Айтыс II том «КҮлтегін»

164
Қазақ өнерінің антологиясы
Несіне қуанамыз той болад деп,
Айырбас болып барам, малға беріп.
Қыз бала жез бұйдалы тайлақ тағы,
Біреудің жетегіне кетеді еріп.
Иманжан:
Замандас, олай деме, шаттық күнің,
Қайырлы болсын, құтты, барған жерің.
«Келед деп балаларым» қарауылдап,
Күтіп тұр қуанышпен ондағы елің.
Қыз туып, ұзатылып, той болмаса,
Халықты кім қосады ұлы жиын?
Ата, ана, туған-туыс онда да бар,
Қуандың екі жақсы, қай жер қиын?!
Бибіғали қыз:
Ау, құрбым, сөзің шырын, лебізің балдай,
Тыңдаған ләззәтыңа жатыр қанбай.
Ұл болсам, отырмас па ем өз үйімде,
Қор қылды-ау, малға сатып, мені мұндай!
Жазуда тең теңіне қосылып жүр,
Болмай ма, сондай қылса, мені Құдай?
Мұңы бір замандастың деген бар-ды,
Себепкер сіз боларсыз бұған қандай?
Иманжан:
Құдаша, лебізің – бал, сөзің – шырын,
Ер, әйел жұпты болған әуел бұрын.
Жаралған Адам ата, Хауа анадан,
Қалдырған ұрпағына жұптылығын.
Бозбала – елдің көркі, қыз-келіншек
Асылдың қиқымындай өрнектігін.
Жалғанда қыз, бозбала қосылмаса,
Таралар халық болып, қайдан өнім?
Аз емес бұл қызығың бір басыңа,
Жарқыным, қысқа пікір бұл тілегің.
Бибіғали қыз:
Ау, құрбым, бұл қызық па малға сатқан?
Айырып, өз жұртынан зар жылатқан?

165
Айтыс II том
Бұлаңдап, еркін ойнап өскен оң жақ,
Айрылар жатқа барса, бұл сыйпаттан.
Иіліп, келін болып, төрге шықпай,
Қызық па су әкеліп, отын жаққан?
Иманжан:
Қыранды желге қарсы асырмас шың,
Естідім, құдашажан, айттыңыз мұң.
Ұлын үйде қалдырып, қыз ұзатқан,
Обалың болсын соған басында кім!
Биопа дүниеде ерге шықпай,
Келіп пе ед, жарықтығым, үйде отырғың?

жүктеу/скачать 0,96 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: