Айтыс VI том

72
Қазақ өнерінің антологиясы
Қырансың қия көкке самғайтұғын,
Көсілсең көрерменге балдай тілің.
Әрине иманың кемел сен ақынсың,
Қадірлі әрбір сөзің нандай тілім.
мұсылманды мұсылман сыйламас деп,
Айтып тұрсың күнәнің қандай түрін.
діндар болсаң білер ең тірі адамнан, 
Ақыреттің жауабын алмайтынын.
Ағаны өзіңіздей сыйлаған ек,
Жақсы әдетін үлгі қып жинаған ек.
Әрине екеумізде фил-факта оқып,
өлеңнің боз тайлағын бұйдалап ек.
Әр жүректің иманы Аллаға аян,
ешкімді жамандыққа қимаған ек.
ұлтқа перзент боп жатсаң разымын,
ұялаған жүрегіне иман әдеп.
он күнәнің тоғызы тілден бірақ,
сондықтан да қаларсың қинала кеп.
Әйтпесе, мұхамеджан, қой демеймін,
дорба асынып кетсең де, диуана боп.
өрелі ойды түсіну елге міндет,
Жасын боп жалындаған жөргегінде от.
Шариғатқа шамамша сауатым бар,
сенен артық өмірді көргенім жоқ.
Астанадан келген соң сағынышпен,
Қазму-дай қыламын ғой төрге құрмет.
осып-осып осылай айтпағанда,
сақалыңды санауға келгенім жоқ.
мұхаметжан, ақынсың мұратқа бай,
Жырларың елге шашсын шуақты арай.
мен сені көре алмаған жан емеспін,
тәңірден төрелікке тұрақтамай.
Абайды айттың және айттың Шәкерімді,
Ағады деп асқардан бұлақ қалай.
Алланы өз бетіңше танығанмен,
Болмайды күн бетінде шуақтамай.
Бірақ та кешегі өткен бабаларды,
сен сияқты есіркемес бірақ та Абай.

73
Айтыс VI том
Пешенелі пендеге сүйікті Алла-ай,
Жақсылық ұсынушы жиып барлай.
Қазыналы айналдым қарттарымнан,
Шыңдары мәртебелі биік таудай.
Ақ жаулықты айналдым әжелерден,
Әлдилері әлемді ұйытқандай.
Қыздарымнан айналдым жүрегі пәк,
Қарамас қасы-көзі қиықтанбай.
Жігіттерден айналдым жүрегі ұшқын,
сүре алмайтын өмірді сүйіп қалмай.
Ал енді, мұхаметжан сенде бүгін,
тарта бер салмақтардан иық алмай.
Алматым алға бассын абыройың,
тағдырың тар кезеңге тұйықталмай.
төрт аяғын тең бассын Қазақстан,
ит басты, сиыр аяқ сияқтанбай.

жүктеу/скачать 1,06 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: