Қаһар атты қаһарың Қаһар атты қаһарың – қорқып жылар Қожа Ахмет,
Рахман атты рахымың – сертін қылар Қожа Ахмет.
Күнәйім көп, ылайым,
кешіргейсің, Құдайым,
Кім бар құлдар ішінде дертіңді ұғар, Қожа Ахмет?..
Жылап дұға қылам саған Рахымыңнан мен ғаріпті шет қалдырма,
Тынбай мезгіл жылап дұға қылам саған.
Ояу болам боялғанша ақ таң нұрға,
Жұмбай көзді жылап дұға қылам саған.
ӘнтӘл ҺӘди Құл Қожа Ахмет, саған рахымтиер ме еді,
«Шүкір» дейін, «пендем» десе Ием мені.
«Пендем» демей, жүз қайырса – күйер көгім,
Жетегіңе ал, жолыңа сал,
Рахым._Хазіретке_қалай_барам'>Пейіш пен Тозақтың айтысы Пейіш айтар:
мен артық, менде – Дидар-Мұратың,
Жар Дидарын көрсетер бар Рахман-Рахым. Хазіретке қалай барам? Рахым Мәулім рахымымен жадына алса,
Не бетіммен Хазіретке барамын мен?
Жолға түсіп, жанда тәуба шамы жанса,
Не бетіммен Хазіретке барамын мен?
Хақ пендесі амал-дәптер алса қолға,
Рахым қылып жарылқаса баршаны Алла,
Бағдар беріп пірмұғаным* салса жолға,
Не бетіммен Хазіретке барамын мен?
Кәусар 5 рет(«ҺУ» АЛҚАСЫ, ЗІКІРШІНІҢ ҚАБІРДЕГІ ХАЛІ, Пейіш пен Тозақтың айтысы, МІНӘЖАТ) «ҺУ» АЛҚАСЫ Алқа ішінде һу деңдер,
Ғашық отына жаныңдар.
Тәкпір айтып бір деммен,
Кәусарынақаныңдар.
ЗІКІРШІНІҢ ҚАБІРДЕГІ ХАЛІ «Лә иләһә иллә Аллаға» ғашық-құрбан
Дидар үшін дүние-боқты шашып тынған,
Ақыреттің шын саудасын кәсіп қылған
Хауыз-Кәусар сусынынан ішер, достар.
Пейіш пен Тозақтың айтысы Пейіш айтар:
мен артық, мен – пайғамбар мекені,
Алдарында олардың: кәусар, һүр мен нөкері.
МІНӘЖАТ Әділ патша, бір аты оның Садық-дүр,
Жаратылған шашу үшін жарық-нұр.
Хикметімді надан ғана ұқпайды,
Діліқара – кәусар берсең жұтпайды.
Жан дертінің шын дауасы ол ғашықтың.
Хикметтерім бал-кәусардың шендесі,
Барлық сөздің ішінде жоқ теңдесі.
