АСЫЛБЕКОВ ӘБДІРАХМАН (1903-

маты облысы, Жамбыл ауданының Қа- 

ракестек  ауылында  шаруа  отбасын- 

да дүниеге келді. Сауатын ауыл мекте- 

бінде ашып, кейіннен орта және жоға- 

ры оқу орындарында оқиды. Өмір жо- 

лын 1928 жылы Жетісу халық ағарту 

жүйесіндегі мектеп инспекторлығы- 

нан бастайды. Одан кейінгі жылдары 

әр түрлі қызмет атқарады. 1930-34 жыл- 

дары Шымкентте, кейіннен Өзбекстан- 

дағы  Қарасу  балалар  үйінде  дирек- 

тор болады. 1960 жылдан бастап өмірі- 

нің соңғы күндеріне дейін Қазақтың 

Абай атындағы Мемлекеттік педаго- 

гикалық университетінің психология 

кафедрасында қызмет атқарған. 1962 

жылы Ташкентте «Мектеп оқушыла- 

рында  ынтаның  қалыптасуы»  атты 

кандидаттық диссертация қорғаған. Ол 

педагогикалық және жас психология- 

сының төңірегінде көптеген еңбектер 

мен мақалалардың авторы. Олардың 

кейбірі: «Оқушылардың ынтасын тәр- 

биелеу» (1965), «Бала тәрбиелеудегі 

семьяның рөлі» (1966) т.б.

дегі  мансапқа,  даңққа  қызығушы- 

лық, өркөкіректік пен өзімшілдік қа- 

сиет. А. адамның өмірі мен тіршілі- 

гінде, күнделікті қарым-қатынасында 

мансап құмарлық деп те атала береді. 

Ол адамның бойындағы іскерлігімен, 

білімімен, қабілетімен санаспай, қа- 

лайда басшы қызметке қол жеткізуді 

мақсат тұтады. Әкімдік арқылы жо- 

ғары дәрежеге көтерілуді көздейді. А. – 

қызметі мен беделі жоғары адамдар 

арасында өзін өзгелерден ерекше көр- 

сету  үшін  болып  отыратын  жағым- 

паздық қылықтар. Көңіліне ұнамаған 

адамдар жайында өтірік-өсек әңгіме 

тарату арқылы күншілдігі мен қызған- 

шақтығын  әрдайым  білдіріп  отыра- 

ды. Ондай адамның сөзіне ергендер 

опық жеп, артынан қателескенін аң- 

ғарады. Баянсыз болған ісіне өкінеді. 

А. – адам мінезіндегі жағымсыз сипат.

жоқ  сипаттамаларды  әлеуметтік 

объектілерге (адамға, топқа, әлеумет- 

тік  қауымға)  балаудың  әлеуметтік-

психологиялық механизмі. А. қажет-