1.«Қазақстан тарихы» курсының пәні, мақсаты мен міндеттері
Қазақстандағы индустрияландырудың ерекшеліктері. Қазақстанды индустрияландырудың жолдары мен әдістерін талқылау
жүктеу/скачать 0,7 Mb.
|
Тарих сессия ответы
- Бұл бет үшін навигация:
- 59.Қазақстандағы ұжымдастыру. Көшпелі және жартылай көшпелі қазақ шаруашылықтарының отырықшы өмірге күштеп көшуі. Аштық салдары
| 58.Қазақстандағы индустрияландырудың ерекшеліктері. Қазақстанды индустрияландырудың жолдары мен әдістерін талқылау.
1920 жылдардың бірінші жартысында бүкіл КСРО-да басталған өндірістік дағдарыс өнеркәсіптің дамуын жеделдету қажеттілігін түсінуге алып келді. Алайда Мәскеуде бұл процесті жүзеге асыру жолдары мен тәсілдері туралы даулар бар. Бүкілодақтық халық шаруашылығы кеңесінің төрағасы Ф.Е. Дзержинский жеңіл өнеркәсіпті дамытуды, ең алдымен тез кіріс әкелуді және фермерлерді тұтыну тауарларымен қамтамасыз етуді, ал оның орынбасары Пятаков ауыр өнеркәсіптің дамуын жеделдетуді ұсынды. Троцкий, Преображенский және Сталин оны қолдады. Жеке сектордан қаражатты «қайтару» мәселесі талқыланды. өндірісті модернизациялауға және жаңа кәсіпорындар салуға қажетті салық салу, тауарлардың тең емес алмасуы және ұжымдастыру арқылы. Осылайша, ел жедел индустрияландыруға көшіп, 1925 жылы желтоқсанда БК (б) П XIV съезінде қарар қабылдады. Ауыр индустрияны құрмайынша социалистік қоғам құру және оның техникалық-экономикалық тәуелсіздігін қамтамасыз ету мүмкін емес. Тиісінше, ауыл шаруашылығы мен шаруалардың болашағы белгісіз өнеркәсіптік кәсіпорындарды дамыту жоспарлануда. Халықаралық жағдай талап еткендей, индустрияландырусыз елдің қорғаныс қабілетін нығайту мүмкін еместігі маңызды. Сонымен бірге, КОКП-нің XIV съезінде бейбіт құрылыс дәуірі басталды, бірақ социализм мен капитализм арасындағы қайшылықтар күшейе түсті деп жарияланды. Қазақстандағы индустрияландыру процесі әлеуметтік-экономикалық артта қалушылыққа байланысты бірқатар проблемаларға тап болды. Қаражат пен уақыттың жетіспеушілігі, білікті мамандардың, материалдар мен жабдықтардың жетіспеушілігі айтарлықтай қиындықтар тудырды. Қазақстанда индустрияландыру негізінен ауыр және тау-кен өнеркәсібінде жүргізілді. Осылайша, жинақ қоры күрт өсті. Өнеркәсіптегі теңгерімсіздік дәрежесін түсіну үшін келесі сандарға жүгінуге болады: А секторы (негізгі құралдарды өндіру) - барлық инвестициялардың 93%, ал В секторы (тұтыну тауарларын өндіру) - 7% ғана. Қазақстандағы ең маңызды құрылыс алаңы Түркістан-Сібір теміржолы болды (Түрксіб). Түрксіб темір жолын салу туралы шешім 1926 жылы 3 желтоқсанда қабылданды. Теміржолдың пайдалануға берілуі республиканың өнеркәсіптік дамуына ықпал етті. Түсті металлургия және химия өнеркәсібі кәсіпорындары үшін IPI құрылысы басталды. Көптеген құрылыс нысандарының ішінде Шымкент қорғасын зауыты, Балқаш мыс қорыту зауыты, Қарағанды кеніштері, Ақтөбе химия зауыты және басқалары бар. Тек 1932-1937 жылдар аралығында Қазақстанда 120-дан астам өнеркәсіптік кәсіпорындар іске қосылды. Индустрияландыру жылдарындағы көші-қон саясаты. Өнеркәсіптік құрылыстың өсуі жұмыс күшінің жетіспеушілігіне әкелді. Жергілікті қазақ жұмысшыларын оқытуға ақша үнемдей отырып, құрылысқа жұмыс күшін қамтамасыз ету үшін үкімет елдің жұмыссыз батыс аймақтарына жалдау әдісін енгізді. Оның айтуынша, 1931-1940 жылдары республикаға 559 мың адам әкелінген. Ресейдің және Сібірдің орталық аймақтарындағы мүлікті тәркілеу негізгі еңбек көздерінің бірі болды. 70 мыңға жуық адам Қарағандыға жиырма бес ауылға, дәлірек айтсақ, концлагерьлерге қоныстандырылды. Бұл «социалистік индустрияландыру» құбыжығы болды. Біріккен мемлекеттік саяси әкімшілік (UPCA) және Ішкі істер халық комиссариаты (IIXK) өндірістік кәсіпорындарды арзан жұмыс күшімен қамтамасыз ету үшін лагерь жүйесін құрды. Осылайша, бүкіл КСРО-дан әскери тұтқындар 1931 жылы құрылған Қарағанды (Карлаг) лагеріне әкелінді. ХХ ғасырдың 30-40 жылдарында Қазақстанда осындай лагерлердің біразы пайда болды. Республика үлкен босқындар лагеріне айналды. Жалпы, индустрияландыру нәтижелерін біржақты бағалау мүмкін емес. Бұл үдеріске халықтың, әсіресе шаруалардың өмір сүру деңгейін төмендету арқылы қол жеткізілді. 1929-1934 жылдары бес жыл ішінде айтарлықтай инфляция болды, ақша массасы 180 % өсті, өндірістік тауарлардың бөлшек бағасы 250-300% өсті. Бесжылдықтың көптеген тармақтары, әсіресе жеңіл өнеркәсіпте орындалмады, бірақ өнеркәсіптік өндіріс көлемінің едәуір өсуі, Қазақстан экономикасындағы өнеркәсіптік өндіріс үлесінің өсуі байқалады. 59.Қазақстандағы ұжымдастыру. Көшпелі және жартылай көшпелі қазақ шаруашылықтарының отырықшы өмірге күштеп көшуі. Аштық салдары Ендігі кезекте,көшпелі және мал баққан қазақтар «Социалистік Қазақстанның» болашақ жүйесіне сай келмеді. Нақ осы себепті Голощекин Сталиннің келісімімен қазақтар шаруашылықтарының толық күйреуіне және тұтас халықтың іс жүзінде құруына келтірмей қоймайтын ұжымдастыру әдістерін таңдады.Сөйтіп,кең ауқымды халықты желеу-сылтауларымен қырып-жою мақсатын іске асыру басталған болатын... 1927 жылы желтоқсанда БКП(б) ХУ сьезі болып, ол ұжымдастыруға бағытталған сьезд ретінде тарихқа енді. Сьезд 1932 жылға дейінгі қысқа мерзімде жеке шаруа қожалықтарынан ұжымдық шаруашылық (колхоз) жүйесіне көшу туралы шешім қабылдады Күштеп ұжымдастыру мен отырықшыландыру саясатына қазақ қайраткерлері қарсы шықты. Ә. Бөкейханов қазақтарды отырықшылыққа эволюциялық жолмен біртіндеп көшіру қажеттігін дәлелдеді. Ал М. Дулатов болса, өз ойын: «Қазақ халқы көшкілері келгеннен кейін көшіп-қонып жүрген жоқ. табиғат жағдайына байланысты көшіп жүр». - деп ашына білдірді. С. Садуақасов бұл жөнінде: «Өркениет ешқашан мал шаруашылығымен айналысуға тыйымсалмайды, керісінше, оның өркендеуіне жол ашады», - деп атап көрсетті.КСРО Бүкілодақтық Атқару Комитетінің сессиясында сөйлеген Т.Рысқұлов қазақтар үшін жекеменшік мал басын алты-жетіден асырмау саясатының үлкен зардаптарға әкеп соғатынын қатты ескертті. Ұжымдастыру жергілікті халықтың ерекшеліктерін ескерместен, күштеу саясатымен жүргізілді. 1928 жылы Қазақстанда ұжымдастырылған шаруашылықтар 2%-ды құраса, 1930 жылы 1 сәуірде бұл көрсеткіш 50,5%-ға, 1931 жылы қазанда 65%-ға жетті Кейбір облыстарда мұндай «екпінді» көрсеткіш бұдан да өсіп кетті. Мысалы, Орал, Петропавл округтерінде қазақтардың жеке шаруа қожалықтарын ұжымдастыру 70%-ға жеткен. 1931 жылдың күзінде республикадағы 122 ауданның 78-де ұжымдастыру 70-100%-ға орындалған. Қатал күш қолдану әдісімен жүргізілген ұжымдастыру саясаты өрескел заң бұзушылықтармен жүзеге асырылды. Әсіресе адам құқығы аяқ асты етілді. Шаруаларды заңсыз тұтқындау, сайлау құқығынан айыру, жер аудару, ату және т.б. жазапар қолданылды. Тек 1933 жылы Біріккен Мемлекеттік Саяси Басқарма (БМСБ) органдары Қазақ өлкесінде 21 мыңнан астам адамды тұтқындаған. жүктеу/скачать 0,7 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|