138
139
A special symbol on its side is found in the world only
among peoples and tribes belonging to the Eastern
Huns.
In nature, I am inspired by the gray cliffs, the forest
on top of the mountain, the branches of which are
made wind instruments, uneven traces of carts,
puddles, wide waters. If you think about it, you will be
surprised that all this resembles the nature of Orkhon
and Khingan.
There are a number of separate expressions on my
literary path, and a spirit
of inspirational words that
help me know my origin. The soul requires them -
these words: Abakai, Aba, Abajaday, Shor. These
words are found in abundance in different nationalities
and ethnic groups, from Altai to Sakhalin. They are in
the blood and take off the warmth of the soul. The
words - Maksat, Omіr, Umіt, Zhalgan, Zamzam,
which I pronounce from birth, not so affect me. Once,
I mentioned
some things and phenomena, and the
words that I voiced were not familiar to me before,
but I felt that I had correctly named them. When I first
read the word Kuldyr-mamai, then immediately an
association with the word lightning began to play in
my mind. However, this
word denoted the name of
the weapon. After, what was my surprise when I found
out that the Turkic word preserved in the Uyghur
language really meant lightning. As a descendant of
the Great Guna, with a quivering feeling, he finished
the poem with the words «Kyzylzhas Tayynsha river,
Ayyrtauy...» from the Kazakh song «Kozіnnіn moldirin-
ai».
* * *
Етегіне тас толтырып ойнап өскен алтыным,
Атар таңның сәулесінен ем қондырған жарқыным.
Әппақ гүлін құшағына сиғызбаған даланы,
Шерлендіріп кетті бірден құралайдың салқыны.
Тауларға да
елбелеңдеп ұшқысы бар мамығым,
Елең қылмас мұз құлағы Тайыншакөлдің дабылын.
Құлағына кірмейді әттең ұлы Есілдің тұнығы,
Бақбақ гүлге кеткен ұшып Айыртаудың сабыры.
Шексіз жатқан далалардың дарқан белін талдыра,
Түн жетеді уайым құшқан ару қыздың алдына.
Ұлы таулар қадағанмен кірпігін,
Жүрегінде бір уыс сезім қалды ма?
Жайқын құмдар жаяр енді күңірентіп
көйлегін,
Көкжал теңіз шашалсада айтты сансыз сөйлемін.
Бірде түздің құшағына тосын қалғи бастайды,
Қоғалардың сыңғырына сүңги жылжып кейде мұң.
Қамығыңқы түн әлдилеп мұңды қыздың денесін,
Шерлі күндер бесігінде тербетпекші келесі.
Қыз оянар нәлет айтып қара жүрек жандарға,
Жараланар қапияда қамсыз жүрек неге осы?
Елес ұрған шаршар көңілі мол жүріп,
Бір үмітке титтей ғана қауашағын сендіріп.
Ұйқысын да абайсызда жіберді ол,
Қаралтқымдау қанаттарға қондырып .
Қызғылт далап жағылмайды уілжіген ерінге,
Таң шулайды алакеуім қылаң сыңсып демінде.
Ғасыр бойы салған әндер ың-жыңсыздан дем алар,
Шолпан туып келе жатар Қызылжардың көгінде.
Ыңылдайды тым солғындау Ібір-Сібір қияғы,
Жәудір көлдер жас сырғытып есін әрең жияды.
Аялаңдар Қазақ қызын ерлерім –
Ұлы Ғұнның жеткен бүгін тұяғы!