Техникалық экономикалық негіздеме

Қазіргі кезде өнеркәсіптің, жеке кәсіпорындардың және олардың бөлімшелерінің бүкіл салаларының жұмыстары экономикалық аспекттермен анықталады. Кез келген кәсіпорынның ақырғы мақсаты - пайда алу, сондықтан өндірістің эканомикалық шарттары шын мәнінде анықтайтын болып шықты:

- шығарылатын өнімнің жоғары сапысы;

- оның нарықтағы бәсекелес қабілеттілігі;

- ғылымның және техниканың жаңа жетістіктерін енгізу;

- қазіргі өндірістің тиімділігін көтеру мақсатымен оны қайта құру және модернизациялау;

- аз шығынмен шығарлатын өнімнің көлемін арттыру;

- қолданыс табатын тауарлы өнімдер шығару;

Жаңа өндіріс қуаттарын енгізумен салыстырғанда бұрынғы істеп тұрғандарды техникалық жағынан қайта жабдықтау әлде қайда тиімді болып келеді, бұл күрделі қаржылардың жоғары тиімділігімен, өндірістік қуаттардың тез игеруілімен түсіндіріледі. ТМД елдерінде 1982-1983 жылдары қара металургияның дамуына күрделі қаржының жалпы көлемінің 37% қайта құруға және техникалық қайта жабдықтауға жіберілген болатын. АҚШ-та 1977-1980 жылдары бұл цифра 73%-ға, ГФР-65%-ға жеткен болатын.

Металлургиялық өндірістерді модернизацияланған (жаңғыртқанда) әсердегі қуаттарды өсіре беруге емес, шығарылатын өнімнің сапасына көтеруге, шикізаттық және отын қорларын үнемдеуге, еңбек өнімділігі мен жалпы өндіріс тиімділігін өсіруге қолайлы жағдай жасайтын жаңа технологиялық үдерістер мен жабдықтарды енгізуге көңіл аударылады. Мысалы, 1980-ші жылдары Жапония қара металлугияда тек энергия үнемдегіш жабдықтарды енгізуге жалпы инвестициядан 20%-дан артық күрделі қаражат жұмсады. Қара металдардың дүние жүзілік нарқында және қазіргі ортақ өндірудің дағдарыс құбылысын жеңуде, дәп осындай өндіріс технологиясын іске асыру, келешекте де шешуші рольді атқаратын болады.