4. Егеменді Қазақстанның бейнелеу өнерінің дамуының негізгі кезеңдері. Қазақ бейнелеу өнері — көркем кескіндеме, мүсіндеме, графика, сән және қолданбалы өнер салаларын қамтитын, ұлттық дүниетанымға негізделген көркем өнер. Қазақ Бейнелеу Өнерінің бұқаралық ең ежелгі түрі – халықтың қолөнері болып табылады.
Әдебиет пен музыкаға қарағанда, кәсіби 'Қазақ бейнелеу өнерінің қалыптасу және даму жолы өте күрделі болды.
Қазақстан бейнелеу өнерінің негізін салушыларының классикалық нысандары сол заманға сай этнографияға - киіз үйге, далаға, жайлауға, тұлпарға, халық мерекесіне қызығушылық танытқан еді. Ш. Сариев пен А.Садыханов сияқты суретшілер қазақи колорит пен пластика негізінде, жеке құбылыс арқылы тұрақты болмыс санаттарының тиімділігін көрсетті. 1960-жылдардың соңы мен 1970-жылдардың ортасындағы ресми сынның көзқарастарына қарамастан, өздерінің бейнесін қазақи рух пен сезімтал көріністе сақтап қалды. Сол кезеңнің суретшілері ұлттық өнерге жақындататын осы стильдік ерекше бейнелеу құралдарын баса көрсете білгендіктен, біз олардың ұлттық болмыстың мүмкіндіктерін ашуға, тереңдетуге деген ұмтылысын көреміз. Бұл құбылысты ұлттық мұра, дәстүрлі өнер негізінде пайда болған ішкі түйсіктің серпілісі деп атауға болады. Картиналардан ұлттық сипат композицияның монументалдылығында, оның бірлігінде, байсалдылығы мен жинақылығында, түстердің экспрессивтілігі мен сәнділігінде көрсетіп отырғанын аңғаруға болады. Осылай біз қазіргі заман өкілдеріне керек ең маңызды факторды көрсеткенін көреміз.
ХХ ғасырдағы Қазақстанның бейнелеу өнері парасатты және рухани кемелденген түрінде бірнеше мыңжылдыққа жетті. Осы мәдениетке тән негізгі жалпы адамзаттық құндылықтарды қазіргі заманғы суретшілер өз шығармаларында этика және әлемдік өнердегі жаңа бағыттар арқылы, ХХ ғасырдың философиясы мен мәдениетіндегі ірі ағымдар арқылы ашады. Нәтижесінде, бір ғасыр бұрын инновация негізінде пайда болған қазіргі қазақ өнері өзінің рухани ерекшеліктерін жоғалтпады және сәйкесінше өнердің қайталанбас пластикалық тілін қалыптастырды.
Қорыта келе, шығармашылық жоспарды жүзеге асыру процесі ұлттық көркемдік форма мен ондағы кеңістіктің құрылымын ерекше орындау болып табылады. Суретшілер шығармашылығындағы принциптердің бірі - ұлттық философиялық ұғым, эстетикалық түсінік және дүниетаным. Өнер күрделі және кең ұғым. Дүниетанымның нақтылығы, өзгеруі, адамдардың мәңгілік мұраты мен мұңы, үміт дүниесі, ондағы ұрпақтар сабақтастығы... Міне, осының бәрі кенеп бетіне суретшінің жүрегінен зерделеніп бейнеленеді. Сонау 1980-1990-шы жылдардан басталған Қазақстан бейнелеу өнерінде ұлттық тарих пен қазіргі кезеңнің өзара байланысын айқындайтын проблемаларға, сондай-ақ, жалпы адамзаттың рухани мәдени мұрасына және өз халқының дәстүрлеріне құрмет сезімін тәрбиелейтін құбылыстарға негізделуі бостан бос емес.