хазірет Әбу бәкірдің әділдігі

Абдуллаһ ибн Амр ибн Ас (р.а.) айтады: «Әбу Бәкір 

(р.а.)  жұма  күні  жамағатқа:  «Ертең  таңертең  зекетке 

берілген түйелерді әкеліңдер, бөліске салайық. Алайда, 

ешкім рұқсатсыз біз отырған жерге кірмесін», – дейді. 

Содан  бір  әйел  күйеуіне:  «Мына  ноқтаны  ал,  бәлкім 

Аллаһ бізге біреуін нәсіп етер», – дейді. Әйелінің жөн 

сілтеуімен  ноқтасын  алып  шыққан  адам  айтқан  жер-

ге  жеткенде,  Әбу  Бәкір  мен  Омар  түйелер  қамалған 

ашық қораға кіреді. Ол да арттарынан қалмайды. Әбу 

Бәкір:  «Саған  бұл  жерге  кіруге  кім  рұқсат  берді?»  – 

деп, қолындағы ноқтасын алып, оны тартып жібереді. 

Түйелерді  бөліске  салып  жатқанда,  Әбу  Бәкір  амал-

сыздан қол жұмсауына тура келген адамды шақырып, 

ноқтасын береді де «Қалаған түйеңді алып кет», – дей-

ді.  Омар:  «Жоқ,  болмайды,  ей,  Әбу  Бәкір!  Адамдар 

тәртіпке бағынбай, жаман әдет алып кетеді», – дейді. 

Мұсылмандардың алғашқы халифасы: «Мен бұл адам-

ды  орынсыз  ұрдым,  мені  қиямет  күні  Аллаһтың  аза-

бынан  кім  құтқарады?»  –  дейді.  Сонда  Омар:  «Олай 

болса, оның көңілін аулап, ырза қыл», – дейді. Осыдан 

соң Әбу Бәкір құлына керек-жарағымен қоса бір түйе, 

455

 Мүнзири, әт-Тәрғиб 2/380 (2800)

437

Сахабалардың бірлік пен ынтымақтастыққа мән беруі

барқыт мата және бес динар алдыртып, зекет малынан 

дәметкен адамдарға тарту етіп, ризалығын алады

456

.

жүктеу/скачать 1,93 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: