АРНАУЛАР
Қайныкеш Құдағиға
Неткен жан едіңіз, құдағи, жарқыным-ай,
Тосыннан жарқ еткен найзағай жарқылындай.
Оқи жүріңіз осындағы аз да болса өлеңді,
Құдаңыздың қалдырған бір сарқытындай.
Қажыкен бауырыма
Бұрын, жақын болып жарасып сыйласпасақ та,
Ұғушы едік туыстықты, жүрсек те жырақта.
Ойымда жүруші едің, болып бір бүйректе,
Жең ұшынан жалғасып араласпасақ та.
Қазір, шалғайдан жақын келген соң қастарыңа,
Жиірек кездестік дастархан бастарында.
Бөлісіп жүрелік дәм-тұзды жарасып,
Бірге көтерісіп бұйырған тостарды да.
Бақытгүл келініме
Бір кезде, Бахаң бұлданшақ келін еді,
«Келінің болмаймын» - деп қарысқан.
Келіндіктен несібең кеміп пе еді?,
Есең кетіп, кейін қалғандай жарыстан.
Бұл күнде Бахытжан жайдары келінжан,
Өкпені қойып, жағдайды ұғысқан.
Перзент қой текті жерден шыққан,
Үлгілі келін болуға тырысқан.
Достарыңызбен бөлісу: | 
