«алаш мәдениеті» ҚОҒамдық Қоры
жүктеу/скачать 1,01 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ЖОМАРТ БАЙМҰХАН Аңдатпа
- Аннотация: В этом стихотворение я хотел передать, что хочу видеть молодых людей, которые верят в дух вче- рашних предков как в свое будущее Abstract
| Еркіндік
Бабамның қаны мен, Анамның көз жасы бұлаған, Сәбидің үніндей түйенің қомында жылаған. Дұғасы сен едің, Жайнамаз үстінде шәһид боп, Тәңірден баһадүр құлының сұраған. Еркіндік! Жайлаған Орхон мен, Бозоқтың боз жусан даласын. Дұшпаны жыртса да жығалы жағасын, Арманы сен едің, Еркіндік! Көк Түркі бабамның Бөрідей ұлыған, Жалаумен жазатын жарасын. Жолыңда үзіліп үміттер, Бағыты бедерсіз болғанда арманның, Өтеуі кешегі кер заман өксіген таңдардың, Еркіндік! Сен келдің! Ақ туы астына, Елім деп еміреніп, Жұртым деп тебіренген, Керей мен Жәнібек хандардың! Бағы асып айбынды, Жорықта жан берген батырдың. Жауымның көбесін қақ жарып, Жебе боп атылдың. Еркіндік! Қол созым қалғанда, Сағымға айналдың, Содан соң... Хан Кене секілді аһ ұрдым. Алты алаш жиылып, … ЖОМАРТ БАЙМҰХАН Аңдатпа: Бұл өлеңімде кешегі батыр бабалардың рухын бү- гінгі елдің болашағы деп сеніп отырғын жастардың бойыннан көргім келетіндігін айттым. Аннотация: В этом стихотворение я хотел передать, что хочу видеть молодых людей, которые верят в дух вче- рашних предков как в свое будущее Abstract: In this poem I wanted to convey that I want to see young people who believe in the spirit of yesterday’s ancestors as their future * * * Уа бір сарын жеткен еді бүгінге, Көк түріктер көтеріліп түбінде. Жер бетіне әмір етіп тұрады, Көк бөрілік айбары бар түрінде. Әлмисақтан көк тәңірі жар болып, Рух болып, намыс болып, ар болып. Айға қарап ұлыйды екен түндерде, Жердің беті тар болып. Жауларының қуыратын апшысын, Бар қайраты қамшысында жатты шын. Осы біздің кешегі өткен бабалар, Ешбір елге таптатпаған намысын. Көрұғлыдан көшкен бізге кие боп, А, Жаратқан! Жастарымды сүйе кеп. Көк бесіктің көшін алға сүйресін, Көкжалдардың мекеніне ие боп. Көк түріктің көзіндей қып жалғасын, Көк байрағы, көк қыраны барда шын. 134 135 Күлтегіннің рухы қайта дарысын, Сабалақтан сарқыт болып қалғасын. Абыроймен Алаш атын алайда, Асқақтату, аспандату оңай ма? Заман мынау құйрығындай түлкінің, Тазы болып жасау керек мың айла. Тәңірімнен Алаш атын алған күн, Ғасырларды дәуірлерге жалғармын. Білім, білік, бірлік керек біздерге, Шығу үшін сенімінен Мағжанның. Алаш! Алаш! Аттан түспей түзде өлдік. Кеше талай үміттерін үзген жұрт, Енді ешкімде өшіре алмас рухын, Жаңа буын, жаңа ұрпақ біз келдік! Арылу Сағыныш мені таласа келіп. Күнім еңкейсе қарашаға еніп. Аттанып кетем ауылға қарай, Аспаннан жұлдыз тарата беріп. Таңдайыма кеп талғам бұрыңғы. Әкем дарытқан жалғанды күнгі. Бітіміне қарап танимын сосын. Ақтанау айғырдан қалған құлынды. Селеулеп қана сыз берсе таңым. Желге жайылып түзге өрсе сағым. Аралап кетем дархан даламды. Қойынымда бір күлше наным. Жалғанның мына жұмағын көрмей. Тайғанақ тағдыр тұрағын бермей. Қол жайып ұзақ қорымда жүрем. Әкем қасынан ұзағым келмей. Кеудемнің қатқан кілтін ашқанда. Көзімнен моншақ іркіп аспанға. Ілкіден бір ой қозғайды келіп. Көзім шалдырсам құлпытастарға. Тағы бір көріп түлкі жалғанды. Санама оны түртіп алғамды. Бетімді сипап әкбарымды айтам. Үш рет оқып құлхуалламды. Толқыны асау теңіздей терең. Телқара шешем мені іздейді екен. Әкем мал баққан жер еді ғой бұл. Әйтеуір елегзи берем. Сәресі бітіп күлгенде күнгей. Көбесі кетіп көңілде бір күй. Ақтарам келіп ақ тамақ өлең. Өмір-ай өмір,өмір деп ылғый. Арылып мына күнәһар күйден. Шерді қалдырып жүз атан түйген. Тазартып болып тозаңын жанның. Тау кесе айран сұратам үйден. Күн жамбастаса қыратқа барып. Ауылға қайтам жыраққа барып. Алдымда тұрады ақтанау құлын. Екі аяғын суатқа малып. |