Тыныс алу қозғалысының симметриялығы, қосымша бұлшықеттердің тыныс алуға қатысуы. Тыныс алудың бір минуттағы жиілігі, тереңдігі және ырғақтығы. Тыныс алу тереңдігі мен ырғақтығының бұзылуы: Куссмауль бойынша - терең, Чейн-Стокс - аритмиялық және Биот тынысы, ентікпенің объективті белгілері. Диагностикалық мәні.
Пальпация. Кеудені пальпациялау әдістемесі. Ауырсыну аумақтарының пайда болуы.іКеуденіқ резистенттілігін аныкгау. Дауыс дірілін анықтау. Диагностикалық мәні.
Перкуссия. Салыстырмалы перкуссия, оның ережесі. Қалыпты және патологиялық жағдайларда перкуторлық дыбыстың кеуденің симметриялық бөліктерінде өзгеру түрлер (анық өкпелік, дабыл үніне ұқсас, қорапты, тұйықталған дабылды). Диагностикалық мәні.
Топографиялық перкуссия. Кеуденің топографиялық сызықтары. Өкпенің жоғарғы шекарасын анықтау: өкпе ұшының биіктігін алдынан, артынан анықтау. Өкпенің төменгі шекараларын анықтау және өкпенің төменгі жиегінің қозғалғыштығын анықтау, өзгеру себептерін анықтау. Диагностикалық мәні.
Аускультация. Өкпені аускультациялау әдістері. Негізгі және қосымша тыныс шулары, олардың пайда болу механизмі және диагностикалық мәні. Везикулярлы тыныс, оның әлсіреуі немесе күшеюі. Бронхиалды тыныс және оның түрлері.
Диагностикалық мәні. Сырылдар, олардың пайда болу механизмі. Құрғақ сырылдар -төмен тембрлі (бас), жоғары тембрлі (дискантты). Ығалды сырылдар: ұсақ-, орташа-және үлкен көпіршікті, ашық және ашық емес. Сырылдардың орналасуы және таралуы. Крепитация. Плевралардың үйкелесу шуы. Қосымша тыныс шуларының диагностикалық мәні. Бронхофония, оны анықтайтын әдістемесі. Оның тыныс алу жүйесі ауруларындағы диагностикалық мәні.
Тыныс алу ағзаларын зерттеудің қосымша эдістері.
Қақырықты зерттеудің зертханалық әдістері, плевра қуысының сұйықтығын қарап тексеру. Зерттеудің аспаптық әдістерінің диагностикалық мәні: өкпе рентгеноскопиясы және рентгенографиясы, томографиясы, компьютерлі томографиясы, бронхоскопиясы. Өкпенің және плевралардың биопсиясы.
Сыртқы тыныс алу қызметін зерттеу: спирометрия, спирография. Плевмотахометрия және пневмотахография туралы ұғым. Функциональдық зерттеудің тыныс алу жеткіліксіздігін анықтаудағы мәні.