Диссимиляция(өзгеру) – дыбыстың өзгеруінің бір түрі
Интонация (қатты айту) – дауыс толқыны, сөйлегенде сөз мағынасын әсерлі жеткізу үшін дауыстың құбылып, жоғарылап, төмендеп өзгеріп отыруы, сөйлемде синтаксистік мағына білдіруші және сөйлемге эмоционалды-экспрессивті реңк беруші құралдың бірі.
Историзм – көнерген, ескірген ұғымды білдіретін сөз немесе сөз тіркесі. Өздері белгілеген заттар мен құбылыстардың қазіргі күнделікті өмірде қолданылудан шығып қалған. Архаизмдерден ерекшелігі – қазіргі тілде синонимі болмайды.
Лингвистика – тіл білімі
Пунктуация (нүкте) – тыныс белгілерін зерттейтін тіл білімінің саласы.
Стилистика – тіл білімінің тілдік тәсілдер жүйесін зерттейтін саласы.
Стиль (латын) – жазушының өмір шындығын танып-білу, сезіну қабілетін, бейнелеу шеберлігін, өзіндік суреткерлік тұлға-бітімін танытатын даралық өзгешелігі, жазу мәнері, қолтаңбасы.
Термин (бір нәрсенің шегі, шекарасы, шекаралық белгісі) – тілде ғылым мен техника, мәдениеттің әр саласына қатысты белгілі бір ұғымды дәл білдіретін арнаулы атаулар.
Араб тілінен енген сөздер:
Әдебиет (үлгілі сөз) – бір нәрсенің жайын, күйін, түрін, түсін, ісін сөзбен көркемдеп айту өнері.
Әліпби (алиф, бә (араб әліпбиінің алғашқы екі әрпі) – әріптердің жүйелі тізбегі.
Әріп (әріп) – дыбыстың жазбаша таңбасы.
Мағына (мағына, ұғым) – сөздің я сөйлемнің білдіретін ұғымы.
Индонезия тілінен енген сөз:
Табу (тыйым салу) – бір заттың не құбылыстың атын тікелей атамай, басқа атпен атау.
ФОНЕТИКА ДЫБЫС ЖӘНЕ ӘРІП
Сөйлеу тілінде дыбыстау мүшелері арқылы айтылып, естілетін тілдік құбылысты дыбысдейді. Дыбыс – сөздің ең кішкене бөлігі. Дыбысты айтады және естиді.
