Таланттар
Шығайбайдың қызы мен қазы
жүктеу/скачать 2,04 Mb. Pdf көрінісі
|
| Шығайбайдың қызы мен қазы
Шығарма жазып отыр едік, шығып кетіп, қайта кірсем, біразы кітапты сурып алып, қарай қалған екен, партаның астына тыға қойды. Әуелі үп-үлкен жігіттердің сондай ұсақтыққа барғанына өкпелеп, бір реніш келе қалды да, есіме, көп жасағыр, Алдаркөсенің оқиғасы түсе кеткені. Дауыстап айта бастадым: «Бір күні Алдаркөсе Шық бермес Шығайбайдың есігінің жабығынан сығаласа, бәйбішесі бас үйітіп, тоқалы қаздың жүнін жұлып, қызы қазы айналдырып отыр екен. Ассалаумағалейкүм! – деп кіріп келгенде, Ас... с-ын айтып үлгірмей, қаз да, қазы да жоқ болыпты». Сол-ақ екен, балалар өз істеріне өздері күліп жіберді. Басталғалы тұрған реніш тарап кетті. Қиял 68 Далаға қоқыс төгуге кеткен бала біраздан кейін абыржып қайтып келді. Шелегінің бірі төгілген, бірі төгілмеген. – Екі шелектің біреуін ұмытып, төкпей әкеліппін, – деді. – Неге? – дедік таңғалып. – Ойланам деп жүргенде... – Ай, қиялиым-ай. Бұл сенің ғана қолыңнан келеді ғой. – Шыдай алмай, күлдік. Сөйтсек, жолда бұрыннан таныс бала кезігіпті. Үстіндегі киімі ескі-құсқы, қаршылдаған қарда резеңке етік киіпті. Қолғабы да жоқ. Қолғап сұрапты. Бәріміз қолғапты беру керек деп шештік. Бала қуанып, тымағының құлағы салпаңдап, төгілмеген шелегін алып, тағы кетті. жүктеу/скачать 2,04 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|