Қазақ эпосынын​ың жанрлық​ классификациясы.Эпос ​пен ​тарих

эпопея​жанрлары,​сондай-ақ​көркем​очерктер​кіреді.​Эпостың​басты​

ерекшелігі​– өзі​әңгімелеп​отырған​өмір​құбылыстарын кең​көлемде,​

эпик.​тұрғыдан​қамтып,​кейіпкер​образын,​көркем​әдебиеттің​алуан​

түрлі​әдістерін​мейлінше​мол​қамту​арқылы​суреттеу.​Көбінесе​шығарма​

жазылудан​әлдеқашан​бұрын​болған​оқиға​туралы​жазылатындықтан,​

Эпоста​баяндау​тәсілі​басым​болып келеді.​Эпостық​шығармада​

суреттелетін​оқиға​оған​тікелей​куәгер​болған​адамның​атынан​

баяндалады.​Мұндай​шығармалардың​ерекшелігі​оған​бірігетін​

жанрлардың​ішкі​өзгешеліктерінен​айқын​көрінеді.​Эпостық​

шығармалар​халық​ауыз​әдебиетінен​бастау​алады.​Ең​көне Эпостық​

жанр​– ертегі,​ол​барлық​халықтың​ауыз​әдебиетінде​бар.​Ертегіде​оқиға​ үнемі​ертекшінің​атымен​баяндалады.​Онда​адамдардың​күнделікті​ тұрмыс-тіршілігі​(тұрмыс-салт​ертегілері),​қиялдан​туған​түрлі​ғажайып​ оқиғалар​(қиял-ғажайып​ертегілер),​адамдар​мен​жануарлар​ арасындағы​жайттар​(хайуанатар​туралы​ертегілер),​белгілі​бір​ертегілік​ кейіпкердің​бастан​кешкен​қызғылықты​оқиғалары​(Алдар​көсе,​Қожанасыр​әңгімелері)​сөз​болады.​Эпостық​жанрдың​ендігі​бір​түрі​–аңыз​әңгімелерде​нақтылық,​тарихилық​сипат​басым​(мыс.,​Жиренше​ шешен,​әз-Жәнібек​туралы​аңыз​әңгімелер).​Шағын​ көлемдегі​ Эпостық​ жанрларға​ көркем ​очерк,​новелла,​әңгімелер​жатады.