Пайдадаланған әдебиет:
1.
Қазақстан Республикасының 2015 жылға дейінгі білім беруді дамыту тҧжырымдамасы // «Егемен
Қазақстан» 2004ж
2.
12 жылдық мектеп журналы. 2008 №5, 2009 №2.
3.
А.Райымбекова. 12 жылдық білім беру мектебінің берері кӛп. 12 жылдық білім 2006. № 5.
Аннотация. В этой статье рассматривается проблема перехода к 12 летней образовании в
Казахстане.
Annotation. The problem of transition to the 12-th year education in Kazakhstan is considered in this
article.
УДК 3989
42/48
THE ROLE OF MOTIVATION IN TEACHING PROCESS
Маханова Б.Д., Тағашбаева Л.А.
Тараз мемлекеттік педагогикалық институты, Тараз қ.
Motivation is a desire to work towards a goal or to reach an objective. It is also the student‘s desire to learn
the language, his aim to achieve what he wants. If motivation is present, learning can be facilitated; but without it,
effective learning becomes difficult.
Motivation is the key to all learning. Lack of motivation is perhaps the biggest obstacle faced by teachers,
counselors, school administrators, and parents. Behavioral problems in the classroom often, or always, seem to be
linked to the lack of motivation. Intelligent students are often out-performed by less bright students with high
motivation.
Intrinsic motivation is motivation from within the student. An intrinsically motivated student studies
because he/she wants to study.
An extrinsically motivated student studies and learns for other reasons. Such a student performs in order to
receive a reward, like graduating or passing a test or getting a new shirt from his or her mother, or to avoid a
penalty like a failing grade. Here is a description of one of extrinsically motivated students. She is a very good
student, and actually shows signs of being intrinsically motivated, but in general she is inclined to put forth the
minimal effort necessary to get the maximal reward. When she is given an assignment in class, she often tries to
chat with her friends or fails to get started, but if the teacher says this will be taken up and graded, she is often the
first one to finish. Her intrinsic motivation shows when the material is of great interest to her, or something she
feels strongly about. Also, if the teacher can get her curious about something, without her being distracted, she
works hard at it. She performs well if she is given a task where she has control, the task is very clear, and she is
involved in the dynamics of the class. It seems that when intrinsic motivation is low or absent, extrinsic
motivation must be used. Although extrinsic motivation can, and should, be used with intrinsically motivated
students, too. If students aren‘t given a reward or credit for their efforts, and no feedback is given to the student,
then most students‘ intrinsic motivation would begin to decrease.
There are many ways teachers can help their students become intrinsically motivated:
There should be a mild level of anxiety, or ―low affective filter‖ in the classroom and in the whole learning
environment. The attitude the student has towards the learning environment, the teacher, the material, and towards
him, herself all affect this level of anxiety. A student will find it difficult to perform in a stressful environment.
- Proper classroom explanation is needed by the teacher, so the students can well understand what is
expected of them. In the EFL classroom it is more apt to create anxiety because the explanations are given in
another language that takes even more effort by the students to comprehend than their own language. A well-
planned lesson is essential. The teacher must be creative and flexible. Depending on the nature of the class and the
students‘ levels, the dynamics of the class must be appropriate. The lessons must be very simple, yet funny and
interesting with a lot of changes from a writing exercise, to speaking, listening, back to writing, and so on, all in
the same class.
- The material must also be relevant to the students. Try to use vocabulary that the students can relate to and
material they would find interesting.
- Another important aspect of improving the intrinsic motivation of the students is to be a caring teacher.
Although guidelines and rules must be set and understood by the students, and if they cross the guidelines and
punishment follows, the teacher must be approachable and understanding. Students must feel the teacher is
genuine and supportive, and the students‘ values and opinions will be respected. Teachers must be kind and listen
fairly to the students, and be patient when they don‘t understand. A caring teacher tries to develop a relationship
with the students. If the teacher sees potential in all students, and communicates this well to the students, they will
in return build a desire to learn and participate.
A teacher‘s positive energy could lead to the students becoming more motivated. If the students see that the
teacher is happy to be in the classroom and excited to teach them, then the students can learn by example. A smile
is essential. Positive attitude is a must for a successful learning atmosphere. To promote self-confidence, it helps if
the teacher is self-confident. Positive approval and praise for student efforts is very effective, even if the student is
wrong. Let the students know that you‘re glad they tried and being wrong isn‘t such a big problem, and the
students won‘t be so reluctant the next time they‘re called on to participate. Positive energy affirming a belief in
the students‘ ability develops a comfortable atmosphere for the students in the classroom.
- Increased parental awareness is also crucial to a child‘s motivation. To support motivation, parents must
participate actively in the student‘s life. The same set of goals and practices at school that promote motivation
should be followed at home. If they are not followed at home, it could dilute classroom efforts.
The following suggestions of motivating students may also be helpful in any language classroom:
- Make use of the students’ environment. Foreign language teaching should always be linked to the
environment of the learners. A teacher who teaches English without addressing the immediate environment of the
school makes the English lesson detached from the learners‘ experiences. In order to remedy the situation,
teachers can link the environment of the school to any activity or exercise that they want to carry out in the
classroom. A child has a natural context in which he organizes the various activities that make up his life. If these
activities are ―reproduced‖ in the language classroom, it is possible to motivate him/her to do the task at hand.
Therefore games and other daily activities should constitute the heart of the English class. The only new factor
will be the language itself. Used in this way, English will no longer be feared and students will be more inclined
to study it.
- The important tools enable the teacher to avoid long and confusing explanations. At the same time they
help the teacher to have a lively class as students associate real objects with their English equivalents. Language
in natural chunks. In a foreign language situation, the teacher remains the main source or model for the pupils.
The teacher should try hard to use the language as naturally as possible.
- Use appropriate visual aids.
Include cultural components. Language and culture are interrelated. One cannot study a language without
noting the cultural aspects of the people who use the language natively. However, cultural aspects can be a real
hindrance because they may set up barriers to comprehension. This is more evident to teachers who are not native
speakers of the target language themselves. For this reason, teachers should provide sufficient background
information to enable the learners to understand the cultural content that is naturally present in the target language.
- The teacher should know how to talk to his students if they are to fully participate in the lesson. In this
respect, their interests, needs, and experiences must be taken into consideration. The student factor, as it is often
called, should be carefully examined. The deciding factor here is the way in which the teacher talks to his pupils.
When the teacher is humane and sensitive, seeing his students as capable of contributing something to the lessons,
a warm and enjoyable classroom atmosphere can be created and maintained.
If the above principles are taken into account and implemented with care, teachers will be able to have
lively English lessons.
The students' success in their studies depends upon their motivation. This need or desire to achieve a certain
goal can make the difference between success and failure. Motivation can come from two sources from inside and
outside the students. To motivate means to make somebody want to do something, especially something that
involves hard work and effort (Oxford Advanced Learners Dictionary). In teaching a language, motivation refers
to the ability to arouse in the students the desire to learn the language and a feeling that the language they are
learning is useful. Whatever level of motivation your students bring to the classroom will be transformed, for
better or worse, by what happens in that classroom. Many factors affect a given student's motivation to work and
to learn: interest in the subject matter, perception of its usefulness, general desire to achieve, self-confidence and
self-esteem, as well as patience and persistence. The important thing here is to know how you, as a teacher, can
help your students to be highly motivated to learn the language. In order to do that you should give them clear and
detailed information why they should learn English and relate that to their own needs. In addition, you should give
frequent, early, positive feedback that supports students' beliefs that they can do well. Show genuine interest in
your students and their achievements. Whenever you identify a student's weakness, make it clear that your
comments relate to a particular task or performance, not to the student as a person. Finally, here are some tips for
the teachers to try:
1. Know your students and use their names as often as possible.
2. Maintain eye contact and move toward your students as you interact with them; be sure to nod your head to
show that you are hearing what they say.
3. Use facial expressions - Smile, Frown!!
4. Use appropriate humor in your teaching and in tests, to relieve anxiety.
5. Maximize the use of time so that the students keep busy with productive, relevant activities.
6. Provide opportunities for the students to speak to the class. Talk less than your students do.
7. Accept students' ideas and comments, even if they are wrong; correct in a positive manner.
8. Teach by asking lots of questions during introductions, presentations, and demonstrations.
9. Move around the room as you teach; walk energetically and purposefully.
10. Use demonstrative movements of the head, arms, and hands; keep your hands out of your pockets.
11. Praise students in front of the class; reprimand them in private.
The overall goal of teachers should be to help students develop into self-motivating learners. Students who
are encouraged to become motivated lifelong learners will be more successful in and out of the classroom.
In conclusion, teachers cannot depend completely on students' interests and desires for learning English.
Consequently, external motives are the most important elements in successful foreign language learning. Also, in
the classroom, if a student's behavior is rewarded, the positive reinforcement stimulates the student to repeat the
desirable behavior. Conversely, if a student's behavior receives a response with a negative undertone, de-
motivation results.
Literature:
1. Чирков В.И. Мотивация учебной деятельности. - Ярославль, 1991
2.Article source: http://eslarticle.com/pub/ -language-teaching-elt/html
3.Lee Su Kim. Creative Games for the language . Class Forum Vol.33 №1, January- March 1995
Аннотация. Аталмыш мақалада ағылшын тіл сабағында студенттердің шет тілінен білімге деген
қҧлшынысы мен ынтасы, кӛңілі мен қызығушылығын арттыру жолдары туралы мәселе қаралған.
Аннотация. В данной статье рассматривается проблема мотивации в процессе обучения
иностранного языка.
УДК 3989
42/48
САЛТ-ДӘСТҤРДІҢ ЖАСТАР ТӘРБИЕСІНДЕГІ РӚЛІ
Маханова Б.Д., Тағашбаева Л.А., Сабыралы М.А.
Тараз мемлекеттік педагогикалық институты, №51 мектеп, Тараз қ.
Қазақстан Республикасы «Білім туралы» Заңында «Білім беру жҥйесінің басты міндеті- ҧлттық және
жалпы адамзаттық қҧндылықтар, ғылым мен практика жетістіктері негізінде жеке адамды қалыптастыруға
және кәсіби шыңдауға бағытталған білім алу ҥшін қажетті жағдайлар жасау» деп атап кӛрсетілген.
Жер бетіндегі әр халықтың ғасырлар бойы жинаған асыл мҧралары бар. Ол – халықтың рухани
қазынасы. Рухани қазына ата-бабамыздың мҧрасы, тәрбиесі, бір сӛзбен айтқанда жан дҥниесіндегі
адамгершілік қҧндылықтары. Халықтың мақсат-мҥддесінен, арман-тілегінен, ізгі ойларынан, талап-
тілектерінен пайда болған тәрбие нақыштары барша халыққа ортақ, оларды тәрбиелеудегі бірден-бір баға
жетпес қҧрал болмақ. Соның ішінде біз қарастырып отырған мәселе отбасы тәрбиесіндегі салт-дәстҥр,
әдет-ғҧрыптардың даму ҥрдісі, яғни қалыптасқан ата-баба тәлімінің бҥгінге дейінгі даму сатысы болмақ.
Қазақ халқының ӛмір салтындағы әдет-ғҧрыптары мен рухани ҥрдісіндегі сан қилы болмыстары қайран
қалдыратын қҧбылыстарға толы. Қазақ халқының тҥркі заманынан кҥні бҥгінге дейін келе жатқан мҧрасы
ҧлттық салт-дәстҥр, әдет-ғҧрыптары деп толықтай айта аламыз. Ол қазақ халқының ғасырлар бойы
қалыптасқан тәлім-тәрбие қҧралы, болашағының қалыптасуын қамтамсыз етуі іспеттес тәлімдік жҥйе
болды десек артық айтқандық емес.
Қазақстан Республикасының жаһандану сипатын дамыту жолында, қоғам алдында ҧрпақты заман
талабына сай интеллектуалды, жоғары мәдениеттілігі имандылықпен ҧштасқан ҧлтжанды етіп тәрбиелеу
жолын дҧрыс жолға қою міндеті тҧр. Елбасы Н.Назарбаев «Кешегі бабамызбен ғана емес, бҥгінгі
бағамызбен, ертеңгі шамамызбен де мақтана алатын ҧлт болуды ойлауымыз керек» - деп
нақтылағанындай, ата-бабамыздан қалған ҧлттық тәлім-тәрбиені болашақ ҧрпаққа ҧғындырып, тҥсіндіруді
мақсат тҧтқанымыз жӛн. Әрбір тҧлғаның тәрбиесі отбасынан басталады. Ондағы тәрбие ҧлттық іс-
әрекеттер арқылы әдет-ғҧрыпқа айналады. Ә.Табылдиевтің сӛзімен айтсақ: «Ҧлттық тәрбие ҧлттық
мәдениетті ӛркендетудің қайнар кӛзі болып табылады. Ҧлттық салт-сананың ҥрдістері рәсім, рәміз, кәде,
жӛн-жоралғы, ырым, тыйым тағы басқа ӛмір қолданыстары арқылы іске асырылады да, ҧлттық болмыс
пен ҧлттық мәртебенің мәдени-рухани деңгейі ӛмірден кӛрініс табады. Ҧлттық тәрбие осылай ӛз
нәтижесін береді», – деп, ҧлттық тәрбиенің қажеттілігіне тҥсінік береді.Қазақ халқы баланы отбасының
және жеке ӛмірінің жалғасы мен болашағы деп есептегендіктен, оның тәрбиесіне ҥлкен мән беріп, ерекше
кӛңіл бӛлген. Жалпы, тәрбие мәселесіне, әсіресе, жақсы тәрбиенің игі ықпалына қазақ халқы ӛте-мӛте
ҥлкен мән береді: «Ата кӛрген оқ жонар, ана кӛрген тон пішер», «Баланы туады екенсің, мінезді тумайды
екенсің», «Ата-ана, ҥлкендер! Кӛргенділікті әуелі кӛп алдыңда ӛзің кӛрсет. Балаңды да бетімен жіберме.
Бесіктен белі шықпаған бӛбек кезінен жақсылыққа ҥйрет, жамандықтан жирент», «Бас мҥлгісе, аяқ
сҥрінеді», «Әуелі, ӛзің ҥлгілі бол, ҧрпағың сонда ғана ӛнегелі тәрбие алады. Әйтпесе, ертең опық жейсің»
деп жан-жақты талдаған және де отбасындағы әр мҥшенің ӛзіндік орнын даралап, ҥлкенді аға, кішіні іні
деп бір-біріне деген сыйласымдық ҥлгісін дарыта білген. Осы тҧрғыда халық отбасындағы тәрбиеге әрбір
жанҧя мҥшесінің тәрбиелік міндетін дәстҥрлі тҥрде қасиеттермен қалыптастырған. «Ҧяда не кӛрсе,
ҧшқанда соны іледі», «Ағасы бардың жағасы бар», «Інісі бардың тынысы бар» деп айтқан. Отбасындағы
тәрбие жеке тҧлғалар тәрбие ісінде отбасының ӛзінің орнына, ҧлттық тәжірибеге (халық педагогикасына),
туыстық қатынастарына, әлеуметтік дәстҥрлерге т.б. сҥйенеді. Қазақтың ҧлттық дҥниетанымы, салт-
дәстҥр, әдет-ғҧрыптары туралы бҧған дейін кӛптеген еңбектер жарық кӛрді. Дегенмен де, аталмыш бҧл
ғылыми жобаның ӛзіндік ерекшеліктері бар. «Салт-дәстҥр» оқу-әдістемелік қҧралы қазақ мәдениетіне,
ғылымына мол қазына қоса отырып, жан-жақты зерделенген. Оқи отырып атадан балаға сан ғасырлар
бойы мҧра болып жеткен салт-дәстҥрлеріміздің халық педагогикасында жастарға саналы тәрбие беруде
таптырмас қҧрал болатынына ешкім де шҥбә келтіре алмайтыны анық. Ӛйткені, туған халқының ғасырлар
бойы қалыптасқан тіршіліктің сан алуан қағидалары, салт-дәстҥрлері мен әдет-ғҧрыптарынан алыстап
бара жатқан кейбір бҥгінгі ҧрпақ ҥшін маңызы айрықша болмақ.
Қазіргі қарқынды даму ҥстіндегі ақпараттық қоғамда ҧлттық қҧндылықтарымыз кӛмескілене
бастаған тҧста ҧрпақ санасына салт-дәстҥрімізді сіңіру – кезек кҥттірмейтін ӛте маңызды іс.
