69
да, әлі еркін сөйлесе алмаймыз. Шет тілін оқу-оқымау әркімнің өз
еркінде болса. Оның орнына негізгі мамандықты көбірек оқысақ.
Шет тілін тапсыра алмағаны үшін оқудан шығып кеткен тәп-тәуір
әдебиетшілерді білемін.
Оспан:
– Біздің шетел әдебиетін де жақсы білгіміз келеді. Бірақ оған
мектептен қызықтырған ешкім болмапты. «Дон Кихотты» бір ай
оқып, зорға бітірдім. Басқа да сабақтар бар. Қалай үлгірерімді
білмеймін. Осыған мектеп те кінәлі ғой деп ойлаймын. Мектепте
классикалық шығармаларды оқып білген болсақ, бұлай қиналмас
едік. Біздің кезімізде шығарманың өзін оқуға мән берілмепті.
Анар:
– Саны көп сабақ, бірақ біреуін де негіздеп, терең біліп шыға
алмай жүргеніміз сияқты, біздің тәрбиемізбен жекелеп, тереңдеп
айналысуға оқытушылардың да қолы тимейтін болуы керек...
Иә, Герценнің «Өткендер мен ойдағылар» кітабында
гимназистер Еуропа пәлсәфашыларының көзқарасын талдап,
таласып жатады. Қазіргі студенттен оны талап ету қиын. Науаи
заманында мұғалімнің бір шәкіртпен бетпе-бет сағаттап сабақ
оқып отыратын кездері болған. Шәкірт қолындағы кітапты
егжей-тегжейлі біліп шықпайынша, білді деп есептемеген.
Қазіргі оқуда оқытушының сабағы көпке, топқа арналады.
«Менің оқытып жүрген шәкіртім», – демейді, «Менің оқытып
жүрген тобым», – дейді. Мектептен терең білім алып шықпаған
бала, ннститутта екі есе тер төгуіне тура келеді.
Мәселенің ұшы-қиыры әріде. Біздің оқу жүйеміз жетілдіруді
тілейді.
Достарыңызбен бөлісу: