Этиологиясы
жүктеу/скачать 30,54 Kb.
|
Бауыр цирозы
|
Анықтамасы Бауыр циррозы (БЦ) архитектоникасының бұзылысымен, фиброздың дамуымен және кұрылымы бұрыс регенерация түйіндерінің түзілуімен жүретін, акырында бауыр шамасыздығы мен порталді гипертензияга экелетін бауырдын диффузды закымдану процесі. Бауыр циррозы бауырдын этиологиясы әр түрлі диффузды ауруларынын ақырғы сатысы. бауыр архитектоникасынын бұзылысы Оның созылмалы гепатиттен басты айырмашылығы және паренхиманың түйіндік трансформациясы. ДДҰ ұғымы бойынша (1974 ж.), бауыр циррозы бауырдың созылмалы ауруларының акыргы сатысы ретінде каралган, бірак диагноз кұрылуында бұл термин бөлек, дербес аурудың атауы. Жер бетінде жыл сайын 300 000-га жуық адам бауыр циррозынан каза табады, ал соңғы 10-20 ретінде колдануда. жылдың ішінде бұл аурудың саны үнемі көбеюде, мәселен, Германияда 2 есе, Швецияда 2,5 есе жиіленген. Этиологиясы. 1. Созылмалы вирусты гепатиттер. В, С, D, G вирусты гепатиттердің барлығы циррозбен аяқталуы ықтимал, ен циррозогендіге жататындар - С және В гепатит. 2. Созылмалы алкоголизм. Ер адамдардын алкогольді күн сайын 60г, әйелдердін 20r imyi, 10-15 жылдың, ал кейбір деректер бойынша 5-6 жылдың шамасында бауыр циррозына алып келуі аныкталган. 3. Аутоиммундык гепатит гепатиттердін ен ауыр түрі, үнемі өрістеуінен міндетті түрде бауыр циррозымен аяқталады. 4. Ферменттік жүйенің туа кемістіктері: Альфа-1-антитрипсин тапшылығы. 5. Қорға жинақталу аурулары: Коновалов-Вильсонның (бауырда синтезделетін перрулоплазминнін ауруы жетіспеушілігінен түрлі ағзаларда жездің жиналуы); бауыр гликогенозы (амило-1,6гликозадазанын жетіспеушілігінен бауырда гликоген жиналу ауруы); Гоше ауруы (цереброзидтің жиналуы); гемохроматоз (түрлі ағзаларда, әсіресе бауыр паренхимасында гемосидерин жиналуы). 6. Гепатотропты әсер ететін улар мен дәрмектер: хлорланған көмірсулар, ауыр металдардын туындылары, саныраукулактын улары (афлатоксиндер, фаллоидин, р-аманитин т.б.); туберкулезге қарсы дәрмектер; психотроптык дәрмектер; цитостатиктер, стероидтык анаболиктер мен андрогендер. 7. Бауырішілік және бауырдан тыс өт жолдарынын аурулары: идиопатиялык дуктопения от түтікшелерінін облитерациясы (идиопатиялық немесе дәрмектін әсерінен болатын; біріншілік биллиарлык цирроз; біріншілік және екіншілік склероздаушы холангит; муковисцидоз жолдарынын койылган отпен бітелуі т.б.) 8. Бауырда веналык қаннын узак іркілісі (он карынша шамасыздыгы, консетрикциялык перикардит, Бадда-Киари синдромы). 9. Криптогендік бауыр циррозына (12-40%), жататын біріншілік билиарлык бауыр циррозы. 10. Этиологиялык, факторлардын косарланган әсерлері. Наукастардын 50%-да бауыр циррозы бір емес, бірнеше факторлардан дамиды (вирусты гепатит алкогольдын әсері немесе жүрек шамасыздыгы т.б. ПАТОГЕНЕЗІ Бауыр циррозы дамуының негізгі түрткісі бауыр паренхимасынын түрлі себептерден некрозы. Вирустардың, алкогольдың, дәрі-дәрмектердің, протеолиздік ферменттердін, гипоксияның әсерлері немесе кейбір заттардын (гемосидериннің, жездін, гликогеннін, цереброзидтің т.б.) жасуша ішінде жиналуы гепатоциттердің некрозына әкеледі. Гепатоциттердің жойылуынан оларды ұстап, тіреп тұратын ретикулиндік канка басылады, некроз ошақтарында тыртыктар түзіледі. Некроздын салдарынан регенерацияны күшейтетін заттар бөлінеді, мәселен, бауыр циррозымен ауыратын адамдардың бауырынан жасалган экстракт гепатоциттердің митозын күшейтетіндігі далелденген. Некроз ошағында тірі қалған гепатоциттер көбейіп, регенерациялық түйіндерді түзеді. Бірак тыртыктар түйіндер цирроздың өз-өзінен өрістеуіне септігін тигізеді. Өйткені бөлшектердін архитектоникасы бұзылған, тыртық ошақтарында кан синусоидтарга куйылмастан, бірден орталык венага барады. Қанның сау калган синусоидтарга түспеуінен бауырдың зақымданбаган ошақтары алдымен ишемияға, содан кейін некрозға ұшырайды. Гепатоциттердің некрозынан бөлінетін заттар қабыну инфильтраттарының түзілуіне септігін тигізеді. Инфильтраттар портальдік тракттардан басталып, бөлшектің ортасына карай тарайды. Олардың бойымен фиброздык калкалар түзіледі. Фиброздык калкалар бауыр бөлшегін псевдобөлшектерге бөліп тастайды. Әр псевдобөлшек фиброздык калкамен қапталып коршалады. Псевдобөлшектерде орталық вена мен портальдік үштік болмайды. Фиброздык калкалардың бойын куалап оскен тамырлар бауырішілік портаковальдік анастоматоздарды түзеді. Қан псевдоболшектердін паренхимасына сокпастан, бауыр венасына тікелей түседі. Осының салдарынан ишемия мен некроз үнемі өрістейді. Сонымен бірге регенерация түйіндері тамырларды басып, ишемия мен некроздың мендеуіне септігін тигізеді. Егер патологиялық процеске ұшыраған ошақтардың көлемі ұсак, микроскопиялык болса, тыртықтар да ұсақ болады. Мұндайда бауырдың беті сипағанда тегіс. Егерде некроздалган ошактар ірілеу болса, бауырдын беті бұдырланып, жүзімнін сагына үксайды. Фиброздың және аномальді түйіндердін даму жылдамдығы негізгі аурудың түріне тәуелді Вирусты, алкогольді гепатиттерде бұл процесс тез жүреді, ал гемохроматозда, от жолдарынын обструкциясында паренхиманын кұрылымы оншалықты озгермейді, түйіндер кеш дамиды. Сонымен бауыр циррозында келесі тізбекті процесс калыптасады: некроз регенерация тамыр жүйесінің бұрыс түрде кайта кұруы паренхиманың ишемиясы, некрозы портальді гипертензия, бауыр шамасыздығы. Бауыр циррозының басты синдромдары: портальдік гипертензия, бауыр жасушаларынын шамасыздығы, мезенхималык кабыну, цитолиз, билиарлык циррозда холестаз синдромы. Клиникасы. Бауыр циррозының басты белгілері: Алгашкы белгілері: тәбеттін төмендеуі; астениялық синдром; он кабыргалықтың ауырсынуы немесе салмак сезіну; асқазандык, ішектік диспепсияның белгілері (жүрек айнуы, кекіру, кыжылдау, іштің кебуі, ішектің шұрқырауы. Диспепсиялык бұзылыстардың негізгі себептері: портальды гипертензияга байланысты іш қуысының тақ ағзаларында қан іркілісі; ішектің микробтармен ластануы; асциттінn, гепатомегалиянын, метеоризмнің салдарынан іш қысымының биіктеуі, осыдан рефлюкс- эзофагиттің дамуы; бауырда гистаминнің бейтарапталмауынан дамитын асқазан мен ұлтабардын "гепатогендік" эрозиялары және жаралары. Гепатомегалия ен жиі (80-90%) кездесетін белгі. Сипағанда бауыр тығыз, шеті үшкір, беті бұдыр немесе тегіс. Спленомегалия тығыз, шеті жұмыр келеді. портальды гипертензия дамуынын куәгері. Талактын консистенциясы Дене қызуының шамалы көтерілуі. Бұл белгі некроз бен қабыну процесінін күшеюін көрсетеді. Саргаю. Цирроздың алғашқы кезендерінде саргаю отпелі болса, онын кеш сатыларында тұрактыга айналып, терінін түсі жасыл ренді болады. Холестаздын белгілері: саргаюмен бірге терінің қышынуы, ксантомалар, тері пигментациясы, остеопороз, қанағыштық. Тері мен кілегей жамылғылардың, тері өсінділерінің өзгерістері: терінің кукыл, кір баскандай рені; палмарлык эритема; тырнактардын агаруы немесе ак дактардын болуы; саусак үштарының дабыл таяқшалары тәрізденуі; бет, жауырын, нык белдемесінің терісіндегi және ауыз, мұрын кілегей қабықтарындагы тамыр жұлдызшалары; геморрагиялық диатездін белгілері (петехиялар, канталау дактары); "лакталган" жылтыр қызыл тіл, еріннің кызаруы. Бұлшықеттің атрофиясы. Бауыр циррозында нық белдемесінің, кабыргааралықтарынын, кол-аяқтардың бұлшықеттері басым атрофияланады. Жүрек-тамыр жүйесінің өзгерістері: - гиперкинетикалық синдром (тері жамылғыларының кургактыгы мен жылылығы, толык жиі пульс, жүрек ұшы түрткісінің күшеюі, жүрек ұшындагы систолалық шу, пульстік қысымның биіктеуі, жүректің минуттык көлемінің ұлғаюы, шеттік тамырлар топусының төмендеуі); өкпенін артерия-веналык анастомоздарынан қанның солдан онга түсуінен он карынша шамасыздыгы даму мүмкіндігі. Бауыр циррозында тахикардияның болғаны жақсы емес, ойткені бауыр венасынан қанның агып шыгуы баяуланады, осыдан портальды гипертензия ауырлайды. Бұл жағдай әрдайым есте болуы тиіс. Эндокриндік бұзылыстар: а) гиперэстерогенемиядан болатын белгілер: гинекомастия, атабезінің атрофиясы, импотенция, аменорея, дисменорея, түсік түсуі, әйелдердін қолтық асты мен қасағасындагы, еркектердін төсіндегі, іш бетіндегі түктің жойылуы; сакал-мұрттың сиреуі; гипералдостеронизм; ә) үйкыбездін фиброзы болғанда кантты диабет дамуы. Портальды гипертензия. Компенсация фазасының көрінісі. Портальды гипертензияда, тамырлар аса керілген кезде іш жайылма ауырады. Қысым биіктеген сайын ауырсыну да күшейе түседі, ал портальды гипертензиянын криздері кезінде іш едәуір өтпелі ауырады. Компенсация фазасында, кризден тыс кезде, портальды гипертензияның белгілері байқалмайды. Окта-текте, криз кезінде гана, метеоризм, газдын ішекте сінбеуінен іштің керілу сезімі, жүрек айнуы, іштің өтуі, эпигастрий аймағының жайылма ауырсынуы байқалады. Криз кезінде жасаган УДЗ-де кақпа венасынын калыптынын жогаргы денгейіне дейін немесе одан 1-2 мм артық кенуі және талақтың сал ұлғаюы анықталады. Кризден тыс уакытта бұл белгілер жойылады. Декомпенсация фазасының көрінісі. Аталған белгілермен бірге спленомегалия, гиперепленизм, асцит, ісіну асциттік синдром, "медуза басы" пайда болады. Бірқатар наукастарда кіндік венасынын кайта ашылуынан кіндіктің тұсында және эпигастрий аймагында "дию" шуы естіледі, яғни Крювелье-Баумгартен синдромы пайда болады. Эндоскопиялық зерттеуде өңеш веналарының варикозды кеңеюі анықталады. Портальды гипертензияның асқынулары. 1) Портальды криз қақпа венасында қан қысымының күрт жогарылауы. Бұл іш қуысы кысымының әр түрлі себептерден биіктеуінен болады: какпа венасынын асцитпен басылуы, жүкті көтеру, курсак кабырғасына күш салатын дене жаттыгулары, ұзак жөтелу, катехоламиндердің бөлінуі, мәселен, толқыған кезде. 2) Өнеш веналарынан кан кету. Қанның бірінші кетуінен-ак наукастардын 60% каза табады. Қан кетудің мөлшері әр түрлі. Кеткен кан кусыкпен неғүрлым көп бөлінсе, согурлым канның ішекте шіруінен болатын интоксикация женілдеу болады. Веналык кысым төмендегенде кан кету өз-өзінен тоқтауы күдік. Өңештен баска кан ішектен (мезентериялык веналардын кенуінен) немесе геморроидальды веналардан кетуі мүмкін. 3) Гепаторенальды синдром (бүйрек ишемиясының және гиповолемияның салдарынан болатын). Керінісіне олигурия, азотемия тән. Қан кетудің ауыр түрінде бүйректің қайтымсыз шамасыздығына әкелетін кортикальды некроз дамуы мүмкін. 