Болашақта гҥлденген Қазақстанның одан ары қарай қарыштап ӛркендеуінің негізгі тҧтқасы болатын
демократиялық қоғамды қҧратын парасатты, һәм бiлiмдi тҧлғаларды дайындауда жастар арасында ҧлттық
тәлiм-тәрбие жҧмыстарын ҧйымдастыру аса маңызды. Озық жетiстiктерге негiзделген бiлiм нәрiмен қатар,
ҧлттық тәрбие қҧндылықтарын бойына сiңiрген ҧрпақтар ғана ҧлт тағдырын тереңiнен таразылап,
болашағын барынша болжайтын тҧлға ретiнде танылатыны ақиқат. Қазақ елі – салтқа, дәстҥрге, ырым мен
тыйым, әдет-ғҧрыптарға ӛте бай халық. Халқымыз олардың әрқайсысының ӛзіндік орны, ерекшелігі бар
екенін ескере отырып, қажетіне қарай пайдаланған. Ол бізді басқа халықтардан оқшаулап, айшықтап,
ерекшелеп тҧратын халықтың жҥрегі, һәм тамыр соғысы тәрізді. Ол тоқтаса халықтың ӛмір сҥруі де
тоқтайтыны белгілі. Дәуірлер бойы қалыптасып, дамып, жаңару ҥстінде келе жатқан салт-дәстҥр, әдет-
ғҧрпымыздың кӛмескіленіп, қолданудан шыққан немесе шыққалы тҧрған, жаңадан енген тҧстарын ашу
және заманға сай қолданысқа енгізу жағын қарастыру – ӛте керек дҥние. Сол себепті, ғасырлар
қойнауынан келе жатқан асыл қазынамызды тәрбие ҥрдісінде дҧрыс қолдана білуде осы тәріздес
тағылымы мол тәрбиелік оқу қҧралдардың кӛптеп шығуы кӛңіл қуантатын жағдай. Әсіресе, қазіргі
жаһандану дәуірі ӛрлеп тҧрған тҧста елдігімізді сақтап, мемлекеттігімізді нығайту, ҧлттығымызды
кӛркейту ҥшін дәстҥрге бай қазақ халқының жас ҧрпаққа ҧлттық рухтағы тәрбие беру мәселесі қашан да
ең басты орында тҧруға тиіс.
Қазақи қасиеттеріміз бен салт-дәстҥр, әдет-ғҧрпымыз арқылы жастардың жҥрегін тербей отырып,
ой-санасын адамгершілікке, парасаттылыққа, адалдыққа, рухани ізгі қасиеттерге баулып ӛсіруге бағыт-
бағдар беретін осы ғылыми жобаның жоғары оқу орындарында тәрбиелік орны ерекше болатыны даусыз.
Жастар – Қазақстанның болашағы десек, яғни, бізді басқа халықтардан ерекшелейтін тектілігін,
дарындылығын, дархандығын, қонақжайлығын ары қарай қалыптастыра отырып, жоғарыда талданған
салт-дәстҥр, әдет-ғҧрыптар арқылы сол қҧндылықтарды қҧрметтеуге, ӛз ана тілінің мәртебесін арттыруға,
тарихын тереңнен біліп, дінін, ділін берік ҧстануға тәрбиелеуде және осы тәріздес халқымыздың асыл
қазыналарын сақтауға, сонымен бірге қорғауға ҥйретуді біз тек сәби, мектеп кезінде ғана оқытып қоймай,
ары қарай жоғары оқу орындарында да оқытуды негізге алуы мақсат тҧтылған. Мҧндай қолға алынып
отырған салт-дәстҥр, әдет-ғҧрыптар арқылы тәрбиелеу шараларының нәтижесі – қоғамда қазір кең етек
алатын әр тҥрлі кінәраттарға тосқауыл жасап, дӛрекіліктер мен қатыгездіктен тиылуға және әдептіліктің
бойға даруына ынталандыратын тиімді тәсілі болмақ. Ҧлттық тәрбиедегі адам баласын тәрбиелеудегі
маңызы мен мәні салт-дәстҥрлік нақыш тҧрғысынан сараланып, тәжірбиелік қырымен байланыстыра
талданылады. Ата-баба мҧрасындағы салт-дәстҥрдің қолданылу аясы мен пайда болу негізін, тәрбиелік
мәнін білу жастарды ӛз елінің ҧлттық қадір қасиетін терең меңгеруге септігін тигізеді.
Тәуелсіздігімізді алып, ӛркениеттілікке қҧлаш сермеген бҥгінгі таңда адамгершілігі мол,сапалы да
салауатты ҧрпақ тәрбиелеуде халықтық тәрбиенің алатын орны ерекше.Қазір оқу орындарында ҧлттық
тәрбиеге айрықша мән берілуде. «Жастар біздің болашағымыз» дейтін болсақ, сол жастарымызды ҧлтын
сҥйетін ҧлтжанды, Отанын сҥйетін патриот, жоғары адамгершілік иесі, ҧлттық рухы биік парасатты азамат
етіп тәрбиелеу ҥшін оларға ҧлттық тәрбие қажет екенін ӛмірдің ӛзі-ақ кӛрсетіп отыр.
Ҧлттық тәрбиенің міндеті – мәдени-әлеуметтік ӛзгермелі жағдайдағы ҧлттық тәрбиенің діңгегі –
ана тілі болып қалатынын негіздеу, қазақ тілі мен тарихын, мәдениеті мен ділін, салт-дәстҥрі мен дінін
қҧрметтеуде жастардың ҧлттық интеллектуалдық мінез-қҧлқын қалыптастыру, бҥгінгі қазақ елінің
индустриалық-иннова-циялық жҥйесінің дамуын қамтамасыз ететін парасатты, ҧлттық сипаттағы белсенді
іс-әрекетке тәрбиелеу, білім және мәдени-рухани тҧрғыда басқа ӛркениеттермен бәсекеге қабілетті болуын
қамтамасыз ету, қоғам мен адам, адам мен табиғат қарым-қатынасының ӛркениеттілік сана-сезімін ҧлттық
рухта қалыптастыру.
«Қазіргі қоғамның жаңаруында 2030 бағытына сәйкес әрбір ҧрпақтың жеке тҧлға болып
қалыптасуында ҧлттық тәрбие шешуші фактор болуы заңдылық», - деп, Елбасы ӛз жолдауында
нақтылағанындай, қазіргі заманның жаһандану сипатымен ҥйлестіре адамның ҧлттық қасиетін
қалыптастырудың ең тиімді мҥмкіндіктерін, жолдарын зерттеу, қарастыру ӛзекті мәселелердің бірі. Қоғам
жаңарған сайын адам да жаңара тҥседі, оның мінез-қҧлқы да жаңарып отырады. Ол заңды да.
Экономикалық және әлеуметтік табыстардың тҥп қазығы жаһандану сипатындағы моральдық және
мәдениеттілік сипатында екендігі тҥсінікті. Білім берумен қатар, қоғамға адал, арлы мәдениеті мол адам
тәрбиелеу оқу орындарының міндеті. Осы жолда ҧлттық тәрбиеге негіздеп, білім беру сипатының
жолдарын айқындап алғанымыз жӛн.
«Әрбір ҧлттың баласы ӛз ҧлтының арасында ӛз ҧлты ҥшін қызмет қылатын болғандықтан, тәрбиеші
баланы сол ҧлттың тәрбиесімен тәрбие қылуға міндетті», - деп, кезінде ғалым М.Жҧмабаев айтып
ӛткеніндей, ҧлт тәрбиесін білім алушыға дҧрыс деңгейде бере білсек, бҥгінде белең алып жатқан жастар
арасындағы келеңсіз оқиғалардан арылуға жол салған болар едік. Дегенмен де, еліміз тәуелсіздік алғаннан
кейін қазақша оқытатын мектептер кӛптеп ашылып, жастарға сапалы білім мен саналы тәрбие беру ісімен
айналысу жағы дҧрыс жолға қойылуда. Шынайы білім ең алдымен ҧлттың игілігіне, одан әрі адамзаттың,
жеке тҧлғаның игілігіне бағытталуы тиіс. Ҧлттық білімнің ӛзектілігі де осында. Ҧлттық білім беру
жҥйесінің негізі болып педагогикалық дәстҥр, білім беру дәстҥрі, жҥздеген ғасырлар бойы қалыптасқан
біздің бойымыздағы қҧндылықтарымыз саналады. Яғни, нағыз педагог та, педагогика да халықтың ӛз
ішінде жатыр. Сондықтан да, ҧлттық тәрбиені білім алушы жастардың бойына сіңіру – біздің басты
міндетіміз.
Адамның бойындағы қандай да қасиеттер, мейлі жақсы, мейлі жаман болсын ол адамгершілік, білім-
парасаты, инабаттылық, кісілік мінез, еңбек дағдысы, – бәрі-бәрі ҥлгі-ӛнегені ҥйрену арқылы жҧқпақ.
Оның негізі ҧлттық тәрбие беруде. Бҧрынырақта баласын тәрбиелеу мақсатында адамның ӛмірі мағыналы
болсын деп, ҧлы адамдардың қасына қосып қойып, солардың қасында жҥру арқылы, аталы сӛздерін
тыңдап ӛсу арқылы тәлім-тәрбие ҥйренуге ықпал еткен. Сондай адамдардан тәрбие алған адамдардың
біразы кейіннен халқымыздың біртуар азаматы болып ержетіп отырған. Кейін ел ісі де осындай
жастардың қолына ӛтіп отырған. Жалпы қазіргі кездегі мәселе халыққа, яғни, ҧрпаққа ҧлттық тәрбиені
қалай береміз, оны қалай ҧйымдастырса болады және оған деген біздің зиялы қауым ӛкілдерінің ой-пікір,
тҧжырымдамалары
қандай,
осы
сияқты
сҧрақтар
кімді
болса
да
толғандырады.
Тәрбие – жеке адамдардың тҧлғалық қасиеттерін қалыптастыру ҥшін мақсатты тҥрде жҥргізілетін
қоғамдық ӛмірдегі ең басты әрекет. Тәрбие тәжірибелерінің негізгі тірегі – ҧлттық тәрбие. Қазақ
отбасында ҧлттық тәрбие ана қҧрсағынан басталып, адамды ӛмір бойы және оны ол дҥниеге шығарып
салумен аяқталатын әдет-ғҧрыптар мен салт-дәстҥрлер негізінде жҥргізіліп, іс-әрекеттер мен қарым-
қатынастар арқылы жҥзеге асады. Ҧлттық тәрбиені оқыту барысында балаға берілетін ҧлттық
психологияның қҧрылымдық элементтерінің кҥрделі әрі маңыздыларының бірі – ҧлттық мінез-қҧлық
болып табылады. Жастарға халықтың қоғамдық-ӛндірістік тәжірибесі арқылы тарихи тҧрғыда
қалыптасқан әдеттердің жиынтығы мен еліміздегі басқа халықтардың да ҧлттық мінезін мәдениеті мен
тҧрмысынан, әдет-ғҧрып, салт-дәстҥрлерінен байқату арқылы оқытылады. Сонымен бірге, қазір
жаһандану жағдайында жастардың мінезінде бҧзылу қаупі бар, олардың бірсыпырасының әрекеттері
ҧлттық психологиядан ауытқып бара жатқандары байқалады.
«Адамға ең бірінші тәрбие берілуі керек, тәрбиесіз берілген білім – адамзаттың қас жауы, ол
келешекке оның барлық ӛміріне апат әкеледі», – депті әл-Фараби бабамыз. Халқымыз бала тәрбиесіне аса
зор кӛңіл бӛлген, жақсы қасиеттерге баулып, жаманнан жеріндіріп отырған. Бала тәрбиесіне кӛңіл бӛліп,
тереңінен ойлаған қазақ халқы бесіктегі нәресте тәрбиесіне дейін назар аудара білген. Сол себепті де,
қазақ тарихында жастар жаман қылықтардан аулақ болған. Ендеше, бҥгінгі таңда белең алған жастар
арасындағы келеңсіз жайттардан арыламыз десек, ҧлттық тәрбиеге баулитын салт-дәстҥріміз бен әдет-
ғҧрпымыздың маңызының тереңде екендігіне кӛз жеткіземіз.
Достарыңызбен бөлісу: |