Қазақ филологиясы кафедрасы
жүктеу/скачать 489,64 Kb. Pdf көрінісі
|
Ежелгі дәуір және орта ғасыр әдебиеті
- Бұл бет үшін навигация:
- Захриддин Мұхаммед Бабыр
| Мұхаммед Хайдар Дулати(1499- 1551)- өз дəуірінің ғұлама- ғалымы,
тарихшысы, сөз зергері, ақыны, қоғам қайраткері. «Тарихи Рашиди» - ХІҮ – ХҮІ ғасырлар аралығындағы Моңғолыстан мен Қашқарияда болған тарихи оқиғаларды көркем тілмен баяндайтын шежіре. Захриддин Мұхаммед Бабыр(1483- 1530) – көрнекті мемлекет қайраткері, даңқты қолбасшы, дарынды лирик ақын, белгілі жазушы, атақты тарихшы ғалым. «Бабыр наме» - үш бөлімнен тұратын прозалық шығарма.Бабырдың есімін аса дарынды көркемсөз зергері , тарихшы- ғалым, географ, этнограф ретінде əлемге мəшһүр еткен туынды. 5. Дəрістік кешен (дəріс тезистері, көрнекілік, таратылу материалдары, қажетті əдебиет тізімі). № 1 Дəріс Ежелгі дəуір əдебиеті- қазақ əдебиеті тарихының бастауы . Əдебиет тарихы - əдебиеттану ғылымының құрамдас, негізгі бір бөлімі.Ежелгі дəуір əдебиеті пəнінің маңызы бкіл түркі тілді халықтарға ортақ əдебиет мұраларымен терең танысуға мүмкіндік береді.Ежелгі дəуір əдебиеті – бертін келе қазақ халқының құрамына енген тайпалардың көне дəуірдегі əдебиеті, олардың ежелгі түркі ру- ұлыстарымен бірге жасаған көркем сөз өнері.Түркі халықтарға ортақ əдебиеттің көп ғасырлық тарихын негізінен үш кезеңге бөліп қарастырылады:Бірінші, ҮІ – ІХ ғасырлардағы көне түркі əдебиетінің ескерткіштері / «Күлтегін»,«Білге қаған», «Тоныкөк » жырлары, «Қорқыт ата» кітабы, «Оғыз- наме», Əбу Насыр əл- Фарабидің əдеби мұралары\.Екінші, Х-ҮІІ ғасырлардағы əдебиет / Махмұт Қашқари. «Диуани лұғат ат- түрік» ; Жүсіп Баласағұн «Құдатғу біліг»; Ахмет Иүгінеки «Хабатул - хақайық»; Ахмет Яссауи «Диуани хикмат»; Сүлейман Бақырғани «Бақырғани кітабы»/.Үшінші, ХІІІ- ХҮ ғасырлардағы яғни Алтын орда дəуіріндегі əдебиет /Рабғузи, «Рабғузи қиссалары », «Кодекс куманикус»; Хорезми «Мухаббат наме»; Құтб «Хұсрау Шырын»;Сайф Сарай «Гулистан бит- турки»; Дүрбек «Жүсіп Зылиха»; Əбілғазы «Шежіре-и түрік»; Қадырғали Жалайыри «Жамиғ- ат тауарих»; Хайдар Дулати «Тари-и-Рашиди»; Бабыр «Бабыр наме»/. |