Осының алдындағы оқиғалардан жүдеу тартқан сезім осы
беттерді оқығанда, көктем гүліндей қүлпырады, ғаж ап бір
нүрлы ж айлауға тап болғандай болады. Әуезов ж ырлаған
қуарған сахарадан бір сәт кәусар суын ішіп, сүлулы қ
жүмағына кіргендей сезінесің де, дүние әп-сәтте үж м аққа
айналып ж үре береді. Мысалы, Әйгерім әні, оның Абайға,
айналасына әсері былай суреттелінеді. “Ал, бибай, саған
айтам игайымды”...
Арғы сөзі Абайдың қүлағы на кірген жоқ. Барды айтып
жатқан сөз емес, әуен мен үн... Көп күміс қоңырау сән түзеп,
бір үн сала ма? Әлде нендей ғайып текті ақ қанатты асыл
зат кок жүзінде күнге шағылыса ма! Күміс сыбдыр нүр
шаіпып, сырлы аспанға, мәлімсіз сапарға, серікке ш ақыра
ма?! “Берші сараң, сырдаң бойынды. Түшліп қалған жүрегің,
тартынып қалған, аш ы лм ай тығы лған ж ан сырың бар.
Ашшы сырыңды! Өрге, онерге ш ақырайын бар үніммен.
Иықтан басқан зілден, мынау дел-сал күйден өтші! Сонда...
сонда осы толқынды торғын желек астындағы ж ас сүлудай,
жаныңдағы жарыңдай, соның нәркес коз, бүлбүл нақыс
үніндей, онер тогілер еді озіңнен! Шықшы іркілмей, бүқпашы
баяу? Мені де иіктір, езің де өрлеп, ж елікш і, желпінші.
Мынау нәзік қоңыр сәулелі колеңке сияқты қорғалық, асыл
өнеріңді ашшы!” дейді. Ж үртқа қарап ш ырқаса да, Абайға
арнап наз тілек тастап отыр”. Ал осындағы бірде-бір созді
озгертуге болмайды. Немесе, Абай қаншама Тоғжан бейне-
сінде қабылдасын, қанш а Тоғж анға үқсатсын, Өйгерім
п о ртретін е Т о ғж ан п о р тр етін ен бір сез а у ы с ты р у ғ а
болмайды. Ж азуш ы шеберлігі де, қүдіреттілігі де, тілінің
көркемдігі де осында жатса керек. Оқушылардың коркем
тілін дамыту, ең алдымен, сол озі оқып ж атқан шығармасын
үлгі етуден басталуы керек. Сабақ түрлері коп. Баланың
тілін оның түрлері дамытпайды, сондағы түрлі жүмыстар,
яғни тіл үстартуға арналған әр түрлі жүмыстар дамытады.
Достарыңызбен бөлісу: