Тақырып:Өмір және өлім философиясы. Эвтаназия және суицид мәселелеріне қазіргі заманғы және дәстүрлі көзқарас
жүктеу/скачать 20,24 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Өлместік мәселесі
| Адамның өлімі мен өлместігі. Антик дәуіріндегі стоиктер “Өлімді есіңнен шығарма!”,- деген болатын. Оның терең мәні - өз өміріңде әр іс-қимыл, басқа адамдарға деген қатынастар, айтайын деген сөзіңді өмірдің соңындағы сияқты сезінуде. Ұлы Платон философия ғылымы бізді абыроймен өлуге үйретеді,- деген болатын. Платонның ойынша, адам өз өмірін бүкіл Табиғаттың, Ғарыштың өмірімен байланыстырып, өзін телегей-теңіздегі бір ғана тамшы ретінде сезінеді. Ол оны үлкен тебіреніске әкеліп, өлім өмірдің соңында келетін заңды табиғи үрдіс екеніне көзі жетеді. Ондай адамды өлім үрейлендіре алмайды.
Эвтаназия - (грек тілінен εὖ - жақсы, θάνᾰτος өлім ) - әлдебір әрекетпен немесе құралдармен, соның ішінде оның өмірін жасанды ұстап тұрған аспаптың жұмысын тоқтату жолымен, төзгісіз аурумен ауыратын науқастың өлімін тоқтату тәжірибесі. Өлместік мәселесі – кез келген діннің өзегін құрайды. Құдайдың бар, я болмаса, жоқ екенін ешқашанда ешкім дәлелдей алмаса да, миллиардтаған адамдар осы уақытқа дейін. Оған сенеді, өйткені, өлместікті аңсайды. Суицид - бұл өзінің қасақана себепкерлігі өлім.Психикалық бұзылулар - соның ішінде депрессия, биполярлық бұзылыс, аутизм, шизофрения, тұлғаның бұзылуы, мазасыздық сияқты физикалық бұзылулар созылмалы шаршау синдромы, және нашақорлық - соның ішінде алкоголизм және пайдалану шығу бастап бензодиазепиндер - қауіп факторлары.Кейбір суицидтер - бұл стресске (мысалы, қаржылық немесе академиялық қиындықтарға байланысты), қарым-қатынас проблемаларына байланысты импульсивті әрекеттер ажырасулар немесе жақындарының өлімі), немесе қудалау / қорқыту.Бұрын өзін-өзі өлтіруге тырысқандар болашақта талпыну қаупі жоғары. Суицид деген термин XVII ғасырда пайда болған. Бірақ XVIII ғасырдың ортасына дейін бұл ұғым кеңінен қоғамда пайдаланылған емес. Тек XX ғасырдың басында адамдардың өз-өзіне қол жұмсауының етек алуына байланысты ғылымда «суицидология» атты дербес зерттеу саласы қалыптасты. «Суицид» термині алғаш рет Томас Браунстың 1635 жылы жазылып, 1642 жылы басылып шыққан «Религия» атты еңбегінде қолданылды. Ал кейбір авторлардың айтуы бойынша (Хайд Д., 1972 ж; Блох Д., 1998 ж.) термин XII ғасырда қолданысқа түсті. 1651 жылы Оксфордтық сөздікте суицидке толығымен сипаттама бергеніне қарамастан, термин ұзақ уақыт бойы әдебиеттерде қолданылмады. Э. Шнейдман суицидке тән қасиеттерді көптеп зерттеп, келесідей қасиеттерін анықтады: жүктеу/скачать 20,24 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|