83.Адамның психикалық функциясының физиологиялық негізі. Адамның психикалық функциясының ерекшеліктері (зейін, қабылдау, ойлау, сана, сөйлеу). Уник 100 Сезім - бұл объектілер мен құбылыстардың сезім мүшелеріне тікелей әсер етуімен олардың жеке қасиеттерін орталық жүйке жүйесінде шағылыстыру процесі.
Мысалы, бала жаңа затпен таныса отырып, оған қарайды, қолымен тигізеді, иіскейді, дәмін татады. Осылайша, ол заттың түсін, иісін, дәмін және басқа қасиеттерін сезінеді. Сезім - бұл материалды әлемді санаға бейнелеудің ең қарапайым бастапқы түрі. Олар шындықты адам санасында бейнелеудің күрделі формалары - қабылдау, бейнелеу, ойлау үшін материал ұсынады.
Қабылдау дегеніміз - заттар мен құбылыстардың қасиеттерін жалпы бейнелейтін ақпаратты қабылдау мен түрлендірудің күрделі процесі.
Мысалы, егер біздің алдымызда қандай да бір зат (немесе құбылыс) болса, онда біз сезімнің арқасында оның әртүрлі қасиеттерін анықтаймыз, бұл оны тануға мүмкіндік береді.
Көрнекілік дегеніміз - белгілі бір сәтте денеге әсер етпейтін зат немесе құбылыстың бейнесі.
Көріністердің арқасында ойлау процесінде нақты бейнелерді ғана емес, сонымен қатар абстрактілі ұғымдарды қолдануға болады.
Ес- бұл ақпаратты қабылдау, сақтау, сақтау және көбейту процесі.
Есте сақтау ерекшеліктеріне сәйкес механикалық жады мен мағыналық жады ажыратылады. Механикалық жады формулаларды, терминдерді және т.б. есте сақтау үшін қажет. Семантикалық жады жатталған материалды түсінуді, зейін мен зейінді қажет етеді.
Ақпаратты сақтау кезеңі бойынша жад мыналар:
Лездік (ақпаратты сақтау 100-400 мс),
Қысқа мерзімді (0,5 сағатқа дейін),
Ұзақ мерзімді (ақпаратты өмір бойы сақтауға болады).
Зейін - бұл белгілі бір объектіге немесе құбылысқа психикалық процестердің шоғырлануы мен бағыты.
Еріксіз зейін - бұл туа біткен процесс, дененің белгілі бір тітіркендіргіштің әрекетіне оның ешқандай күш жұмсамай жасаған реакциясы.
Ерікті зейін адамның ақыл-ой әрекетін саналы түрде және әдейі таңдалған зейін объектісіне бағыттаудан тұрады (оқушы проблеманы шешуі үшін оның жағдайына назар аударып, белгілі бір түрде оның ақыл-ой әрекетін жауап іздеуге бағыттауы керек) ).
Ойлау - бұл жекелеген заттар мен құбылыстар арасындағы ішкі байланыстардың көрінісі, шындықтың тұтас көрінісі.
Нақты-бейнелі және абстрактілі-логикалық ойлауды (жоқ, яғни абстрактылы, заттар мен құбылыстарды байланыстыру қабілеті 11-де қалыптасады) бөлу -16 жас).
Ойлау қабілеті оқыту арқылы жеке тұлғаны дамыту барысында қалыптасады. Адам ойлауының тән, айрықша ерекшелігі - оның сөйлеумен ажырамас байланысы.
Сана - шындықты бейнелеудің жоғарғы формасы. Адам санасының негізі - қоршаған әлемді тікелей сенсорлық сезімдер арқылы ғана емес, сонымен қатар абстрактілі ойлауға дейін анағұрлым күрделі формалар арқылы бағалау мүмкіндігі.
Сана дегеніміз - бар тәжірибенің аясында жүретін және субъективті шындықтың бір түрі ретінде қабылданатын берілген тұлғаның субъективті тәжірибелері. Санаға адамның өзіне деген қатынасы, сондай-ақ оны қоршаған барлық нәрсеге субъективті қатынасы тән. Сонымен қатар, сана - бұл әр адамның жеке-дара сатып алуы ғана емес. Мұрагерлік арқылы тек санаға ие болу қабілеті ғана беріледі және оның өзі адамға бүкіл адамзаттың тәрбиесі мен оқуы кезінде берілетін жалпы адамзаттық меншікке негізделген.
Сананың рудименттері алдымен жоғары дәрежеде ұйымдастырылған жануарларда пайда болды, ал адамдарда олар ең жоғарғы деңгейге жетті. Бұл көбіне санада жұмыс істейтін сөйлеу тілінің дамуына байланысты.
Сананың критерийлеріне мыналар кіреді:
· Қоршаған ортаның әр түрлі құбылыстарына назар аударту, оларды қабылдау қабілетін анықтайтын зейіннің болуы;
· Абстрактілі ойлау, ойлармен жұмыс жасау, сонымен қатар оларды сөзбен немесе кез келген басқа тәсілмен білдіру қабілеті;
· Алдағы әрекетті бағалау мүмкіндігі;
· «Мен» туралы хабардар болу және басқа адамдарды тану.