Айтыс II том «КҮлтегін»

206
Қазақ өнерінің антологиясы
Жаманды ел ішінде жау алады,
Кетеді жақсыда емес, жаманда есең.
Өзіңдей жақсыларға біз де құмар.
Жасқанбай жақын отыр маған десең.
Мәулімбай:
Мұғлипа, жақынның да жақыны бар,
Сөздің де мақұл емес, мақұлы бар.
Халайық екеумізді тыңдай қалды,
Айталық жақсы сөзді татымы бар. 
Сөзіміз ерсі болып көрінбесін,
Бұл елдің бізден басқа да ақыны бар.
Байымдап әр нәрсені білетұғын,
Қыз едің қатарыңда ақылы бар.
Есікте сыйлаған ер отырмайды,
Дейтұғын бұрынғының нақылы бар.
Дұшпанға таба қылмай, досқа – күлкі,
Қасыңа құрмет етіп, шақырып ал.
Қолынан өзге қыздың келе қоймас,
Істесең, сен істерсің батылы бар.
Мұғлипа:
Мәулеке, демедім бе қасыма кел,
Келсеңіз, шабандатпай, асыға кел.
Сөзінен қай қазақтың құтыламын,
Екеуі, қиын қылса, ашына дер.
Болады қыздың қасы қыруар сөз,
Деміңді ап, алқыныңды басыла кел.
Үйдегі құдағидан қорқар болсаң,
Жүгіңді кейін қарай тасына бер.
Қыздармен айтыспай-ақ, үйге қайтып,
Үйреншік қотырыңды қасына бер.
Мәулімбай:
Құдаша, шу дегеннен өрге салдың,
Құдаңды қиқар болса, жөнге салғың.
Дегендей көк дөненнен көңіл жүйрік,
Дарияға қармағыңды сен де салғың.

207
Айтыс II том
Отырсың ердің қамын жеген болып,
Арманың қалжың менен өлең болып.
Ноғайдың ақырынан арпа жеп пең,
Елеріп қалыпсың ғой көбең болып.
Түссе де, басың дауға жасымайсың
Әндетіп, бір жеңгеңді қасыңа апсың.
Қасысам, өз қотырым үйреншікті,
Қотырын өзің кімнің қасымақсың?

жүктеу/скачать 0,96 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: