Псориаздың этиологиясы мен патогенезі толық түсінілмейді, бірақ зерттеулердің нәтижелері сенуге негіз береді, бұл мұрагерлік, жұқпалы немесе неврогенді сипатта болады. Псориаздың мұрагерлік сипаты фактілермен қамтамасыз етіледі, бұл отбасылардағы науқастану деңгейі жоғары, онда псориазға диагноз қойылған, Сонымен қатар, моноциггалық егіздердің ауру көрсеткіші жоғары, басқа топтарға қарағанда. Псориаздың жұқпалы этиологиясы өзгертілген комплекстердің және қосындылардың болуына дейін азаяды, вирустық инфекция сияқты, но, алайда, вирусты анықтау мүмкін емес.Және, бүгінгі күнде, Псориаз генетикалық және жұқпалы компоненттер үлесімен көп факторлы ауру болып саналады. Тұрақты тері жарақаттары бар адамдар псориазға қауіп төндіреді, созылмалы стрептококктық тері инфекцияларының болуы, автономды және орталық жүйке жүйесінің бұзылыстары бар, эндокриндік бұзылулармен, Сонымен қатар, алкогольді ішуді қолдану псориазға ықтималдығын арттырады.
Дерттің дамуына әр түрлі инфекцияның түсуі, организмде жүйке және иммунды жүйелердің бұзылуы, улану және аллергия жағдайлар әсер етеді. Теміреткі алғашқыда дененің кез келген жеріне қызарып, бөртпе болып шығады.
шаш фоликулының және оны қоршаған тіндердің ірің тектес бактериялардан туындайтын жіті іріңді-некрозды қабынуы. Шаш фолликулы — шаштың тамыры, оны қоршайтын тамыртүбімен бірге. Шаш фолликулының түбінде оны айнала орналасатын сезімтал нерв талшықтары болады. шашқа қол тигізу нерв жалғамдарына әсер етеді, осыдан адам қол тигізуді сезінеді.
Себептері Фурункул – кең таралған тері мәселесі. Көпшілік жағдайда фурункулдар алтын түсті стафилококк (Staphylococcus aureus) бактериясынан туындайды. Фурункулдардың пайда болуын тері бетінде мекендейтін бактериялар немесе зеңдердің басқа түрлері де туындатуы мүмкін. Шаш фоликулдарының зақымдануы инфекцияға олардың арасында орналасқан фоликул мен тіндерге терең енуге мүмкіндік береді. Фурункулдар дененің кез келген бөлігінде пайда болуы мүмкін, себебі, адамның бүкіл терісі шаш фоликулдарынан тұрады.
іріңдікті жиі тудыратын алтын түсті стафилококк болып табылады, кейде стрептококк немесе екеуі бірігіп ауруды шақырады. Қант диабеті, гипо, авитаминоз қан тамырларының аурулары адамның иммунитетін төмендетіп, ірңдіктердің пайда болуына ықпалын тигізеді.
Негізі белгілері
Псориаздың негізгі элементі — бір қызғылт немесе қызыл папула, ол көп мөлшерде бос күміс-ақ таразымен жабылған. Маңызды диагностикалық белгі — бұл псориаздың үштігі: стериарлы бояу феномені, Терминалдың үстінен түсіргенде терминалдың пленка мен нүктелік қан кетуі.
Псориаз дамуының даму кезеңінде бөртпе, біртіндеп айлар мен тіпті жылдардың саны біртіндеп артады. Псориаз өте қарқынды және жалпыланған бөртпелермен өте сирек кездеседі, Мұндай бастаманы жұқпалы аурулардан кейін байқауға болады, ауыр нейропсихикалық шамадан және массивтік дәрілік терапиядан кейін. Егер псориаз осындай басталса, бөртпе шіреді, жарқын қызыл түске ие және бүкіл денеге тез таралады, псориттік бляшкалар гиперемиялы болып табылады, шірік және жиі қышық. Папулы бүгілу беттеріне локализацияланған, әсіресе тізе және локти буындарында, магистральда және бас терісінде.
