Кіріспе Гибридті материалдарды жасау
жүктеу/скачать 1,63 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Пайдаланылған әдебиеттер: https://vikidalka.ru/4-8142.html https://ru.m.wikipedia.org/wiki/Гибридный_материал
|
«Гибридті және супрамолекулалық материалдар» Орындаған : Муталова З Тобы: Еп-20-3к3 Қабылдаған : Байман Г М.Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан Университеті Жоспар:
2.1 Жіктелуі Табиғаттағы гибридті материалдар көптеген табиғи материалдар органикалық емес және органикалық құрылымдық нанобөлшектерде таралатын блоктардан тұрады. Көп жағдайда бейорганикалық бөлік табиғи объектілерге механикалық беріктік пен жалпы құрылымды қамтамасыз етеді, ал органикалық бөлік бейорганикалық құрылыс материалдары мен / немесе жұмсақ тіндердің арасындағы байланысты қамтамасыз етеді. Мұндай материалдардың типтік мысалдары болып табылады сүйек, немесе накр. Гибридті материалдарды жасау Алғашқы гибридті материалдар мыңдаған жылдар бұрын қолданылған бейорганикалық және органикалық компоненттерден жасалған бояулар болды. Резеңке органикалық толтырғыш ретінде бейорганикалық материалдарды қолданудың мысалы болып табылады полимерлер. The соль-гель процесі 1930 жылдары дамыған бейорганикалық-органикалық гибридті материалдардың кең өрісіне айналған қозғаушы күштердің бірі болды. Жіктелуі Гибридті материалдарды бейорганикалық және органикалық түрлерді байланыстыратын өзара әрекеттесу негізінде жіктеуге болады.[1] I сынып гибридті материалдар дегеніміз, екі фазаның әлсіз өзара әрекеттесуін көрсететін материалдар ван дер Ваальс, сутектік байланыс немесе әлсіз электростатикалық өзара әрекеттесу. II сынып гибридті материалдар - сияқты компоненттер арасындағы күшті химиялық өзара әрекеттесуді көрсететін материалдар ковалентті байланыстар.Құрылымдық қасиеттерді әртүрлі гибридті материалдарды ажырату үшін де қолдануға болады. Органикалық бөлік құрамында органикалық емес желіге қосылуға мүмкіндік беретін функционалды топ бар, мысалы. триалоксисилан тобы, ретінде әрекет ете алады желі модификаторы өйткені соңғы құрылымда бейорганикалық торды тек органикалық топ өзгертеді. Фенилтриалоксисиландар - мұндай қосылыстарға мысал; олар түзілген материалға әрі қарай химиялық реакциялар өткізуге арналған қосымша функционалды топтар бермей, триалоксисилан тобының реакциясы арқылы соль-гель процесінде кремний диоксидін өзгертеді. Егер реактивті функционалды топ енгізілсе, жүйе а деп аталады желі функционализаторы. Мұндай анкерлік топтардың екеуі немесе үшеуі органикалық сегментті өзгертсе, жағдай басқаша; бұл бейорганикалық топ кейіннен гибридті желінің ажырамас бөлігі болатын материалдарға әкеледі. Жүйенің соңғы түрі ретінде белгілі желі құрастырушысыЕгер бейорганикалық және органикалық құрылыс материалдары арасында күшті химиялық өзара әрекеттесу болмаса, қоспалар пайда болады. материалға мысал ретінде органикалық емес кластерлерді немесе бөлшектерді компоненттер арасында күшті (мысалы, ковалентті) өзара әрекеттесуі жоқ органикалық полимерлермен біріктіру келтіруге болады. Бұл жағдайда компоненттердің функционалдығына байланысты, мысалы, органикалық полимерден құралған, құрамдас бөліктердің функционалдығына байланысты, мысалы, физикалық өзара әрекеттесу арқылы бейорганикалық бірліктермен әлсіз айқасу жүретін немесе бейорганикалық компоненттерді құрайтын материал түзіледі. өзара байланыстырылған полимерлі матрицада. Гибридті және супрамолекулярлық материалдар Полимерлік прекурсорлаға (мысалға, метилметакрилат және металл нанобөлшектері негізіндегі нанокомпозиттер), металлорганикалық қоспалар ыдырағанда пайда болатын, металл не оксидтік нанобөлшектер бір мезгілде полимерленетін матрицаларда пайда болғанда алынатын наномпозиттерді зерттеу ерекше қызығушылық тудырады. Көп қабатты полимер-бейорганикалық нанокомпозиттерді Ленгмюра–Блоджетт пленкаларының негізінде жасайды. Түрлі оптикалық, өткізгіштік, магниттік және басқа қасиеттерін анықтайтын осындай қосқабаттардың саны бірнеше ондаған болуы мүмкін. Супрамолекулярлық синтез мағынасы молекулааралық ковалентті емес күштермен бағытталатын молекулалық компоненттерді жинақтауда, яғни бұл, молекулалары мен олардың ансамбльдері арасында әлсіз химиялық (ван-дер-ваальс, сутектік, т.с.с.) байланыс түзілетін коваленттік емес синтез арқылы алынатын наноқұрылымдар. Супрамолекулярлық өзін-өзі жинақтау бірнеше компоненттердің спонтандық қосылуы (рецепторлар мен субстраттар) болып табылады, оның нәтижесінде «молекулалық тану» негізінде жаңа структуралар өзімен-өзі құрылады(мысалға, жекеленген олигомерлік супермолекулалар не ірі полимерлік агрегаттар). Металлорганикалық құрылыс блоктарының көмегімен өзін-өзі жинақтау жолымен түрлі бейорганикалық архитектураларды алуға болады (мысалға, сурьма мен теллурдың тізбектері, металдар, қоспалар және құймалардың түрлі каркастары және т.б.).Супрамолекулярлық инженерияның объектілері барған сайын көбейіп келеді. Қорытынды Гибридті материалдар (ағылш. гибридті материалдар) – бастапқы реагенттердің құрылымдарынан ерекшеленетін, бірақ көбінесе белгілі бір тұқым қуалайтын ерекше (кристалдық, кеңістіктік) құрылымды құрайтын, көбінесе органикалық және бейорганикалық болып табылатын химиялық әр түрлі компоненттердің (компоненттердің) өзара әрекеттесуі нәтижесінде алынған материалдар мотивтер мен функциялар бастапқы құрылымдар. Пайдаланылған әдебиеттер: https://vikidalka.ru/4-8142.html https://ru.m.wikipedia.org/wiki/Гибридный_материал жүктеу/скачать 1,63 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|