ТҰМАУ ЖƏНЕ ЭПИДЕМИЯҒА ҚАРСЫ ШАРАЛАР
Н. Е. Сыздыков
Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 29 қарашда №1113 Жарлығымен
бекітілген Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011-2015
жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасындағы H1N1, H5N1
жаңа вируленттік түрлерінің оқыстан пайда болу қауіпі бары айтылған. «Тұмау жəне
эпидемияға қарсы шаралар» əсіресе күз жəне қыс мезгілінде маңызды болып саналады.
INFLUENZA AND ANTIEPIDEMIC MEASURES DURING INFLUENZA
N.Syzdykov
Confi rmed by the Decree of The President of 29
th
of November 2010, №1113 Government’s
programme of public health services «Salauatty Kazakhstan» registered threat of outbreak of new
virulent kinds of infl uenza H1N1,H5N1 «Infl uenza and antiepidemic measures during infl uenza»
have signifi cant importance in winter and autumn periods.
187
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
В ПОМОЩЬ ПРАКТИЧЕСКОМУ ЗДРАВООХРАНЕНИЮ
Қ
азақстан Республикасы Президентінің
2010 жылғы 29 қарашада №1113
Жарлығымен
бекітілген
Қазақстан
Республикасының денсаулық сақтау саласын
дамытудың 2011-2015 жылдарға арналған
«Саламатты
Қазақстан»
мемлекеттік
бағдарламасындағы
міндеттердің
бірі
«Азаматтардың
денсаулығын
сақтау
жəне
санитарлық-эпидемиологиялық
саламаттылықты
қамтамасыз
ету
мəселелері бойынша сектораралық жəне
ведомоствоаралық
өзара
іс-қимылды
күшейту болып табылады.
Республикада
халықтың
саны
2005
жылмен салыстырғанда 762,6 мың адамға
ұлғайды. Мемлекеттік бағдарламаны жүзге
асыру
кезеңінде
сырқаттанушылықтың
сəл ұлғаю (1,7%) үрдесі белгілі болды.
Сырқатанушылық құрылымында 1-орында
тыныс алу ағзаларының аурулары (39,37) тұр.
Инфекциялық жəне паразиттік аурулар 3,14%
құрайды.
2007-2009 жылдардағы деректерге талдау
өлім-жітімнің барлық себептері арасында
1 жасқа дейінгі балалардың респираторлық
аурулардан жəне пневмониядан өлім-жітімі
3-орында, инфекциялық аурулардан өлім-
жітімі 1-орынд екенін көрсетті.
Соңғы
жылдары
санитарлық-
эпидемиологиялық жағдайдың оң серпіні
байқалды, елеулі инфекциялық аурулардың
бірқатарының
төмендегені
тіркелген,
ал
вакцинамен
басқарылатын
кейбір
инфекциялық аурулар бойынша толық жою
немесе эминациялау міндеті жолға қойылған.
Дегенмен,
мемлекеттік
бағдарламада
тұмаудың H1N1 (мезгілдік тұмау), H5N1 (құс
тұмауы) жаңа вируленттік түрлерінің оқыстан
пайда болу қауіпі бары айтылған. Тұмау жəне
басқа да жіті респираторлық аурулармен жер
бетінде 40 млн. жуық адам ауырып, олардың
15-20% уақытша жұмысқа жарамсыз болады.
Тұмау эпидемиясы кезінде мекемелерде
қызмет ететін адамдардың 30%-дан 80%-
ға дейінігісі жұмысқа жарамсыз болған
жағдайда, елге қаншама экономикалық
шығын келетінін пайымдауға болады.
Тұмау (грипп) – адамға ауа-тамшы
жолдарымен
таралатын
жіті
вирустық
инфекция.
Кейбір
кездері
тұмаудың
эпидемиялық немесе пандемиялық таралуы
сипат алады. Вирус əсіресе жоғарғы тыныс
жолдарын зақымдайды. Негізгі симптомы
организімнің
жалпы
интоксикациялануы
(уыттануы). Тұмау эпидемиясы күз-қыс
айларында ауа-райының оқыс суып одан кейін
жылынып кететін ылғалды кезеңдерінде жиі
болады.
Вирус ауамен бірге жоғарғы тыныс
жолдарына түседі. Сонан кейін эпителилік
жасушаға кіріп көбейеді де, оның көптеп
істен шығуына əсерін тигізеді. Вирус
көбейген кезде организмнің жалпы жалпы
интоксикациялануы
жоғарлайдв.
Істен
шыққан жасушалардан вирус қақырықпен
бірге адам түшкірген, жөтелген кездерінде
айналаға тарап басқа адамдарға жұғады.
Келесі патологиялық жағдай вирустың төменгі
тыныс жолдарына, өкпеге түсуіне жəне тыныс
жолдарындағы шарттыпатогендік флораға
қосылуына байланысты. Бұл жағдайдың
қалыптасуына организмді қорғау жүйесінің
əлсіреуі əсер етеді. Тұмаудан сауығу кезеңі
организмде ауру туғызған вирусқа қарсы
антдененің жиналуына байланысты болады.
Тұмаудың
жасырын
кезеңі
бірнеше
сағаттан екі күнге дейін созылады. Ару
көбінесе оқыс басталады. Ауырған адам
көбнесе жаурап, басы қатты ауырады.
Əлсіреп терлейді, басы айналып, көздері
ауырады. 2-3 күн ыстығы көтеріледі (6 күнен
көп емес). Тыныс жолдары бөліктерінің
зақымдануына байланысты ринит, ларингит,
бронхит аурулары пайда болады. Кейбір
кезде тұмау пневмониясы (өкпе қабынуы)
байқалады. Тұмаудың асқынуы организмнің
қарсы тұруымен ғана емес, ауру туғызатын
вирустің вируленттілігне (микроорганизмнің
ауру қоздырғыш күшінің дəрежесі, патогендік
деңгейі) де байланысты болады.
Ауруды стационардан шығарғанда, оның
клиникалық ауырлығына, мамандығының
кім екеніне мəн қою керек. Əсіресе
балалар
мекемесінде,
перезентханалар
мен
ауруханаларда
жұмыс
істейтін
адамдарға үлкен сақтықпен қарау керек.
Бұл мекемелерде тұмау таралуы қаупі аса
зор зардапқа соқтыруы мүмкін. Асқынбаған
тұмаумен ауырған адам ауруханада 7-күннен
кем жатпауы керек. Осы уақытқа дейін
иммунитет артып, ағза вирустен тазаланады.
Тұмау адамға тек қана ауру адамнан жұғады.
Бұл жағдайды басты рольді тұмаудың жеңіл
түрімен ауырған, төсек тартып жатпаған
адам сөйлескенде, түшкіргенде, жөтелген
кездерде қауіп төндіреді. Вирус бөлмелерде
бірнеше сағатқа дейін сақталатындықтан,
ауру адам жоқ кезде де жұғу қауіпі
сақталады. Көпшілік орындарда ауру адам
уақытша болып кеткеннің өзінде де, өзінен
кейін вирустық аэрозоль қалдырады. Ыдыс,
қол ормал, оншықтар сияқты заттар арқылы
тұмаудың тарауы санитарлық-гигиеналық
шараларды сақтағанда эпидемиологиялық
маңыз атқармайды. Тұмаудың тез таралуына
қысқа жасырын кезеңі, аэрогендік жолы,
адамдардың
тұмауды
тез
қабылдауы,
сол сияқты басқа да əлеуметтік тұрмыс
жағдайлары əсер етеді. Қазіргі кездегі
халықтың тез қозғалуына жағдай туғызатын
көліктер арқылы, тек көрші мемлекетермен
ғана емес, алыс континенттердегі елдермен
188
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ ТƏЖІРИБЕСІНЕ КӨМЕК
де ара қатынас тығыз байланыста. Жаңа
эпидемия мен пандемия пайда болуын
туғызатын
негізгі
факторлардың
бірі
вирустың үзбей өзгергіштікке түсіп тұратын
қабілеті болып табылады (жаңа антигендік
штамм пайда болуы). Құс тұмауының
белгілері де мезгілдік тұмауға ұқсас келеді.
Тек кейбір аурулардың іші өтіп, құсып,
іші жəне кеуделері ауырады, мұрын жəне
қызылиектің
қанауы
байқалады.
H5N1
ауырғандардың тұмауы, көбнесе вирустық
өкпе қабынуымен асқынады.
Тұмаумен ауырған адам үйде немесе
жұқпалы
аурулар
ауруханасына
оқшауландырылады.
Үй
жағдайында
оқшауландырылған адамға бөлек ыдыс,
орамал, тағы да басқа қажетті заттар беріледі.
Ауру жатқан бөлме күн сайын мезгілімен
желдендіріліп, зарарсыздандыру құралдары
қосылған ертіндімен жуылып тұруы қажет.
Ауруға күтім жасайтын адам қорғаныш
маскасымен
қамтамасыз
етілуі
керек.
Эпидемияға қарсы шаралар қатаң сақталып,
санитарлық-гигиеналық жəне сауықтыру
жұмыстары халық арасында белсенді түрде
жүргізілуі керек. Емдеу мекемелерінде,
аурухана ішіндегі тұмау тез тарап кетпеуі
үшін
карантин
қойылады.
Барлық
мекемелерде жылу, желдету жүйелері жақсы
жұмыс істеп тұры керек. Эпидемия кезінде
көпшілік шаралар қысқартылады. Халыққа
дені сау өмір салтын, күн тəртібін сақтау
туралы, толық тамақтану, жемістер мен
көкөністерді, дəрумендерді қолдану туралы
жəне дене шынықтыру, таза ауада қыдыру,
еңбек,
тұрмыс
жағдайларын
жақсарту
туралы үгіт жұмыстары жүргізілуі қажет.
Тұмаудың алдын-алу туралы санитарлық-
ағарту жұмыстары жүргізіліп тұруы керек.
Сонымен қатар Қазақстан Республикасы
Үкіметінің 2009 жылғы 30 желтоқсандағы
№2295 Қаулысында көрсетілген күнтізбе
жоспарға
сəйкес
Қазақстан
аймағында
мезгілдік тұманға қарсы егу жұмыстары
жүргізіледі.
Қазіргі
жұқпалы
аурулар
арасында көп тараған дерттің бірі тұмауды,
елдегі белсенді иммунизациялау жұмыстары,
санитарлық мəдениеттің өсуі жəне халықтың
тұрмысының жақсаруы, ауырғандар санын
күрт төмендетуге мүмкіндік береді.
© Б.С. Оспанов, 2012
Б.С. Оспанов
ГККП «Инфекционная больница. Астана»
ПАРЕНТЕРАЛДЫ НАШАҚОРЛЫҚ ЗАТТАРДЫ ҚОЛДАНАТЫНДАРДЫҢ
СОЗЫЛМАЛЫ HCV –ИНФЕКЦИЯ АҒЫМЫНЫҢ ЭПИДЕМИОЛОГИЯЛЫҚ,
КЛИНИКАЛЫК ЖƏНЕ ЛАБОРАТОЛЫ ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ
Б.С. Оспанов
Нашақорларда созылмалы вирусты гепатит С келесі ерекшеліктерімен сипатталады: жие
еркек жастар аурады, инфекция парентералды сирек жыныс жолдарымен жұғады, клиникалық
ағымында цирроз жəне бауыр ісігінің белгілері анықталады. Жие созылмалы вирусты гепатит
С-ның этиологиялық факторы деп вирустың 3а генотипы саналады.
189
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
В ПОМОЩЬ ПРАКТИЧЕСКОМУ ЗДРАВООХРАНЕНИЮ
EPIDEMIOLOGICAL, CLINICAL AND LABORATORY CRITERIA
OF STATEMENT OF THE DIAGNOSIS CHRONIC HCV - INFECTIONS
AT CONSUMERS OF NARCOTIC SUBSTANCES
B.Ospanov
In group of the patients using narcotics infection by a HCV-infection occurs at young age, in a
consequence contamination or the most narcotic substance a virus of a hepatitis. Clinical picture
HCV-infection against reception of narcotics is characterized by duration of a current with presence
аstenisation an organism and the signs testifying to high probability of development of a cirrhosis
and oncoprocess in a hepat.
В
се чаще в мировой и отечественной
литературе освещается проблема ви-
русного гепатита С, характеризующаяся
высокой частотой хронизациии процесса и
возможностью развития таких исходов как,
цирроз и первичный рак печени. По данным
ВОЗ, в мире насчитывается более 170 млн.
больных хроническим вирусным гепатитом
С (ХВГС), а количество инфицированных
HCV достигает 500 млн. человек [1]. Заболе-
ваемость вирусным гепатитам С в настоящее
время связана в первую очередь распростра-
ненностью парентеральной наркомании, что
обусловило возрастную структуру больных
HCV – инфекцией с максимальным вовле-
чением в эпидемиологический процесс (до
80% ) лиц в возрасте от 15 до 29 лет.
ЦЕЛЬ
Изучение клинических, лабораторных и
эпидемиологических особенностей течения
ХВГС у потребителей инъекционных нарко-
тиков.
МАТЕРИАЛЫ И МЕТОДЫ
Проведен ретроспективный анализ 68
историй болезней пациентов, находившихся
на стационарном лечении в гепатитном от-
делении ГККП «Инфекционная больница
г.Астаны» с 2008 по 2011 годы. Этиологиче-
ский диагноз хронической HCV- инфекции
был установлен на основании результатов се-
рологического исследования сыворотки кро-
ви пациентов в иммуноферментном анализе
(ИФА) на основании обнаружения антител в
вирусу гепатита С, а также - в полимеразной
цепной реакции (ПЦР), где выявляли РНК
HCV. Статистический анализ историй болез-
ней рассматриваемой группы пациентов по-
казал, что основную массу перентеральных
потребителей наркотических средств соста-
вили мужчины (до 88%).
РЕЗУЛЬТАТЫ И ОБСУЖДЕНИЕ
Эпидемиологический анализ историй бо-
лезней показал, что в основном опрошенный
контингент употреблял опиаты кустарного
производства. При этом в стационаре нахо-
дились лица со сроком употребления нарко-
тических средств до года – 31% , более года
– 69%. Почти 50% пациентов вводили нарко-
тики по 1-2 раза в месяц, остальные 5-6 раз в
год. Большое значение имели такие факторы,
как качество используемых шприцев и оче-
редность введения наркотических веществ.
Одноразовый или индивидуальный шприц
использовали 32% опрошенных потребите-
лей наркотических веществ. Более половина
всех опрошенных сообщили, что набирают
наркотическое средство в свой шприц из об-
щих емкостей с другими. Таким образом, соз-
давалась очевидная возможность контамини-
рования раствора наркотического вещества и
последующего заражения всех потребителей
вне зависимости от стерильности используе-
мого шприца.
Данные опроса также показали, что, по-
мимо парентерального пути, среди рассма-
триваемой группы риска по HCV-инфекции
передача возбудителя возможна половым пу-
тем. Так, 60% пациентов при опросе указали
о частой смене половых партнеров, при этом
лишь треть лиц из группы риска имели свои
семьи, тогда как большая часть обследуемых
были социально не обустроены (нигде не ра-
ботали и не учились). Возрастная структура
заболеваемости ХВГС показало преоблада-
ние изучаемой нозологии среди лиц в возрас-
те от 18 до 36 лет.
Методом ИФА у всех пациентов в крови
были определены антитела класса G к ви-
русу HCV. Обнаружение иммуноглобулинов
класса М, наблюдаемое в 42% случаев сви-
детельствовало об активности возбудителя и
наблюдалась в основном у пациентов с уме-
ренной активностью инфекционного процес-
са. Методом ПЦР у 21 пациента выявлялась
РНК HCV с определением вирусной нагрузки
и генотипирования вируса С. У 67% больных
выявлен генотип 3а, у 19% - генотип 2, у 14%
– генотип 1в. Вирусная нагрузка у рассматри-
ваемого контингента больных ХВГС коле-
балась в пределах от 1600 до 11 000 000 МЕ
НСV/мл. Активность заболевания оценена
как умеренная у 73% больных, у остальных
190
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ ТƏЖІРИБЕСІНЕ КӨМЕК
18 пациентов – как минимальная.
Большинство пациентов поступали в от-
деление на 3-7 день желтухи. У потребите-
лей инъекционных наркотиков в указанный
период отмечались боли в области печени,
вздутие живота, слабость, снижение аппети-
та, тошнота, рвота, головная боль, реже по-
вышение температуры тела до субфебриль-
ных цифр. То есть можно констатировать, что
указанный период у изучаемого контингента
риска по хронической HCV.-инфекции проте-
кал в основном (в 70% случаев) по астенове-
гетативному и диспепческому вариантам При
этом, средняя продолжительность клиниче-
ских проявлений варьировала от нескольких
недель до нескольких месяцев и зависила от
длительности приема наркотических средств.
Об этом свидетельствуют симптомы, не ти-
пичные для вирусного гепатита С, но связан-
ные с приемом психотропных средств, такие
как: тремор языка и рук, психоэмоциональ-
ная лабильность, неадекватное поведение,
признаки пареза кишечника, заложенность
носа, слезотечение.
У лиц с ХВГС на фоне приема наркотиче-
ских средств в печеночных пробах отмечал-
ся относительно высокий уровень общего и
связанного билирубина, который в среднем
составил 102,6 мкмоль/л и 74 мкмоль/л соот-
ветственно. Синдром цитолиза характеризо-
вался гиперферментемией на фоне повыше-
ния уровня тимоловой пробы, что в совокуп-
ности с такими внепеченочными знаками как
пальмарная эритема, венозный сосудистый
рисунок живота, который наблюдался в 21 %
случаев свидетельствовали о высокой веро-
ятности хронизации инфекционного процес-
са с переходом в цирроз и рак печени.
Таким образом, результаты проведенного
исследования свидетельствуют о том, что в
группе больных, употребляющих наркоти-
ческие средства заражение HCV-инфекцией
происходит в молодом возрасте, вследствие
контаминации шприцов или самого наркоти-
ческого вещества вирусом гепатита С и/или
реже половым путем. Клиническая картина
ХВГС на фоне приема наркотических средств
характеризуется длительностью течения с
наличием астенизации организма и призна-
ками, свидетельствующими о высокой веро-
ятности развития цирроза и онкопроцесса в
печени. При этом этиологическим фактором
развития HCV-инфекции у парентеральных
потребителей наркотических веществ в ос-
новном является вирус гепатита С генотипа
3а.
ЛИТЕРАТУРА
1. Ющук Н.Д., Знойко О.О., Огиенко О.Л. и др. Спектр антител к антигенным детерминантам
HCV у больных гепатитом С. // Рос. журн. гастроэнтерол., гепатол., колопроктол. -1998. -
№5. – С.35-39
191
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
В ПОМОЩЬ ПРАКТИЧЕСКОМУ ЗДРАВООХРАНЕНИЮ
© Б.С.Оспанов,2012
Б.С.Оспанов
ГГКП «Городская инфекционная больница». Астана
HBV- ИНФЕКЦИЯ КЕЗІНДЕГІ ИФА НƏТИЖЕЛЕРІНІҢ ИНТЕРПРЕТАЦИЯСЫ
Б.С.Оспанов
Жедел жəне созылмалы вирусты гепатит В-мен ауратын ауру сырқатнамасының ретроспек-
тивты анализі өткізілді. Жұмыста вирусты гепатит В-ның негізгі серологиялық маркерлары-
на толық сиппаттама берілді.
INTERPRETATION OF RESULTS ИФА AT HBV – INFECTIONS
B.Ospanov
The retrospective analysis of case records of patients with a sharp and chronic virus hepatitis of C.
In work is carried out interpretation of the basic серологических hepatitis markers In for forecast-
ing of a current of infectious process is given.
В
ирусный гепатит В (ВГВ) представля-
ет серьезную проблему для современ-
ного здравоохранения. Значительная распро-
страненность ВГВ, высо кая степень хрониза-
ции процесса, большой риск развития гепа-
тоцеллюлярной карциномы и цирроза печени
обус ловливают своевременную диагностику
и проведение противовирусной терапии в
максимально ранние сроки. Известно, что
основным и ранним методом диагностики
HBV-инфекции, в силу достоверности,и об-
щедоступности, является иммуно-фермент-
ный анализ (ИФА).
ЦЕЛЬ
Интерпретация значимости серологических
маркеров ВГВ.
МАТЕРИАЛЫ И МЕТОДЫ
Проведен ретроспективный анализ 62
историй болезни пациентов, с острым ВГВ
(ОВГВ) и 63 историй болезни больных с
хронической HBV-инфекцией. Диагноз ВГВ
выставлялся на основании клинико-лабо-
раторных данных с определением спек-
тра следующих серологических маркеров:
НВsAg, анти-НВs, НВеAg, анти-НВе, анти-
НВсоr IgM, IgG. При постановки ИФА ис-
пользовали тест-систем ЗАО «Вектор-Бест»
г.Новосибирск. Минимальная концентрация
НВsAg, выявляемая с помощью этих тест-
систем, составляет 0,05 - 0,1 МЕ/мл. Высокая
специфичность используемой тест-системы
обеспечивалась обязательным проведением
подтверждающего теста.
РЕЗУЛЬТАТЫ И ОБСУЖДЕНИЕ
При остром течении HBV-инфекции в на-
чале преджелтушного периода у 67% паци-
ентов в периферической крови определялся
НВsAg. Литературные данные свидетель-
ствуют о том, что вышеназванный маркер до
90% обнаруживается в поздние сроки инку-
бации [1]. Анализ биохимических исследо-
ваний крови показал, что при дальнейшем
развитии инфекционного процесса частота
выявления НВsAg существенно увеличилась
вместе с подъемом активности аминотранс-
фераз. Высокая частота обнаружения НВsAg
вероятнее всего связано с инфицирующей
дозой, а преимущественная продолжитель-
ность циркуляции – более высокой исходной
концентрации, а также тяжести течения за-
болевания. Выявлено, что если в процессе
развития заболевания НВsAg перестает об-
наруживаться в крови, это не обязательно со-
ответствует полной санации организма и вы-
здоровлению. При этом у части больных в
крови присутствовала ДНК-HBV, что харак-
теризует их потенциальную эпидемическую
опасность. С другой стороны, обнаружение
НBsAg не обязательно свидетельствует об
инфекционной опасности больного, так как
он не является маркером активной реплика-
ции вируса.
192
2012, №1(69) Астана медициналық журналы
ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ ТƏЖІРИБЕСІНЕ КӨМЕК
Показано, что НВsAg у пациентов с острой
HBV-инфекцией в основном исчезает из цир-
куляции в течение 1,5 месяцев, что безуслов-
но, свидетельствует о выздоровлении. Цир-
куляция изучаемого антигена в течение 3-х
месяцев с последующим его исчезновением
означает выздоровление после прогредиент-
ного течения ВГВ. Длительное, более 6 ме-
сяцев, обнаружение НВsAg в крови является
свидетельством хронизациии патологическо-
го процесса. У двух пациентов, быстрое ис-
чезновение НВsAg (в первые дни желтухи)
на фоне появления анти-НВs и анти-НВе
явилось неблагоприятным прогностическим
признаком болезни с развитием фульминант-
ного ВГВ.
Известно, что сердцевинный антиген
(НВсоrAg) выявляется в ядрах пораженных
гепатоцитов гистохимическими методами
при биопсии печени. В сыворотке и плазме
крови НВсоrAg в свободном виде не опре-
деляется, однако, являясь сильным имму-
ногеном, вызывает образование антител
(анти-НВсоr). Антитела класса IgM против
НВсоrAg (анти-НВсоr- IgM) являются мар-
кером активной репликации и показателем
острой фазы вирусного гепатита. Они обна-
руживались через 1-2 недели после выявле-
ния НВsAg, достигая максимальной частоты
на высоте желтушного периода, а затем их
уровень снижался. При хронической HBV-
инфекции с активной вирусной репликацией
анти-НВсоr- IgM, как правило, определялись
у всех больных. Для хронического ВГВ без
активной репликации было характерным
транзиторное появление анти-НВсоr- IgM, а
их исчезновение указывало на благоприят-
ный прогноз.
Антитела класса IgG против НВсоrAg
(анти-НВсоr IgG) выявлялись в сыворот-
ке после обнаружения анти-НВсоr IgM или
почти одновременно с ними. Выявление
анти-НВсоr является важным критерием диа-
гностики ВГВ, особенно при прекращении
индикации НВsAg. В фазу так называемого
«окна», после исчезновения НВsAg и до по-
явления анти-НВs, анти-НВсоr становятся
единственными серологическими маркерами
ВГВ.
НВеAg ассоциируется с высокой инфекци-
онностью крови, свидетельствуя об активной
репликации вируса. При остром ВГВ НВеAg
обнаруживался в крови на ранних этапах ин-
фекционного процесса уже при первых кли-
нических проявлениях болезни, отставая на
неделю от НВsAg. При циклическом течении
острого процесса, особенно при легкой фор-
ме болезни, его циркуляция была транзитор-
на. НВеAg, как правило, переставал обнару-
живаться в крови при еще продолжающейся
НВs-антигенемии. Обнаружение НВеAg в
крови пациентов после 2-х месяцев заболева-
ния обозначало хронизацию инфекционного
процесса. Хроническая HBV-инфекция с вы-
сокой репликативной активностью (реплика-
тивный вариант) характеризовалась цирку-
ляцией свободного НВеAg в крови в течение
длительного времени (более 6 месяцев) по-
сле инфицирования. У пациентов с низкой
репликативной активностью (интегративный
вариант), спустя 6 месяцев от начала забо-
левания в результате сероконверсии в крови
появлялись антитела к НВеAg, а сам антиген
переставал обнаруживаться.
Антитела к НВеAg (анти-НВе) при остром
ВГВ выявлялись в крови в сравнительно
ранние сроки. Уже при первичном обследо-
вании у значительной части больных сво-
бодный НВеAg не обнаруживался. Вскоре, с
небольшим разрывом, появлялись анти-НВе.
Обычно это происходило на 2-3 неделе жел-
тушного периода, что позволило прогнози-
ровать благоприятный исход заболевания.
Благоприятному прогнозу с потенциальной
вероятностью выздоровления в отдаленном
будущем соответствует также быстрое на-
растание содержания анти-НВе. И, наоборот,
монотонные показатели титров анти-НВе без
тенденции к их нарастанию, преимуществен-
но регистрировались у лиц с хронической
HBV-инфекцией.
Антитела к поверхностному антигену
(анти-Нвs) у больных ВГВ вырабатываются в
ответ на НВsAg в период реконвалесценции
спустя 3-4 недели, а иногда через 6 недель по-
сле исчезновения НВsAg. При этом антитела
к НвsAg свидетельствовали о ранее перене-
сенной инфекции или о наличии поствакци-
нальных антител. Обнаружение анти-НВs
на фоне клинического улучшения у больных
ВГВ, особенно в сочетании с анти - НВе, рас-
сматривалось как надежный критерий разви-
тия постинфекционного иммунитета. И нао-
борот, обнаружение анти-НВs в острую фазу
HBV-инфекциии рассматривали как прогно-
стический неблагоприятный признак, пред-
вещающий угрозу развития фульминантного
течения гепатита.
Таким образом, результаты ИФА с выявле-
нием специфических маркеров
В Г В
позволяют судить о периоде течения болезни
и ее возможных исходах.
Достарыңызбен бөлісу: |