Кедейлердің басты қасиеті

Кедейлердің басты қасиеті... 
 
Кей адамдар не істейді? «Мен ӛз ӛміріме жауапкершілікпен 
қараймын» дейді, бірақ оларда жауапкершілік жоқ! Жауапкершіліктің 
жоқтығынан олар кризиске тап болып отыр. Жауапкершілікті 
сезінбегендіктен бәсекеге қабілетті емес, соның салдарынан ашқан 
кәсібі қҧлап, қҧлдырап жатыр, отбасында кҥнде ҧрыс-жанжал орын 
алуда. 
Адамдар жауапкершіліктен қалай қашады? 
Кінәлау 
Олар ӛз басындағы қиындыққа, проблемаға ӛзгелерді кінәлайды. 
Қазір екі адамның бірі ӛз басындағы проблемаға ӛзгелерді кінәлап 
шыға келеді. Мысал ретінде белгілі бір компания басшысын айтайын: 
Ол ӛзі шығарып отырған ӛнімнің сатылым деңгейі тӛмендесе, 
таратумен айналысатын менеджерлерді кінәлі етіп шығарады. Ал 
отбасылық ӛмірде кҥйеуі әйелін кінәлайды. Мҧғалімдер оқушыны 
кінәлайды, қабылдауы нашар деп. Сол сияқты оқушы мҧғалімді 
кінәлайды, сабақты дҧрыс тҥсіндіре алмады деп... Міне, кӛрдіңіз бе, 
жауапкершіліктен қашқысы келген адам әр іске ӛзге біреуді кінәлауға 
дайын тҧрады. 
Мен осы қасиеттен арылуға кеңес беремін. Иә, дҧрыс, сіз басшы 
ретінде қарамағыңыздағы қызметкерлерге анда-санда ҧрысып, 
ширатып тҧру керек шығар. Бірақ іштей басшы ӛзін сынауы тиіс. «Неге 
қызметкерлерімнің жҧмыс сапасы тӛмендеп кетті? Демек, мен оларға 
лайықты деңгейде жағдай жасай алмай отырған шығармын. Қандай да 
бір идея ойлап тауып, жҧмысшыларды жігерлендіру керек сияқты», -- 
деп ӛз-ӛзіңізден есеп талап етуіңіз керек. Сонда ғана алдыңызда 
тығырықтан шығатын бірнеше жол ашылады. Әрі біліміңізді 
шыңдайсыз, ойлау қабілетіңізді арттырасыз, жҧмыс ӛнімділігі арта 
тҥседі. 
Тағы да айтамын, Сіздің ӛміріңізде болып жатқан проблемаларға 
ешкім кінәлі емес! Жалақыңыз аз ба? Оған Сіз жҧмыс істеп отырған 
мекеме кінәлі емес! Жақсы айлық алуға ҧмтылмаған ӛзіңіз кінәлісіз. 
Жақсы айлық алу ҥшін біліміңізді шыңдаңыз, оқыңыз, егер мҧғалім 
болсаңыз, санатыңызды кӛтеріңіз, ӛзіңіздің жан-жақты дамыған, білімді 
қызметкер екеніңізді кӛрсетіңіз, сӛйтіп басшылықтан жоғары жалақы 
талап етіңіз. Бермеді ме, жақсы жҧмыс орнын ӛзіңіз қарастырып, 
ӛміріңізді ӛзгертуге әрекет етіңіз. 

Сылтау 
Сылтау айтуды тоқтатыңыз! Мен ӛзім қатарлы кӛп жігіттерді 
танимын, отбасын асырай алмай жҥрген. Себебін сҧрасаң, жҧмыс жоқ 
қой деген сылтау айтады. Мына заманда жҧмыс жоқ деп айтудың ӛзі 
ҧят! Істеймін деген адамға жҧмыс та, мҥмкіндік те бар. Соған 
қарамастан олар қиындықтың себебін ӛздерінен емес, қоғамнан 
іздейді. Осындай адамдарды кӛргенде қатты ренжимін. Неге? Ӛйткені 
ер-азамат ҥйленді ме, отбасын қайткен кҥнде де асырауға міндетті. 
Қалай табады, қайдан табады, ол -- еркектің ӛз проблемасы болуы 
тиіс. Яғни намысқа тырысуы керек. Намыссыз адамнан ештеңе 
ӛнбейді. Мен ҥшін мына қоғамда кедей болу – намыс. Отбасының 
жағдайын жасай алмау, бала-шағаның ішемін, киемін дегенін тауып 
бере алмау – намыс. Намысқа тырыспаған, бар проблеманы ӛзінен 
емес, ӛзгелерден іздейтін, әр нәрсеге сылтау ойлап табуға бейім 
адамдар ешқашан ӛзгермейді, дамымайды! 
Бір ғҧлама шәкіртінің әр нәрсеге ҥнемі шағымданып, ашуланып 
жҥретінін байқайды. Содан бір кҥні ол шәкіртті шақыртып алып, оны 
тҧз әкелуге жҧмсайды. Ҥнемі зарланып жҥретін шәкірт тҧзды алып 
келген кезде ҧстазы оған бір уыс тҧзды бір кесе суға ерітіп ішуді 
тапсырады. Шәкірт бҧлжытпай айтқанын орындайды, бірақ тҧзды суды 
кӛп іше алмай тҥкіре бастайды. 
-- 
Дәмі қалай екен? – деп сҧрайды ҧстазы. 
-- 
Ащы, -- деп жауап береді шәкірті ызаланып. 
Сол сәтте ғҧлама шәкіртті қолынан ҧстап, жақын жердегі бҧлаққа алып 
барады. Бір уыс тҧзды суға қосып, сол судан да ішіп кӛруін сҧрайды. 
Бҧлақтың мӛлдір суын ішкен шәкірттен қайтадан судың дәмін сҧрайды. 
-- 
Ал енді мына судың дәмі қалай екен? 
-- 
Tәтті! 
-- 
Тҧздың дәмін сездің ба? 
-- 
Жоқ... 
Осы кезде ғҧлама: «Ӛмірдегі қиындықтар осы тұз тәрізді, аз 

жүктеу/скачать 0,54 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: