2. Биологиялық жүйелердің ұйымдастырылу деңгейлері.
3. Организм және оның тіршілік ету жағдайлары.
4. Ю.Либихтың минимум заңы 5.В.Шелофордтың толеранттық заңы. Толеранттық диапазоны.
6.Стенобионттық және эврибионттық организмдер.
7.Организмнің тіршілігі үшін абиотикалық факторлардың мәні.
8.Қоршаған ортаның экологиялық сыйымдылығы.
Аутэкология – жеке ағзалардың (особь) арасындағы қарым-қатынастарды, оның тіршілік ортасымен байланыстыра отырып зерттеулер жүргізетін экологияның бағыты.
Аутэкологияның міндеті- түрлердің алуан түрлі экологиялық жағдайларға (ылғал, жоғары төменгі температураға), физио- логиялық, морфологиялық т.б бейімделуін анықтау
Аутэкология ұғымын алғаш рет 1896 жылы Шретер особьтар экологиясы үшін қолданды
Аутэкология алдымен организмдердің (особьтардың) өлі материядан айырмашылығын: зат алмасу, көбею, өзгергіштігі, қозғалысы және бейімделушілік қасиеттері бар тіршілік иелері ретінде қарастырады.
Аутэкология (грекше autos - өзім)-жеке организмдердің қоршаған ортамен қарым қатынасын зерттейтін экология бөлімі.