Абай Қалшабек ОҚО, Шымкент қаласы. АллА ШЕбЕР! Айдың жарық нұрымен қою нұрланып,
Көк төсінде ағады бұлт ырғалып.
Қара ала көк аспанның аруы ақ Ай
Қара бұлт артынан қарайды ұрланып.
Көк төсінде барады алтын күн ағып,
Алтын шуақ тарайды әлем нұрланып.
Балқып тәндер нұрымен жылиды жандар,
Сәуле берген разы боп алтын күнге алып.
Көкжиек қас қарая күнді еңсереді,
Қараңғыға малынған жер теңселеді.
Көк аспанның төсінде үркер дірілдеп,
Жылт-жылт етіп сыланып ол белсенеді.
Дүние-ай мына әлем неткен сұлу ед,
Сұлулығы кез-келген жерден көрінед.
Бұл әлемді жаратқан Кім деп ойласам,
Ыстық жасым тамшылап жерге төгілед.
