182
Көктем түгіл, қайнаған ыстықта да тау суы суық. Сара
апайдың келетінін естіп, аудан-ауыл басшыларынан бірнеше кісі
жиылды. Ата-ана, балалар, мұғалімдердің қуанышында шек жоқ.
Бәрі де сәнді, салмақты болуға тырысты. Ол кісі оқушы
қыздарымыздың өз қолымен пісірген жұқпа нанынан, наурыз
көжесінен дәм татты. Гүл-гүл жайнаған балалар арасында суретке
түсті. Әр оқушыға – бір-бір аспа сөмке, іші толған қалам-қағаз,
өшіргішке дейін шетелдікі, әдемі. Ауыл баласы түгіл, мұғалім
өзімізге де таңсық заттар. Бәрін ортаға үйдік те, өзіміз өзенге
тарттық. Жақсы жағынан көрінуге деген құштарлық қандай,
кішкене балалар да шешіне салып, суға қойып-қойып кетті.
Алдында ғана қолы сынып, таңып алған Бақытжан бибінің өзі де
сау қолымен жарты шелек суды басына құйды. Көптен
айналысып ысылған Зиба бибі өзеннен шыға салып, қыздарының
төбесіне шелекпен құйып жатыр. Сара апай жалаңаяқ кешіп
барып, тізесіне дейін жеткен жерден беті-қолын жуды. Намысқа
тырысқан мен де табаннан өткен суықтың төбеме дейін
шымырлатқанына қарамастан, шыдап тұрмын. Соны байқады ғой
деймін:
– Үйренгенше суда
көп тұруға болмайды, байқаңыз, – деді.
Плащ, шляпа киген бір топ басшылар алысырақ төбенің
басынан қарап тұрды. Келесі жолыққанда:
– Тірісіңдер ме? Тіпті ауырмадыңдар ма? – деп таңданып
жатты.
Ауырмадық. Ауырмау адамның көңіл-күйіне де байланысты
ғой. Кешінде Сара апаның сыйлықтары, қызыл-жасыл аспалы
сөмкелері аса мақтанышпен жалт-жұлт еткен балалардың
арқасында кетіп бара жатты.
«Бөбек» қорынан тағы бірнеше рет балаларға бас киімдер,
мұғалімдерге көйлек, жаңа жылға Аяз Ата – кәмпит, кітаптар
алдық. Жанашырлық көрсеткен Алтын Мәмбетқызын да жылы
сезімдермен еске аламыз.
Сара апамыз аудан басшысын шақырып та сөйлесіп, біздің
мектепке көз қырын салуды өтінді. Бірақ уақыт солай болды ма,
айтқан кісісі көмек көрсете алмады. Аудандық оқу бөлімінен
183
оқулық кітаптардың біразын тегін алдық. Кітапхана жасау үшін
жан-жақтан кітап жинаумен болдық.
Достарыңызбен бөлісу: