ЖАРАТУШЫ ЖАН-АЛЛА
Құл Қожа Ахмет, мақтанба
Нәпсі-кірге батқанға! –
Мақшар Таңы атқанда
Не қылармын, Құдай-ай.
Үмбет туралы
Халың мүшкіл тап сонда,
жан шырағын жақшы онда,
Рәсуа болар мақшарда, демесе үмбет – Мұхаммет.
Һай зікірі
Менмендікпен есіл ғұмырын зая қылар –
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар.
Сыртты бұзып, ішті түзе ғалым болсаң,
Мақшар таңы жағылады жаныңнан шам.
Хазіретке қалай барам?
Уа, дариға, Мақшар күні парқым бар ма? –
Қазылық қып, көрген шақта қалпымды Алла –
Қылмыс, күнәм таразыға тартылғанда,
Не бетіммен Хазіретке барамын мен?
ЛӘМӘКАНДА САБАҚ АЛДЫМ
Дидар-талап пендеге жан аямаған
Мақшар күні тақ пенен бақ даяр оған.
Ғашыққа Алла нұр-құшағын жаяды әмән,
Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а.
Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет
Таңда Мақшар мейман ғып Хақ, баға бермек», –
Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.
Ей, мүміндер, бұл жалғанда баян бар ма?! –
Бұл бір шын сөз, – дүние сәтке аялдар ма!
Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет
Елу жаста болды хабар: «Адам өлмек,
Нұр-и иман ғана саған салады өрнек.
Таңда Мақшар мейман ғып Хақ, баға бермек», –
Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.
МІНӘЖАТ
Қулығынан шайтан оның жаңылар,
Таңда мақшар жүзіқара неғылар!
Ондай пәле табылмасын жаныңнан,
Жүзі күйсін, сақтан ондай лағыннан!
104. «Жұпар»
Үмбет туралы
«Әл кәззабу лә уммәти!»* – деді Расул жұпар леп,
Жалғаншылар қауымын үмбет демес Мұхаммет.
Тура жүрген құлдарын Хақтың іздеп Дидарын,
Шын жолдағы ұлдарын үмбетім дер Мұхаммет.
Ғарасат майданы
Мұса менен Расул: «Жүр, – деп, – бері,
Һай кешті, – деп, – күнәһар үмбеттерін!» –
Шат боп бастар Жәннатқа дүрмектерін,
Жұпар аңқып бар ғалам жаз болады
Достарыңызбен бөлісу: |
