80
Қазақ өнерінің антологиясы
Қызыл, көк тау ішінде бау жаратты.
Жаппар ғазым өздері рақым сөйлеп,
Жаратушы ол тауға назар етті.
Тау еріп, қорғасындай балқыған соң,
Маужырап, көбіктері аспанға атты.
Тәңірім сол көбіктен жер жаратты.
Ерімей түбіндегі қалған тастан
Бәйтүл мақсұт атты бір нұр жаратты.
Бір үлкен түсі жасыл құс жаратты.
Кеңдігі бұ дүниедей он мың шәһәр
Баршасын құдіретімен Хақ жаратты.
Толтырып сол шәһәрдің бәрін дәнге,
Хақ Тағала ол құсқа әмір етті.
Сол дәні таусылған соң өлесің деп,
Әр күнде сол дәнінің бірін жұтты.
Ақырында, сол дәні таусылыпты.
Біреуі сол дәнінің қалған екен
Оны да қырық бес жыл сақтап, тағы жұтты.
Сол дәнді жұтқаннан соң жанын апты,
Сол құстың денесінен адам шықты.
Қалайша жаралғанын бұл дүниенің
Сұрасаң, Жарылқасын тамам етті.
Айқын:
Қожеке, көтерейік көңіл шатты,
Жаратқан жадыма алып жаббар Хақты.
Жел сөзді Тәңірім берген сөйлесін деп
Жаратқан мимен қосып тіл мен жақты.
Тіршілікті өтейік базар етіп,
Болса да, өзге жалған, өлім хақ-ты.
Дүнияға нәзіл болған жанның бәрін
Бір күні жұмырады топыраққа.
Сұраймын сізден, тақсыр, білмек үшін,
Тәңірім бұрын жаратты қай қаріпті?
Достарыңызбен бөлісу: