Махамбеттің хан озбырлығына күйінген өлеңі – Баймағамбет сұлтанға
Махамбеттің Жәңгірге айтқаны
Хан емессің, Қасқырсың,
Қас албасты басқырсың,
Достарың келіп табалап,
Дұшпаның сені басқа ұрсын!
Хан емессің, ылаңсың,
Қара шұбар жылансың.
Хан емессің, аярсың,
Айыр құйрық шаянсың!
Махамбеттің өзі туралы өлең
Мен — мен едім, мен едім! Мен - мен едім, мен едім!
Мен Нарында жүргенде
Еңіреп жүрген ер едім.
Исатайдың барында
Екі тарлан бөрі едім.
Қай қазақтан кем едім?
Бір қазақпен тең едім.
Өздеріңдей хандардың,
Қарны жуан билердің
Атандай даусын ақыртып,
Лауазымын көкке шаңыртып,
Сұлтанын суға сұлатып,
Ханшасын қақпа алдында
жылатып,
Ернін еттей тесісіп,
Кеңірдегін кесісіп,
Жыраға басын түсіріп,
Жылғадан қанын ағызып,
Басын кессем деп едім!
Еділдің бойы ен тоғай -
Ел қондырсам деп едім.
Жағалай жатқан сол елге
Мал толтырсам деп едім.
Еңсесі биік ақ орда -
Еңкеймей кірсем деп едім.
Керегесін кескілеп,
Отын етсем деп едім.
Туырлығын тескілеп,
Тоқым етсем деп едім.
Тақта отырған хандардың
Төрде отырған ханымын
Қатын етсем деп едім.
Әлдилеген баласын
Жетім етсем деп едім.
Хан сусыны сары бал -
Сұраусыз ішсем деп едім.
Ханның киген кіреуке -
Үстіме кисем деп едім.
Қанікейдей көріктіңді
Қалыңсыз құшсам деп едім
Ақбілек роман кейіпкерлері – Ақбілек, Балташ, Бекболат, офицер, Мираш, Ескендір баласы, Камила жан досы, Ұрқия тыңшы, Мырзатай, Мамырбай әкесі, Төлеген ағасы,
Мен таудың баласымын – үзінді авторы – М.Мақатаев Мен-таулықпын
Кейқуаттың түсін жорыған – мыстан
М.Мақатаевтың табиғатты аялау идеясымен жазылған шығармасы – Аққулар ұйықтағанда
Махамбеттің ханның озбырлығына төзбей жазған өлеңі – Баймағамбет сұлтанға. Махамбет өз өлеңінде Баймағамбет сұлтанның ақсүйектен шыққан ел билеуші екендігіне қарамай, аяусыз шенеп, бет-пердесін жыртып, халықтың халін ашына айтады.