Псориаздың келесі кезеңі үшін жаңа пайда болады, жер үсті тербелісіндегі кішігірім заттар, жарақаттар мен жарақаттар, бұл клиникалық ерекшелігі Кебнердің феномені деп аталады. Перифериялық өсудің нәтижесінде, жаңадан қалыптасқан элементтер қолданыстағы заттармен біріктіріліп, симметриялық плакаттар немесе сызықтар түрінде орналасады.
денеде ұсақ түйіндер пайда болып, адам қатты қышынады.
Фурункул әдетте, тері бетінде көтеріліп тұратын шағын қызыл-қызғылт түйін түрінде пайда болады. Уақыт өте зақымданған аумақ ұлғаяды, сұйықтыққа толады. Фурункулда ірің мен тіршілігі жойылған тіндердің толуы біртіндеп күшейетін ауырсыну сезімін туындатады. 3-4-ші күні түйіннің ортасында жұмсару пайда болып, ірің бөлімен жарылады. Ауырсыну сезімі әдетте, фурункулдың ішіндегісі сыртқа шыққанда өтеді. Жарылған жерде жасыл түсті некрозды тін - фурункулдың өзегі көрінеді. Фурункулдың негізгі симптомдары: · Бұршақ көлемді дөңгелек түзіліс (түйін), кейде үстел теннисі добының өлшеміне жетеді.
науқастың жағдайы ауыр, әлсіздік, дене қызуының көтерілуі, жүрек қағу, ентігу, бастың ауруы, тәбетінің төмендеуі, қалтырау орын алады. Қабынған ошақта ауқымды қызарған, ісінген, тығыз инфильтрат анықталады. Инфильтрат үстінде бірнеше іріңді пустула көрінеді, олар тесіліп, жарылғанда ірің шығады. Аурудың асқынған, жайылған түрінде лимфа тамырлары, лимфа бездері қабынады, қан арқылы инфекция таралғанда, өте қауіпті флегмона, сепсис, менингит аурулары дамиды. Карбункулды өте ұқсас ойық жаралы сібір карбункулынан ажырата білу керек. Сібір ойық жарасының бетінде қара көмір түстес некроз, айналасында геморрагиялық көпіршіктер анықталады, жарада ауқымды ісік, тығыз инфильтрат, ауырсыну болмайды, іріңді сұйықтық түзілмейді.
Емі
Псориазды емдеу қиын болуы керек, алдымен жергілікті препараттар қолданылады, дәрілік емдеу курсы жергілікті емдеудің сәтсіздігіне байланысты. Жұмысқа және демалысқа сай болу, гипоаллергенді диета, физикалық және эмоциялық стресті болдырмау псориазды емдеуде маңызды.
Седативтік препараттар, пион тұнбалары және валериан сияқты пациенттердің жүйке қозғыштығын жеңілдетеді, осылайша адреналинді азайтуды азайтады. Жаңа ұрпақтың антигистаминдерін қабылдау маталарды шағылыстыруды азайтады және экссудацияны болдырмайды. Тавегил, Фэнистил, Кларитидин, «Тельфт» ұйқышылдықты тудырмайды және ең аз жанама әсерлері бар, бұл псориаза бар науқастарға қалыпты өмір сүруге мүмкіндік береді.
Псориаздың экссудациялық түрінде жеңіл диуретиктерді пайдалану экссудацияны азайтады және соның салдарынан кең қабатты қыртыстарды қалыптастыруды төмендетеді. Егер буындардың зақымдануы байқалса, Бұл ауруды жеңілдету үшін нестероид емес қабынуға қарсы препараттарды қолдануды көрсетеді – Ортофен, Непроксен және есірткі, белсенді зат ретінде ибупрофен бар. Егер буындардағы псориаздық бұзылулар әлдеқайда маңызды болса, содан кейін бейтаметазон мен триамсинолон ішек-артикулярлы енгізу арқылы буындардың терапевтік пункциясын пайдаланыңыз.
Бұл ауруды емдеуге ең алдымен асқазан-ішек жолын, жүйке-психикалық жағдайын тексерістен өткізеді. Диета сақтап, витаминге бай тағамды жеу керек; транквилизаторлар, антидеприссанттар, антигистаминдер, вирусқа қарсы препараттар, иммунды модуляторлар қолданылады, тері қабынуын қайтаратын стероидты майларды (синофлан, лоринден, фторокорт, флюцинар) жағу қажет.
Фурункулды үй жағдайында сықпаңыз, бұл инфекцияны ушықтырады. Фурункулдар қышудан және аздаған аурсыну сезімінен кейін өздігінше өтуі мүмкін. Көбінесе, ауырсыну сезімі күшейеді, себебі, уақыт өте фурункулда ірің мен тіршілігі жойылған тіндер толады. Бірақ, әдетте, фурункулды дәрігер жаруы қажет, жараны іріңнен аршу үшін. Әдетте, жазылу үрдісі 2 аптаға созылады. Жазылу үрдісін үдету үшін күніне бірнеше рет фурункулға жылы ылғал компресс қоюға болады, тері қалпына келгенге дейін. Хирургиялық араласу фурункул терең және/немесе үлкен болғанда қажет болады. Фурункул аумағы таза болып қалуы маңызды, сондықтан: · Фурункулға қойылатын таңғыштарды жиі ауыстыру қажет
Ауырған дене мүшесінің қимылын шектеу, бетте орналасса төсектік режим, сұйық тағамдар, қабынған ошақты 70% спирт ерітіндісімен сүртіп, асептикалық таңу салынады. УЖЖ, антибиотиктер, сульфаниламидтер тағайындалады. Қант диабеті бар науқастарға тиісті емін жүргізеді. Консервативті ем нәтижесіз болған жағдайларда наркоз беріліп, операция жасалады.
Герпес
Күлдіреуік
Аурудың себептері
Oрганизмге вирус тері және шырыш қабаттар арқылы түседі. Орналасатын жері: паравертебральды сенсорлы ганглийдердің клеткаларында (өмір бойы сақталады). Аксондар арқылы вирус тері және шырыш қабаттарға түсіп – типті везикулезды бөртпелер тудырады (эпителиальдар клеткалардың тікенекті қабаттын баллон тәрізді дегенерализация және бөліну себебінен). Везикулалардың іші фибринозды сұйықтыққа және сызылған эпителиальды клеткалармен толады
Негізгі белгілері
Kөбінесе тері зақымымен өтеді. Типті түрінде ауыз-мұрын маңайында орналасады, бірақта терінің басқа жерлерін де зақымдау тиіс. Көбінде рецидив кезінде бөртпелер бір орнында шыға береді, кейбірінде орын ауыстыруымен өтеді. Рецидивтердің жиілігі жылына 1-2 реттен 10-20 ретке дейін. Типті түріндегі герпесты бөртпе: гиперемияланған және ісінген тері үстінде тығыз орналасқан көпіршіктер (везикулалар). Бөртпе шығар алдында тері қышып, сыздап, ісінуі, қызаруы жиі болады. Ауырсыну герпесты бөртпелерге тән емес. Көпіршіктер бір аздан кейін жарылады, орнында эрозиялар қалыптасады, лезде қабықшамен тегістеледі.
терінің қалыпты деңгейінен көтеріңкі, шектеулі, дөңгелек, сопақша қызғылт не ақ түсті бөртпе. Беті тегіс қышитын бөртпе,ол тез пайда болып, бірнеше минуттан бірнеше сағатқа дейін сақталып еш із қалдырмай тез жоғалады. Дерманың емізікті қабатының жедел ісік салдарынан түзілетін қуыссыз элемент күлдіреуге әкелуі мүмкін.
Емі
3 кезеңде жүргізіледі: Бірінші жедел кезеңінде (рецидивте)
вирусқа қарсы әсер ететін майлар – бонафтон, оксалин, зовиракс
антиоксиданттар (вит А,Е,С)
простагландиндердің ингибиторлары (индометацин)
антивирусты химиопрепараттар (ацикловир)
иммуномодуляторлар (циклоферон, Т-активин т.б.)
ІІ-кезең – ремиссия кезінде (рецидив өте салысымен) Мақсаты – вакцинацияға дайындау
иммономодуляторлар
адаптогендер
ІІІ-кезең – спецификалық профилактика – герпеске қарсы вакцина енгізу (инактивирленген, рекомбинантты).
