Қандай көркем-туған өлкем!

«Қазақстан агротехникалық колледжі»

КМҚК, Қарабалық к.

Қандай көркем-туған өлкем!

Шығармашылық жетекшісі – Құрақбаева Сұлушаш Сайрановна, қазақ тілі пәнінің оқытушысы

Әркімнің туған жері өзіне ыстық.Өзінің елін, жерін, тілін жақсы көрмейтін адам сирек шығар. Мен өзімнің туған жерім Қарабалық ауданы Өрнек ауылын ерекше жақсы көремін, мақтан тұтамын. Отбасымыз ауылдан көшіп кеткеніне бірнеше жыл болса да, демалыс кезінде ауылға барып тұрамын.Мен келгенде жеңгем самауырынға шай қойып, әжем бауырсағы мен ауылдың құртын аузыма тықпалай бастайды. Ауылымның жері, табиғаты адамдардың тұрмыс – тіршілік жасауына өте қолайлы. Жері өте құнарлы. Қалың орман, жасыл шөп. Жаздың қызығын сөзбен айтып, жеткізу мүмкін емес. Біздің ауылда жаз кезінде жидек, шие өте көп өседі.Сол кезде ауылдың тұрғындары бала-шағасымен қосылып, жидек жинауға шығады. Таңертең күннің ыстығына дейін шыққан адамдар, өздерімен бірге тамақтарын, шайларын бірге алып шығып, түске таман орман арасында дастарқан жайып,түстеніп те алады. Ауылымыздың еңбекқор отбасылары осындай кезде ерінбей шелек-шелек жидектерін жинап, тосап қайнатып, артығын сатып, керек жарақтарын сатып алады. Күндіз үй шаруасына көмектескеннен кейін, кешке қолдарымыз босайды.Жаз кезінде ауылдан көшіп кеткендер туыстарына қонаққа келіп, өздері келе алмаса, балаларын ауылдағы ата-әжелеріне жіберіп, мәз-мейрам болып жатады. Кешке құрдастарымызбен отырып, ән айтып, бір бірімізбен соңғы жаңалықтарымызбен бөлісеміз.

Қыс мезгілінің де табиғаты ерекше. Қыста айнала апппақ қар, аяз.Кей кезде балалығым есіме түсіп кетіп, қалың қардың үстіне құлай кетемін. Мамықтай қардың үстінде жатып, аспанға қарап, қиялдап та кетемін. Ашық аспандағы бұлттар да әр түрлі. Бұлттар біреуі шапқан атқа ұқсаса, біреулері басқа аңдарға ұқсап кетеді. Жердегі қар да жалт-жұлт етіп, алтынға ұқсайды.Ауылымыздың адамдары өте қонақжай, бауырмал. Әлі күнге дейін соғым сойған кезде туыстар, көршілер жиналып, қуырдақ пісіреді, содан кейін соғым етіне шақырады. Осыдан бірнеше жыл бұрын біздің ауылға екі –үш отбасы көшіп келген болатын. Қазір сол кісілер бау-бақшаларын егіп, қораларын құсқа, малға толтырды. Өрнек жері мал ұстауға өте ыңғайлы. Өкініштісі, ауылда жұмыс орны жоқ. Сондықтан көптеген отбасы жұмыс іздеп, аудан орталығына, қалаға көшіп кеткен еді. Алайда, бірнеше жыл бұрын мал шаруашылығымен айналысатын ағайынға кәсібін кеңейту мақсатында несие беріле бастады. Осы орайда, етті бағыттағы мүйізді ірі қара малының экспорттық әлеуетін дамыту мақсатында «Сыбаға» бағдарламасы қабылданды. Бағдарлама ауылда мал өсіріп, оның басын көбейтуге ниет еткен халыққа зор мүмкіндік берді. «Сыбаға» бағдарламасымен ауылымызда бірнеше кісілер мал алған болатын. Қазір сол отбасылар еңбектерінің жемісін көріп отыр.

Ауылымның тарихы да бай.Біздің ауылда алғашқы қазақ журналы “Айқаптың” редакторы М.Сералин дүниеге келген.Ауылда тұрған кезімде, мұғалімдермен бірге М.Сералиннің ескерткішіне баратынбыз.Бір қуанатынымыз, қазір ол жер сакралды орындардың қатарына жатқызылды. Қазір де мектеп оқушылары мен ұстаздары жылда М.Сералиннің басына барып, гүл шоғын қойып, жан-жағын жинастырып, арам-шөптерін жұлып, құран оқуды әдетке айналдырған.