199
Жазушының еске алуынша, қалаға кіре берісте жерлесі Бәкен Тұрсынов оған
«Қызылжар» («Красный яр»)-ды көрсетті. Бәлкім, қазақтар ертеден бұл жерді Қызылжар деп
атаған болар. Бірақ жас Сәбитке «Абылай ханның ақ үйі», «Романовтар үйі», шіркеулер,
мешіттер, су тартатын мұнара және басқа да сол кездегі таңғаларлық көрнекті орындар үлкен
әсер еткен. Табиғатынан бақылауға бейім Сәбиттің көзіне әлеуметтік айырмашылық:
қаланың орталығындағы бай көпестердің сәнді үйлері және кедейлердің аянышты, кішігірім
үйлері түскен [1, 79].
Солтүстік өлкеде жер-су аттарының орынсыз өзгеруі, шамамен 230-250 жыл бұрын
басталған болатын. Айталық, отарланған елді мекендердің қазақша атауларын орысшамен
айырбастау туралы әскери губернатор Г.Меньщиковтың бұйрығы 1774 жылғы 1 қаңтардан
орындала бастады.
Қоныс аударушылар қазақ жеріне аяқ басысымен, сол жерге өз тілінде ат қоятын.
Сөйтіп, ежелгі
Ащыкөл, Тұщыкөлдер – Горькое, Пресное болып шыға бастады.
Өлкеміздің топонимикасы көне замандардан бері қарай осы өңірде болған айтулы
оқиғалардан хабар береді. Тәуелсіздік алғаннан кейін орысша аталып кеткен аудан
аттарының Айыртау, Аққайың, Қызылжар деген тарихи атаулары қайта жаңғырды. Бұл
атаулар сол жерлердің ерекшеліктерін білдірсе, басқа аудандардың Мағжан Жұмабайұлы,
Жамбыл, Ғабит Мүсірепов, Шоқан Уәлиханов, Шал ақын ауданы аталуы – қазақ
тарихындағы қадірлі есімдердің құрметтелуі. Мамлют ауданынның атауы 1786 ж. Мамлют
Валгузин негізін салған елді-мекеннің атын сақтап отыр.
Еліміз тәуелсіздік алғаннан кейін, ономастика мәселесі мәдениет пен сауаттылықтың,
тарихи жадынының маңызды мәселесі ретінде қаралып, тарихи атаулар қалпына келтіріліп
жатыр.
Достарыңызбен бөлісу: