Тарихи биография және «жаңа биографиялық тарих»

Тарихи биография және «жаңа биографиялық тарих»
Плутарх кезінде белгілі болған тарихи биография ғасырлар бойы еуропалық тарихнаманың ажырамас 
құрамдас бөлігі болды. Уақыт өте келе тарихи биографияға деген көзқарас, оны зерттеу тәсілдері өзгеріп 

7
Кітап:
Дәріс:
Тарих ғылымының тарихы
XX ҒАСЫРДАҒЫ ТАРИХ: ТАРИХИ БІЛІМ БЕРУДЕГІ ДАҒДАРЫСТАР ЖӘНЕ РЕВОЛЮЦИЯЛАР
отырды. , Тарихи биография орта ғасырларда ұзақ уақыт бойы өзекті болмады. Ол Қайта өрлеу дәуірінде 
тарихи шығармалардың ең танымал жанрына айналды. XIX - XX ғасырдың бірінші жартысында тарихи 
биография дәстүрлі саяси тарихта кеңінен таралды Осы кезде мемлекеттік қайраткерлердің, батырлардың 
өмірбаянын зерттеуге көп көңіл бөліне бастады.
Тарихи-өмірбаяндық жанрдың атына әр тұстарынан (әсіресе енді ғана аяқталған XX ғасырда) жиі 
естілген сынға қарамастан, ол кәсіпқой- тарихшылар арасында да, сондай-ақ өзін-өзі тануға ұмтылатын 
кең оқырман қауым арасында да сұранысқа ие болды. Кәсіби тарихшы өз кейіпкерлерін солардың тұрған 
дәуірінің контекстінде қарастырды. Тарихи биографияның әдіснамалық мәселелерінің бірі - ол осы екі 
субъектілердің өзара әрекеттесу проблемасы. Бір жағынан, «өз уақытымен тығыз байланысты өмірбаян 
кейіпкері, екінші жағынан – өзінің дәуіріне, кезеңіне тәуелді автор. Осы диалектикалық қарама-қайшылық 
биографиялық тарих жанрының ерекшеліктерін анықтайды.». 
Мамандар тарихи биографияны тарихи зерттеу жанры деп санайды. Ол тарихи тұлға арқылы көрсетілген 
тарих. Осымен бүгінгі дәрісті аяқтаймыз. Келесі кездескенше сау болыңыздар. 
Ұсынылған ресурстардың тізімі:
1. Барг, М. А. Эпохи и идеи : Становление историзма / М. А. Барг. — М., 1987. 
2. Барг, М. А. Категории и методы исторической науки / М. А. Барг. — М., 1984.
3. Бессмертный Ю. А. Метод // Человек в мире чувств : Очерки по истории частной жизни в Европе и 
некоторых странах Азии до начала нового времени / под ред. Ю. Л. Бессмертного. М., 2000. С. 23.
4. Биск, И. История исторической мысли в новое время / И. Биск. — Иваново, 1983. 
5. Блок М. Апология истории. М., 1983
6. Бычков, С. П. Введение в отечественную историографию XX в. / С. П. Бычков, В. П. Корзун. — 
Омск, 2001. 
7. Гутнова, Е. В. Историография истории средних веков / Е. В. Гутнова. — М., 1985.
8. Историография истории нового времени стран Европы и Америки / под ред. И. П. Дементьева. — 
М., 1990. 
9. Историография истории нового и новейшего времени стран Европы и Америки / под ред. И. П. 
Дементьева, А. И. Патрушева. — М., 2000. 
10. Историческая наука и историческое сознание / под ред. Б. Г. Могильницкого. — Томск, 2000. 
11. Ковальченко, И. Д. Методы исторического исследования / И. Д. Ковальченко. — М., 1987. 
12. Коллингвуд, Р. Дж. Идея истории ; Автобиография / Р. Дж. Коллингвуд. — М., 1980. 
13. Косминский, Е. А. Историография средних веков : V в. — середина XIX в. / Е. А. Косминский. — 
М., 1963. 
14. Кроче, Б. Теория и история историографии / Б. Кроче. — М., 1998. 
15. Lovejoy А. О. The Great Chain of Being : A Study of the History of an Idea. Cambridge (Mass.), 1936. 
16. Могильницкий, Б. Г. История исторической мысли XX в. Вып. I—II / Б. Г. Могильницкий. —Томск, 
2001—2003.
17. Насонов, А. Н. История русского летописания XI — начала XVIII в. / А. Н. Насонов. — М., 1969. 
18. Немировский, А. И. У истоков исторической мысли / А. И. Немировский. — Воронеж, 1979. 
19. Портреты историков : Время и судьбы. В 2 т. / под ред. Г. Н. Севостьянова, Л. Т. Мильской. — М., 
2000. 
20. Про, А. Двенадцать уроков по истории / А. Про. — М., 2000. 
21. Румянцева, М. Ф. Теория истории / М. Ф. Румянцева. — М., 2002. 
22. Савельева, И. М. История и время : В поисках утраченного / И. М. Савельева, А. В. Полетаев. — М., 
1997.
23. Тош, Дж. Стремление к истине : Как овладеть мастерством историка / Дж. Тош. — М., 2000.
24. Шапиро, А. Л. Историография с древнейших времен по XVIII в. / А. Л. Шапиро. — Л., 1982.
25. Хейзинг Й. Homo ludens : В тени завтрашнего дня. М., 1992. 
Февр Л. Бои за историю. М., 1991.