4) Спонтанды бактериялык асцит-перитонит. Оның көрінісінде дене қызуының кенет көтерілуі, іштің ауыруы, асциттің тез ұлғаюы, пальпацияда іш қабырғасының ауырсынуы мен қаттылығы, энцефалопатияның күшеюі байқалады. 5) Қақпа венасының тромбозы. Бұл кезде науқастың іші аса қатты ауырады, жүрегі айниды, кан кұсады, асцит тез ұлғаяды және тахикардия мен гипотония пайда болады. 6) Биллиарлык циррозда өт қабында және өт түтіктерінде тас түзілуі. Бауыр циррозында науқастың тагдырын шешетін синдромның бірі - портальды гипертензия, екіншісі - бауыр жасушаларының шамасыздыгы. Бауыр-жасушалық шамасыздықтың белгілері: — тәбеттің жойылуы, жүрек айну, алкогольді көтере алмау, темекіні жақтырмау, арықтау, гиповитаминоз, бұлшық еттін атрофиясы; — эндокриндік бұзылыстар, гиперэстрогенемия; — геморрагиялық диатез (қан ұю факторларының тапшылығынан); — асқорыту жолынын гепатогендік жаралары: — энцефалопатия; — альбуминнің, протромбиннің азаюы ; —энцефалопатия. Бауыр циррозымен сырқаттанатын науқастарды емдегенде коптеген дәрмектердін (транквилизаторлар, антидепрессанттар, бутадион, реопирин, пенициллин, тетрациклин, левомицетин, гипогликемиялык сульфаниламидтер т.б.) бауыр шамасыздыгын күшейтіп, науқасты комага түсіру мүмкіндігі есте болуы тиіс. Асцит сұйықтығын мол агызу, кан кету, іштің өтуі, кусу бауыр шамасыздығын тез күшейтеді. Цирроздын активті (оршу) кезенінде бауыр шамасыздыгынын, портальді гипертензияның белгілері әрдайым күшейеді. Бауыр шамасыздығының басты белгісі бауырлык энцефалопатия. Мезенхималық-қабыну синдромы. Оның негізінде аутоиммундық қабыну процесінің қалыптасуы жатады. Бұл синдром әрдайым бауыр циррозы активтілігінің биіктігін көрсетеді. Белгілері: —дене қызуынын көтерілуі; — спленомегалия; — лейкоцитоз, ЭТЖ-ның жоғарылауы; — эозинофилия: тимол сынамасының ұлғаюы; — гипера және д-глобулинемия; Наукастан атап өткен симптомдар мен синдромдарды тапкан соң, бауыр циррозының кай фазада болуын мұқият ажыратады. Бауырдың кардиальдік циррозы (фиброзы). Оның дамуы үлкен шенбердегі веналык іркілістен болады. Патогенездік тізбектін негізгі буындары: — орталық веналардын; —бөліктің орталық аймақтарының канга аса толуы; — іркіліске байланысты бауыр бөліктерінің ортаңғы аймақтарының алокальді гипоксиясы; — гипоксиядан гепатоциттердін атрофияга, дистрофия мен некрозға ұшырауы; — некроз бен гипоксияға ұшыраган аймактарда коллагеннін, фиброздың дамуы. Екіншілік билиарлык цирроз. Онын дамуына алып келетін себептер: — холелитиаз; —бауырдан тыс өт түтіктерінің туа кемістіктері (атрезия, гипоплазия); — от жолдарынын операцияга байланысты тарылуы; — өт түтіктерін кысатын қатерлі немесе қатерсіз ісіктер (Фатер емізігінін, үйкыбездін); — өрлеуші ірінді холангит; біріншілік склероздаушы холангит. Біріншілік склероздаушы холангиттің клиникалық көрінісінің жетекші синдромы холестаздык. Оның ББЦ-дан айырмашылықтары: холангитке байланысты дене кызуының оқта-текте 39-40°C көтерілуі, сол кездерде науқастың калтырап, агыл-тегіл терлеуі; - пункциялык биопсияда аныкталатын центролобулярлык холестаз; жолдарынын сакталуы, олардын кеңеюі; бауырдың бөлшектік кұрылымының бұзылмауы; — портальды инфильтраттардын кұрамында нейтрофилдер санының басым болуы; УДЗ, ретроградтык холангиографияда бауырдан тыс жолдарында кедергінін —иммунологиялык зерттеуде айтарлыктай өзгерістердің болмауы жөне АМА жоктыгы. анықталуы; Асцитті синдром болғанда бауыр циррозын "іркілістік бауырдан" айыру жобасы.
Билиарлык бауыр циррозынын ерекшеліктері. Цирроздың бұл түрі бауырда түзілген өттің шыга алмауынан болады. Даму тегіне карай оның біріншілік және екіншілік түрін айырады. Біріншілік билиарлык, цирроз (ББЦ). Даму негізінде бауырішілік өт жолдарынын (бөлік шекаралык, септалык) билиарлық эпителийіне қарсы аутоантиденелердін түзілуі жатады. Өт түтіктерінің бұзылып жойылуынан холестаз пайда болады. Көрінісінде басты орын алатын холестаздың белгілері: —меланиннің жиналуынан терінін кара коныр пигментациясы (жауырынның, буындардын сырткы бетінін, содан кейін бүкіл дененін): — дененін шыдатпай қышуы, әсіресе түнгі мезгілде немесе ваннада шомылғаннан кейін; —теріде касыну іздерінің болуы, касынудан екіншілік пиодермиянын, лихеинизацияның дамуы; —баяу дамитын холестаздық типті саргаю; саргаюдың ерте басталуы процестің аса активтілігін дәлелдейді; — ксантелазмалардың тез жиналуы; — майга еритін витаминдердің мальабсорбциясы (А, Б, К витаминдердің гиповитаминозы); — аутоиммундық процеске байланысты бауырдан тыс жүйелік зақымданулардың болуы. Шегреннін кургак синдромы, диффуздык пневмосклероз, фиброздаушы альвеолит, васкулит, т.б.; —зәрде уробилиннің жоктыгы, нәжістің ахолиясы (стеркобилиннің аздығы); — канда аса биік билирубинемия 250-340 ммоль/л денгейдегі, (тікелей билирубиннің басым кобеюінен) және холестазға тән заттар денгейінің биіктеуі: сілтілі фосфатазанын, 5- Бауырбиопсиясында: бөлікше аралык от түтіктерінін жойылуы немесе азаюы; портальды кеністіктердін кеңеюі, инфильтрациясы, фиброзы; бөлікішілік септалар, бөлшектін шет аймактарындагы холестаз; гепатоциттерде орсеин кұрылымдардың болуы және бауырда жездін жиналуы; рентгендік жөне УД зерттеуде бауырдан тыс өт жолдары өтімділігінің калыпты күйде нуклеотидазанын, у-ГТІП, OT қышқылдарынын, холестериннін, Р-липопротеидтердін, фосфолипидтердің, жездін; иммунглобулиндердін көбеюі және АМА болуы тән; болуы. Бауыр комасы кезінде алаканнын айқын сары түске боялуы Диагностикасы. Бауыр циррозының диагностикасы келесі белгілердін болуына негізделеді: цитолиздік, холестаздык, портальдік гипертензия синдромдарына жөне олардын бауыр-жасушалык шамасыздығымен бірге жүруіне; аталган синдромдардын лабораториялык-аспаптык зерттеулермен далелденуіне; бауыр циррозынын морфологиялық белгілеріне (диагностика үшін ең нақтысы). Дифференциалды диагностикасы. Бауыр циррозының көрінісі, бір карағанда кейбір ауруларга өте ұқсайды, сондықтан оны айыру кейде қиындыққа соғады. Бауыр циррозының созылмалы гепатиттен айырмашылықтары архитектоникасынын айкын бұзылысы (морфологиялык зерттеудің нәтижесі бойынша), портальдік гипертензиянын клиникалык белгілері (асцит, спленомегалия, веналык коллатеральдар, аскорыту жолынан канный кетуі). Емі. Бауыр циррозының емі онын компенсация денгейіне карай жүргізіледі. Компенсация сатысында диета оншалықты шектелмейді, алкогольге, гепатотропты дәрмектерге қатаң тыйым салынады. Тағамның қорытылуы мен сіңірілуі камтамасыз етілуі тиіс. Ішектің микробтык контаминациясы болганда оны жою қажет. Компенсация кезінде паукастын кызметі аяк үстінде узак тұруга, жүруге, салкын немесе ыстык температурага байланысты болмаса, онда оган үйреншікті жумысымен шұғылдануға болады. Портальдік гипертензия қосылған кезден, науқас іш қуысы кысымын биіктететін дене қызметтерінен аулақ болуы тиіс. Бауыр циррозынын активтілігі күшейген, декомпенсацияланған кезендерде төсек төртібі мен ауруханалық емді қолданады. Бауыртекті энцефалопатиянын белгілі сөл көрінсе-ақ белоктың мөлшері 40 г/тәул. дейін азайтылады, ал ас болганда тузсыз диетага ауыстырылады. Этиологиялык ем. 1. Вирустык бауыр циррозында интерферонды колдану мәселелері және ол емнін нәтижелері толық анықталып шешілмеген. Қазіргі уақыттағы талаптар бойынша интерферон вирустық цирроздын активті сатысында, бірақ компенсация күйіндегі, HBV+HCV, HCV және HBeAg анықталған науқастарга гана колданады. 2. Алкогольдік гепатитте алкогольдік ішімдіктің барлык түрлеріне катан тыйым салынады. 3. Біріншілік биллиарлык циррозда (бауыр трансплантациясын күтудегі наукастарга) урсодезоксихол қышқылын қолданады. 4. Гемохроматозга байланысты циррозда бауырдагы гистологиялық өзгерістерді кан агызумен біршама қайтарады, бірак калыптасқан циррозга бүл ем әсер етпейді. 5.Вильсон-Коновалов ауруында купренил циррозының барысында біршама оң әсер етеді. 6. Кардиалдік фиброзда негізгі жүрек-тамыр ауруы неғұрлым ерте емделуі тиіс, мүмкін болса хирургиялық ем қарастырылады (ақауды жою, т.б.). 7. Екіншілік биллиарлық циррозда бауырдан тыс өт жолдарының обструкциясы неғұрлым ерте емделуі тиіс. 8. Аутоиммундық цирроздың активті фазасында және айкын гиперепленизм болганда глюкокортикоидтық емді қолданады. Цирроздың терминальді сатысында оны қолдану кажетсіз. Негізінде, преднизолон у- глобулиндері биік наукастарга гана берілуі тиіс. Цирроздың бұл түрінде сонғы уакытта келесі үлгімен пульс-терапия қолданылуда: 1-ші күні — 40 мг; 2-ші күні - 40 мг; 3-ші күні - 40 мг ішуге беріп, содан кейін толык үзеді. Осылайша ем курстарын, у-глобулиндер ен болмаса 25-27% төмендегенше, ай сайын кайталайды. Көбіне бауыр циррозының емінде базистік шараларга, симптомдық емге, асқынулардың алдын алуга көп мән беріледі. Симптомдық ем. Портальдік гипертензия дамығанда жүргізілетін симптомдык ем: 1. Қақпа венасында кан кысымын төмендету мақсатымен вазодилятаторлардың біреуін тандап, үзбестен узак колданады, мәселен, анаприлинді, капотенді, әсері ұзартылган нитратты, кальций антагонисін. Портальдік гипертензиянын эндоскопиялық көрінісі II дөрежеден асканда өңеш веналарының склероздау емін қарастырады. 2. Ай сайын 200-400 мл плазма немесе 40 г альбуминді кұяды. Асцит немесе ісіну пайда болғанда олардың дозасын екі есе көбейтеді. 3. Верошпирон, асцит болмаған кезде күніне 3 таблеткадан, асцит болганда 6 таблеткадан. 4. Асцит болганда верошпиронга қоса лазикс 40 мг аптасына 2 рет. Немесе одан артык (сүйықтықтың іркілу денгейіне қарай), үлкен дәрет күн сайын жүрмесе, дәрет күн сайын болғанға дейін күніне 1-3 касыктан лактулозаны ішкізеді. Ас корытылуын камтамасыз ету үшін отсіз ферменттік дәрмектерді креон, панцитрат, мезим-форте, панкреатинді күніне, еп болмағанда 2 дражеден немесе 2 капсуладан үнемі колданады. Үш айда бір мына дәрмектердін біреуімен 7-10 күндік ішектің деконтаминация емі жүргізеді: канамицин 0,25г 4 рет; стрептомицин 0,25г 4 рет; фталазол 0,5г 4 рет. Парентеральдік витаминотерапия ен кемінде жылына 2 рет; витамин В12 500г аптасына 2 рет + витамин В: — 2 мл күн ара + витамин В6 мл күн ара + бұлшық етке, аскорбин кышқылының 5% ерітіндісінін 2-4 мл күн сайын вена ішіне. жүктеу/скачать 30,54 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|