3-4 I. Шығарма тілінің лексикалық ерекшелігі

Ә. Болғанбаев, Ғ.Қалиев «Қазіргі қазақ тілінің лексикологиясы мен фразеологиясы» атты оқулығында: «Сөздерді ауыстырып қолдану арқылы көп мағыналы сөздер тудырудың бір тәсілі –синекдоха. Зат пен құбылыстың іргелес, шектес келіп, бір атауға ортақтасып ауысып қолданылуы жағынан синекдоха метонимияға бір табан жақын тұрады»-деп жазады. Бүтіннің орнына бөлшекті, жалпының орнына жалқыны, үлкеннің орнына кішіні, немесе бөлшектің орнына бүтінді, жалқының орнына жалпыны, кішінің орнына үлкенді қолдану арқылы тұлғаның ауыспалы мағынада жұмсалуы синекдоха деп танылатыны көптеген зерттеулерде оның құрылымдық табиғатының негізгі ерекшелігі ретінде көрсетіледі.

1. 
   Пенде басына не түссе де жұмыр бас көтере береді екен ғой(«Жапандағы жалғыз үй», 46 бет).
   
2. 
   Суыққа ұшып, үсікке шалынғандар да кездесті(«Жапандағы жалғыз үй», 53 бет).
   
3. 
   Ертеңінде-ақ ауылдағыларға айтуымыз мұң екен, он бес қоралы үй тайлы-тұяғына дейін келіп жабылып, егіннің шетінен түсе-түсе кетті(«Жапандағы жалғыз үй», 108 бет).
   
4. 
   Айлы-күннің аманында жолаушыға есік ашып, қара су татырып көрмеген Шығайбайлар ақ боранда қайдан мейірімі түссін(«Жапандағы жалғыз үй», 213 бет).