476
болса, енді біреулері – нысапсыз, қа-
нағатсыз, өсекшіл болатынын айта
келіп, салақ әйелдерге көбірек тоқ-
талды дейді. Олар жөнінде ол былай
дейді: «Ондай әйел төсегінен тұрған
соң күбіні абыл-құбыл піседі де
«шуу» деп ауыл кезіп, түс қайта үйі-
не оралады. Келсе қазан-аяғын ит
жалаған, байлаулы қалған сиыры
мөңірейді. Ойбау-ау, үйім құлап
қалыпты, түнде қайда жатамыз? Ме-
ні ерігіп жүр дейсіңдер ме, зәру жұ-
мыс болған соң кетіп едім ғой, үйі-
ме неге көз қырын салмадыңдар?
«Көрші ақысы тәңірі ақысы» деген
қайда?, – деп безек қағады. «Олақтан
салақ жаман» деп халқымыздың те-
гін айтпағаны есте болғаны абзал.
САЛТ – халықтың кәсіп, сенім, тір-
шілігіне байланысты қалыптасып,
ұрпақтан ұрпаққа ауысып отыратын
халықтық қасиеттің бір түрі. С. заман
уақытына орай жаңарып, қоғамдық
болмыс ұстанымдарына бейімделіп
отырады. Сондықтан салттың белгілі
бір дәуірге тән сипаты басым. Әдеби
тілде салт пен дәстүрдің ішкі айыр-
масы ескерілмей, көбінесе салт-дәс-
түр түріне бір ұғымда қолданылып
жүр.
Достарыңызбен бөлісу: 
