Қалымбек Аян Советұлы

Сынға толы тарихи кезеңі бар.

Туған жерім, киелі топырағым,

Саған деген сағынышты кімдер ұғар?!

Кері қарап, өткеніме күрсіндім.

Сендегі уақыт-алтынменен тең екен,

Сынағынан қалай өтем бұл сынның?

Сенсіз, міне, сұрықсыз таң атады.

Өзіңді ойлап әрбір күнім батады.

Бірақ әркез ойымда, армандасың.

Өзіңдей мамыражай туған жерді,

Қазақтан әр азамат армандасын!

Жаз болса да - суықтау,

Суықтау жыр, көңіліме жуықтау.

Сол жандармен жүрегім алшақтады,

Түсінбестік, арамызда сыр ұқпау...
Уақыт па екен бəрін қойған орнына,

Анығырақ біле алмадым оны да.

Көңілімде кедергі толы болса да,

Жүгірем əркез болмашы қиял соңына.

Бəрібір де өткенді қайтармайсың.

Баяғыдай сол жанның көңілінде,

Не істесең де қайтадан жайқалмайсың.

Шын достыққа мендік жүрек сенеді,

Кейде жаным мұңға батып қамығад,

Қарай берем өмірдің бұл сиқына,

Ауыр болсын, ауырды да көтерем,

Сан ойларым мені ішімнен түтеді

* * *
Көрейін, яки мен естиін,

Ертерек немес кеш дейін.

Кейде кеш түсініп жатасың,

Құның жоқ екенін бес тиын…
Жетейін биікке жетпейін,

Кетейін алысқа кетпейін.

Мені ойлап алаңдап жүретін

Жандарға шүкірлік етейін.