32
тҥріндегі ҿндіріс қҧралының белгілі бір мҿлшеріне иелік етуші еді.
Малдан
айрыла отырып, шаруашылық қауымының тең қҧқты мҥшесі бола алмайтын да
еді, ҿйткені ол енді қосымшалық қағидасының жҥзеге асуына жҽрдемдесе
алмайды немесе қауымнан бҿлініп, одан шеттеле бастайды.
Малдың бір бҿлігінен айрылған шаруашылықтар кҿбіне ҿздері тектес
кедейленген шарушылықтармен бірлесіп еңбек ету ісіне, жаңа қауымға бірігуге
мҽжбҥр болды. Сондықтан бір қауымға біріккен шаруашылықтар саны 20-30–ға
жетіп, тіпті 50-ден асатын ауыл-қыстауларды кездестіруге болатын еді. Бірақ
мҧнда сол бҿліну, оқшалану жағдайлары орын алды. Қауымды билеушілер
жалпы ҿнімнің бір бҿлігін жарлы кедейлердің жҽне аз қамтамасыз етіп,
қадағалап, отырады, бірақ мҧның бҽрі де оларға деген ҽр тҥрлі жеке тҽуелділік
тҥрлерін тудырады.
Қазақ қоғамының әлеуметтік топтарға бӛліну принциптері:
15-17 ғғ.
қазақ қоғамы кҿшпелі мемлекеттік дҽстҥрлерін сақтап қалды.
Ақсүйек тобын:
тӛре
- Шыңғыс тҧқымы мен
қожа
- Мҧхаммед пайғамбардың ҧрпағы
болып
саналатын діни топ ҿкілдері қҧрады.
Қарасүйек тобы:
батырлар, билер, байлар,
жатақ, қара халық қҧрады. Кҿшпелі қоғамдағы нақты билік иелері- ру- тайпа
билері мен батырлары, яғни қазақтың потестарлық ҧйымының жетекшілері
болып келеді.
Әлеуметтік топты екіге топтастыруға болады: біріншісі
ақсүйектер мен рудың беделді адамдары(би, шешен, батыр, жырау т.б.)
Екіншісі дала кеңістігіндегі негізгі тұрғындар емін- еркін жайлаған
кӛшпелілер.
Достарыңызбен бөлісу: