тарих философиясы әлем ұғымының философиясына тән ережелеріне бағынышты жеке философиялық пән болып табылады;
Тарих философиясы ол онтологияның, гносеологияның және тарих аксиологиясының тұжырымдамалық құрылымы және сонымен қатар басқа ғылымдардың мәліметтерін эмпирикалық жалпылау болып табылады;
тарих философиясының объектісі болып тарихи фактілер мен заңдылықтардың тотальдылығы саналады;
тарих философиясының объектісі болып тарихи фактілер мен заңдылықтардың тотальдылығы саналады;
тарих философиясының пәні – Дүниежүзілік немесе кез келген жергілікті мен себептері туралы білім;
1.Гносеологиялық – тарих философиясы адамзат тарихының заңдылықтары мен даму мазмұнын зерттейді және тануға көмектеседі;
2. Методологиялық – тарих философиясы дүниежүзілік тарих контекстіндегі қоғамның
дамуын философиялық, әлеуметтанулық талдаудың қағидалары мен әдістері туралы жалпы оқу болып табылады;
дамуын философиялық, әлеуметтанулық талдаудың қағидалары мен әдістері туралы жалпы оқу болып табылады;
3. Дүниетанымдық қызмет адамзат тарихының мәні мен мағынасын тұтас-концептуалды түсінуді, оған нақты субъектінің қатынасын қалыптастырады.
4. Теориялық қызмет адамдардың тарихи үрдісті тұжырымдамалық ұғынуға қажеттілігін қанағаттандырады және барлық тарихтың ғылыми мәртебесінің шарттарын қалыптастырады;
4. Теориялық қызмет адамдардың тарихи үрдісті тұжырымдамалық ұғынуға қажеттілігін қанағаттандырады және барлық тарихтың ғылыми мәртебесінің шарттарын қалыптастырады;
5. Практикалық қызмет тарихи фактілерге ғылыми түсінік береді, олардың маңыздылығы бойынша жүйеленуі мен жіктелуіне ықпал етеді;
Болжамдық қызмет адамзаттың болашағын түсінуге ықпал етеді.
