98
Қазақ өнерінің антологиясы
Сарышолақ:_Жақсының_әр_кезде_артық_түсінігі_Бұл_ағаң_талай_топқа_түсіп_еді._Сөзім_жүред_еліме,_қатарыма,_Айтқаным_халқыма_несіп_еді._Тоқсұлу'>Сарышолақ:
Жақсының әр кезде артық түсінігі
Бұл ағаң талай топқа түсіп еді.
Сөзім жүред еліме, қатарыма,
Айтқаным халқыма несіп еді.
Тоқсұлу:
Бар болса, толып жатқан шеберлігің,
Қыздар сөзін сөйлер өнерлінің.
Ноғайдан бір тең былғары алып едік,
Білген-ау етікші Сарышолақтың келерлігін.
Сарышолақ:
Барады, Тоқсұлужан,
сөзің өтіп,
Болдың-ау қағытпаға сондай жетік.
Сен жүрсең, су басында торғай қуып,
Сарышолақ көксауырлап тігер етік.
Тоқсұлу:
Билігің бармай жатып менде кетті,
Тоқсұлу шаруасына болар епті.
Ән қуып, кетесің бе ала жаздай,
Не қылам дәйегі жоқ жеңілтекті?
Сарышолақ:
Тұрған
шығар барлығын ішің біліп,
Кірерсің ақ боз үйге, есік түріп.
Оң жақта отырғанда осындайсың
Барған соң жүремісің бөріктіріп?
Тоқсұлу:
Табады әркім-дағы қылығынан,
Сол байлық келмейді-ау жұлығымнан.
Апарып кіргізердей көлгірсисің,
Мені іздеп келгендей-ақ Ұлықұмнан.
Сарышолақ:
Мені де
өлең сөзбен жетеледің,
Әзілдеп, жеңбек үшін төтеледің.
Өзіңді батыр болып, алып қашсам,
Ауылға барғаннан соң нетер едің?
