33
шешендік ҥлгілері сҿздер т.б. ауыз ҽдебиетінің негізгі ҥлгілері болып табылады.
Фольклор халық творчествосымен этнография (ҽдет-ғҧрып),
диалектология
(жергілікті ерекшелік), тарих (шежіре), философия ( даналық ойлар),
психология ( мінез қҧлық), педагогика (тҽлім- тҽрбие), музыка (ырғақ)
салаларымен тығыз байланысты. Халық ауыз ҽдебиетінің мҧралары ҧрпақтан
ҧрпаққа
ауызша айту дәстүрі
арқылы жеткен. Яғни, жадыда сақтау арқылы.
Бҧл дҽстҥрлі жатқа айту қазақ қоғамының рухани мҧрасы. Кҿшпелілер ортасы
туғызған қазына. Халық арасында ауызша мҧраларды жатқа айтатын адамдар
болған. Халық мҧрасы ҽртҥрлі жанрда дамыды.
Халықтың жазу, сызу болмаған кезден- ақ ауызша шығарылған кҥрделі
шығармаларының бірі
- ертегілер
. Ертегілер кҿбінесе қара сҿзбен айтылады
жҽне ерте заманда шығарған кҿркем ҽңгіме. Адам баласының еңбек, кҽсіп ету,
тҧрмыс- тіршілік қҧру тҽжірибесіне байланысты туған. Жаратылыс қҧбылысын,
табиғат сырын жетік білмеген ертедегі адамдар ҽр нҽрсені қиял еткен. Адамның
ой- ҿрісін, сана сезімінің ҧлғайып ҿсуі ертегіге кҿп ҽсер еткен. Мҽселен, «Ер
тҿстік», «Қҧм мерген», «Алтын сақа» т.б. бҧларда аңшылар, батырлар, мергендер
бейнесі берілген. Келесі бір ауыз ҽдебиетінің
жанры-
аңыз- әңгімелер.
Бҧларды
ертегілерден бҿлмей қарастырып келген. Алайда аңыздар ҿз кезегінде: 1. Тарихи
аңыздар. (Қорқыт, Шыңғыс, Темір, Абылай т.б.)
2. Топономикалық аңыздар (жер- су аттарына байланысты.) болып
бҿлінеді.
Яғни, тарихи тҧлғалардың аттарының аңызға айналуы, сонымен қатар жер-
су, мекен-тҧрақ, тау- тас атаулары замана оқиғаларын кең дала тҿсіне
қалдырған іздерінен аңғаруға мҥмкіндік береді. Тарихи деректердің бай кҿзі-
батырлық жыр- толғаулар.
Батырлар жырының
тууы тарихта кезеңдермен
тығыз байланыстылығын М. Ғабдуллин былай деп тҥйіндейді:
«біріншіден,
қазақтың тарихта аттары мәлім рулары: үйсін, қаңлы, қоңырат, керей,
қыпшақ т.б. ӛздерінің ру тәуелсіздігін сақтап қалу үшін күрескен кезде туған.
Олардың бұл жолдағы ерлік істері ру арасында ӛлең- жырға, аңыз- әңгімеге
Достарыңызбен бөлісу: