Зәр шығару синдромы - зәр анализінде анықталған ауытқу. Бұл жағдай тек зертханалық көріністерге ие болуы мүмкін немесе урологиялық (нефрологиялық) патологияның клиникалық белгілерімен біріктірілуі мүмкін.
Зәр шығару синдромы - зәр шығару жүйесінің ауруларының ең көп таралған симптомы. Бұл жағдайдың негізгі көріністері болуы мүмкін:
Зәр шығару синдромының тікелей белгілері әдетте жоқ. Клиникалық көріністер көбінесе негізгі патологияның сипатымен анықталады. Емдеу де негізгі аурумен анықталады. Кейбір жағдайларда консервативті терапия қажет, басқаларында хирургиялық араласу қажет.
протеинурия - несептің бір немесе тәуліктік бөлігіндегі ақуыз мөлшерінің жоғарылауы;
саркоидозбен, көп миеломамен, қант диабетімен, бүйрек артериясының тарылуымен қайталама нефропатия;
преэклампсия - жүкті әйелдерде дамитын және несептегі ақуыздың артық мөлшерімен, қан қысымының жоғарылауымен және ісінумен көрінетін бүйректің ерекше ауруы.
Диагностикасы
Зәр шығару синдромын диагностикалаудың негізгі әдісі - жалпы зәр анализі, ол скринингтік зерттеу әдісі болып табылады және аурудың кез келген дерлік белгілері үшін тағайындалады. Бұл талдау келесі параметрлерді бағалауды қамтиды:
ақуыздың және басқа да бірқатар заттардың (глюкоза, уробилин және т.б.) мазмұны;
эритроциттердің, лейкоциттердің, құймалардың санын санаумен, сондай-ақ эпителий жасушалары мен бактерияларды анықтаумен (егер соңғысы бар болса) зәр шығару шөгіндісінің күйі.
Зәрдің жалпы талдауында зәр шығару синдромына тән белгілер анықталған кезде дәрігердің алдында маңызды міндет тұр – патологиялық процестің көзі қай жерде екенін анықтау (бүйректе немесе зәр шығару жүйесінің басқа бөліктерінде). Ол үшін келесі әдістерді қамтуы мүмкін кешенді Клиникалық-зертханалық және аспаптық тексеру жүргізіледі:Жалпы клиникалық қан анализі;биохимиялық қан сынағы;тәуліктік протеинурия (24 сағат ішінде зәрдегі ақуыз мөлшерін есептеу);Нечипоренко бойынша зәр анализі;ревматикалық сынақтар;бүйрек пен қуықтың ультрадыбыстық сканерлеуі (ультрадыбыстық) ;экстректорлық урография-контрастты көктамыр ішіне енгізгеннен кейін рентген сәулелерінің сериясын орындау;компьютерлік томография және магниттік-резонанстық зерттеу (күрделі клиникалық жағдайларда жүргізіледі).Егер бүйрек амилоидозына күдік болса, биопсия жасау керек, содан кейін биоматериалды морфологиялық зерттеу қажет болуы мүмкін. Бұл амилоидты нефропатияның түрін анықтайды, бұл атаулы дәрілік терапияны таңдау үшін маңызды.
